Ιερός Λόχος, οι δυνατοί πολεμιστές της αρχαίας ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας που όμως πέρασαν στα ψιλά γράμματα της Ιστορίας, λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού!
Να γυρίσουμε πάρα πολλά χρόνια πίσω; Να γυρίσουμε… Οι Σπαρτιάτες οπλίτες θεωρούνταν- και ήταν- επί αιώνες οι σκληροτράχηλοι, επίλεκτοι πολεμιστές της Αρχαίας Ελλάδας, μέχρι που συντρίφτηκαν- επανειλημμένως- από μια άλλη επίλεκτη μονάδα που όμως αποτελούνταν από ομοφυλόφιλους πολεμιστές: τον Ιερό Λόχο της Θήβας! Η ομάδα εκείνη των πολεμιστών απαρτιζόταν από 150 ζευγάρια εραστών (300 άνδρες δηλαδή) θηβαίων οπλιτών και ήταν αυτοί που γκρέμισαν τον μύθο της αήττητης σπαρτιατικής πολεμικής μηχανής.
Οι στρατοί των αρχαίων ελληνικών πόλεων-κρατών αποτελούνταν από πολίτες-στρατιώτες που στην καθημερινότητά τους ήταν οικογενειάρχες, γεωργοί, κτηνοτρόφοι, επαγγελματίες και όταν ο πόλεμος χτυπούσε την πόρτα τους, έπαιρναν τα όπλα.
Οι Σπαρτιάτες, ωστόσο, είχαν ένα σύστημα σύμφωνα με το οποίο οι περισσότερες εργασίες ρουτίνας γίνονταν από τους δούλους· το γεγονός αυτό απελευθέρωνε τους πολίτες της Σπάρτης- περίπου το ένα δέκατο του συνολικού πληθυσμού- ώστε να αφιερωθούν πλήρως στη στρατιωτική εκπαίδευση. Το αποτέλεσμα ήταν η επίλεκτη Σπαρτιατική Φάλαγγα, ξακουστή στον τότε κόσμο για την αυστηρή πειθαρχία και σκληρότητα της. Έτσι, όταν η Θήβα βγήγε στον πόλεμο εναντίον της Σπάρτης τον 4ο αιώνα π.Χ., γνώριζε με ποιους έχει να κάνει.
Στρατηγοί και στρατιώτες
Ευτυχώς για τους Θηβαίους, είχαν ευφυείς στρατιωτικούς όπως ο Πελοπίδας και ο Επαμεινώνδας. Εκείνοι οι στρατηγοί υιοθέτησαν καινοτόμες τακτικές που επέτρεψαν στους Θηβαίους να ξεπεράσουν τα πλεονεκτήματα των Σπαρτιατών, όπως για παράδειγμα στη μάχη των Λεύκτρων, το 371 π.Χ. Η επιτυχία των Θηβαίων ήταν αποτέλεσμα- κυρίως- των κατορθωμάτων του Ιερού Λόχου, της ελίτ μονάδας (κομάντος θα τους λέγαμε σήμερα) που αποτελούνταν αποκλειστικά από ζευγάρια ομοφυλόφιλων εραστών! Η ένταξη των εκπαιδευόμενων στον Ιερό Λόχο γινόταν στην ηλικία των 20 με 21 χρονών. Δεν είναι σαφές πότε ακριβώς σχηματίστηκε ο Ιερός Λόχος· η πιο αποδεκτή ημερομηνία είναι γύρω στο 379 π.Χ.
Η λογική για τη χρήση των γκέι ζευγαριών και τη δημιουργία μιας επίλεκτης μονάδας, ήταν ότι τα μέλη της, αφοσιωμένα μεταξύ τους, θα πολεμούσαν άγρια για να προστατεύσουν τους εραστές τους και να αποφύγουν την ατίμωση δειλιάζοντας στη μάχη.
Ο Πλάτων στο Συμπόσιο του- δια του Φαίδρου- λέει: «Και αν υπήρχε μόνο κάποιος τρόπος να επινοηθεί ότι ένα κράτος ή ένας στρατός θα έπρεπε να αποτελείται από εραστές και τους ερωμένους τους, θα ήταν οι καλύτεροι κυβερνήτες της πόλης τους, απέχοντας από κάθε ατίμωση και μιμούμενοι ο ένας τον άλλον προς τιμήν. Και όταν πολεμούσαν ο ένας στο πλευρό του άλλου, αν και μια χούφτα, θα νικούσαν τον κόσμο»!
Σύμφωνα με τον Πλούταρχο: «ένιοι δε φασίν εξ εραστών και ερωμένων γενέσθαι το σύστημα τούτο», δηλαδή μια μονάδα που βασίζεται στην αγάπη και τη φιλία του ερωμένου και του εραστή, κάνει πιο δύσκολο σε κάποιον να την εγκαταλείψει κατά τη διάρκεια της μάχης. Είναι χαρακτηριστικό πως οι αρχαίοι συγγραφείς συχνά παραθέτουν τη Θήβα ως μια από τις δυο πόλεις-κράτη της ηπειρωτικής αρχαίας Ελλάδας (η άλλη ήταν η Ήλις: πόλη-κράτος της αρχαίας Ηλείας), όπου ενθαρρύνονταν οι σχέσεις μεταξύ ανδρών και εφήβων.
Τέλος της πορείας στη Χαιρώνεια
Στρατιωτικά τώρα, οι Ιερολοχίτες ήταν απλωμένοι κατά μήκος της πρώτης γραμμής της μάχης ή συγκεντρώνονταν σε μια ομάδα κρούσης. Ο Ιερός Λόχος ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες των δημιουργών του και πρωτοστάτησε σε μια σειρά από νίκες που αμφισβήτησαν τη δύναμη της Σπάρτης και τον μύθο του αήττητου. Για δεκαετίες, οι γκέι πολεμιστές της Θήβας αναγνωρίζονταν ως οι πιο επίλεκτοι μαχητές της Αρχαίας Ελλάδας. Η πορεία της επιτυχίας τους τερματίστηκε, μετά 35 χρόνια νικηφόρων αναμετρήσεων, στη Μάχη της Χαιρώνειας, το 338. Τότε οι Θηβαίοι ηττήθηκαν κατά κράτος από τον Φίλιππο Β' της Μακεδονίας και τον γιο του Αλέξανδρο.
Η άγρια φήμη του Ιερού Λόχου δεν του επέτρεψε να παραδοθεί· πολέμησε μέχρι να πέσει νεκρός και ο τελευταίος άνδρας! Οι Θηβαίοι ανέγειραν ένα μνημείο ενός τεράστιου λιονταριού, ύψους σχεδόν έξι μέτρων, στη Χαιρώνεια για να τιμήσουν τους Ιερολοχίτες που έπεσαν στη μάχη.
Οι επιτυχίες του Ιερού Λόχου έχουν καταγραφεί από πολλούς αρχαίους ιστορικούς. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, ο Ιερός Λόχος ιδρύθηκε από τον Γοργίδα, την εποχή που η Θήβα αποτίναξε τη σπαρτιατική κυριαρχία. Όμως ο Διόδωρος ο Σικελιώτης μαρτυρεί ύπαρξη Ιερού Λόχου το 424 π.Χ., κατά τη μάχη του Δηλίου. Έχει εκφραστεί η άποψη ότι αυτή η διαφορά με τον Πλούταρχο εξηγείται αν θεωρηθεί πως ο Γοργίδας απλώς αναδιοργάνωσε το σώμα, μετά την απελευθέρωση της Θήβας.
Από 11 αρχαία κείμενα (τα 9 από διαφορετικούς συγγραφείς) που αναφέρονται στον Ιερό Λόχο, τα έξι καταγράφουν σεξουαλικές σχέσεις ανάμεσα στα μέλη της στρατιωτικής μονάδας.
Ανασκαφές που διενεργήθηκαν τον 19ο αιώνα στην περιοχή αποκάλυψαν ότι το μνημείο βρισκόταν στην άκρη ενός περιβόλου, στον οποίο ήταν θαμμένα τα σώματα 254 ανδρών, τακτοποιημένα σε επτά σειρές· ήταν τα απομεινάρια του Ιερού Λόχου των Θηβαίων. Σήμερα, ο Λέων της Χαιρώνειας δεσπόζει πλάι στον δρόμο, 13 χιλιόμετρα από τη Λιβαδειά, δίπλα από το αρχαιολογικό μουσείο στην τοποθεσία όπου έπεσαν ηρωικά μαχόμενοι η επίλεκτοι ομοφυλόφιλοι της Θήβας.
Το άλλοτε διάσημο στράτευμα των ηρώων της Θήβας συχνά παρακάμπτεται από τις σελίδες της ελληνικής ιστορίας επειδή ήταν ομοφυλόφιλοι και η ιδέα μιας δημοφιλούς αξιόμαχης και σκληροτράχηλης μονάδας ομοφυλόφιλων πολεμιστών έρχεται σε αντίθεση με την επικρατούσα ομοφοβία των καιρών μας…
