Αν... τολμάτε και έχετε σκύλο ή σκύλους, γάτα ή γάτες, τότε έχετε δώσει και μάχη να βρείτε σπίτι να ενοικιάσετε. Ή θα δώσετε. Γιατί, για κάποιους, δεν μπορούν τα ζώα να ζουν σε διαμέρισμα... Αν και -κάπως- καταφέραμε και φτάσαμε στο 2024, αν και η φιλοζωία πλέον είναι πιο συχνή και ο κόσμος βάζει πιο εύκολα νέα μέλη στην οικογένειά του, κάποιοι έχουν μείνει πίσω. Σε εκείνες τις εποχές που οι σκύλοι έπρεπε να ζουν στην αυλή δεμένοι και οι γάτες στη φύση.
Φυσικά, δεν πιστεύουν όλοι οι ιδιοκτήτες τα παραπάνω. Κάποιοι δεν γνωρίζουν. Κάποιοι έχουν μάθει πως ο σκύλος ξέρει μόνο να χαλάει τα ντουλάπια και τα έπιπλα και η γάτα μόνο να γρατζουνάει και να καταστρέφει το παρκ -πράγματα που συμβαίνουν, αλλά είναι μέσα στα «ρίσκα» που παίρνει όποιος έχει ένα σπίτι και θέλει να το διαθέσει για ενοικίαση. Όπως ένα παιδί μπορεί να ζωγραφίσει τον τοίχο ή ένας ενήλικας να μην φροντίζει το σπίτι. Για αυτό υπάρχουν και οι μάστορες και οι εγγυήσεις ενοικίου.
Όποιο και αν ισχύει από τα παραπάνω, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: Άνθρωποι, οικογένειες, παλεύουν να βρουν ένα σπίτι να ζήσουν με τους τετράποδους φίλους τους, ενώ ήδη έχουν ξεπεράσει κατά πολύ το budget τους (αφού τα ενοίκια έχουν φτάσει... στον θεό) και έχουν κάνει θυσίες (διαμερίσματα χωρίς μπαλκόνι, ημιυπόγεια, μη ανακαινισμένα σπίτια, απουσία θέρμανσης).
Γιατί πρέπει να είναι τόσο δύσκολο; Γιατί αγνοούν έτσι απλά τον νόμο και επικαλούνται «το καταστατικό της πολυκατοικίας» ή την «κακή εμπειρία με πρώην νοικάρη που μου κατέστρεψε τα πάντα»; Τελικά τι ισχύει; Τι είναι αυτό που προστατεύει εσάς και τα ζώα σας; Πώς πρέπει να αντιδράτε όταν σας λένε «ααα, καλά παιδιά φαίνεστε αλλά δεν θέλω σκυλάκι στο σπίτι μου»;
Αρχικά, πρέπει και εμείς να είμαστε υπεύθυνοι
Tα παραπάνω «παράπονα», απευθύνονται σε ανθρώπους που είναι υπεύθυνοι. Που φροντίζουν τα ζώα τους, που αφιερώνουν χρόνο για την εκτόνωσή τους και που σέβονται το σπίτι και τον άνθρωπο που του το παραχώρησε.
Οπότε, σε αυτό το σημείο δείτε το άρθρο 15 του νόμου 4830/2021, ώστε εσείς να είστε ενημερωμένοι και έτοιμοι όταν σας πουν «α, δεν θέλω ζώα όμως»:
Το άρθρο 15 του νόμου 4830/2021 είναι βασικά το άρθρο που προβλέπει τις υποχρεώσεις για τη διατήρηση ζώων συντροφιάς σε κατοικίες (μετά την κατάργηση αντίστοιχης διάταξης του προηγούμενου νόμου, του ν. 4039/2021).
Το άρθρο προβλέπει κάποιες προϋποθέσεις σχετικά με τη διατήρηση των ζώων, αυτές είναι:
Στις πολυκατοικίες, που αποτελούνται από τουλάχιστον δύο διαμερίσματα, επιτρέπεται η διατήρηση δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς εφόσον:
- Διαμένουν στο ίδιο διαμέρισμα με τον ιδιοκτήτη ή τον ανάδοχό τους ή διαμένουν, δυνάμει ομόφωνης απόφασης της Γενικής Συνέλευσης των ιδιοκτητών σε κοινόχρηστους χώρους της πολυκατοικίας, ενδεικτικά στην πυλωτή ή στην ταράτσα, στον ακάλυπτο χώρο και στον κήπο, και εφόσον τηρούνται οι κανόνες ευζωίας, οι υγειονομικές διατάξεις και οι αστυνομικές διατάξεις περί κοινής ησυχίας.
- Δεν παραμένουν μόνιμα στις βεράντες ή στους ανοιχτούς χώρους του διαμερίσματος.
- Η παραμονή στα διαμερίσματα πολυκατοικιών τελεί υπό την επιφύλαξη της τήρησης των κανόνων ευζωίας, των υγειονομικών διατάξεων και των αστυνομικών διατάξεων περί κοινής ησυχίας.
- Εάν πρόκειται για σκύλους ή γάτες, έχουν σημανθεί, καταγραφεί και διατηρούν επικαιροποιημένα στοιχεία στο ΕΜΖΣ, συμπεριλαμβανομένου του ηλεκτρονικού βιβλιαρίου του ζώου.
Και αν βρήκατε το τέλειο σπίτι αλλά σας λένε «όχι» τι κάνετε;
Όταν φτάσει η στιγμή που θα δείτε αυτό το σπίτι που σας κάνει το «κλικ» και ο ιδιοκτήτης είναι πολύ εντάξει αλλά σας πει «όμως δεν θέλω ζώα», τι κάνετε;
Σύμφωνα με τη δικηγόρο Ειρήνη Κοντραφούρη, εφόσον πληρούνται οι παραπάνω προϋποθέσεις, δεν μπορεί να απαγορευθεί η φιλοξενία κατοικίδιων στο διαμέρισμα, ακόμη και αν αυτό απαγορεύεται με τον κανονισμό της πολυκατοικίας.
Ο νόμος δηλαδή υπερισχύει του κανονισμού της πολυκατοικίας. Για αυτό, και ο κανονισμός της πολυκατοικίας δεν μπορεί να απαγορεύει τη διατήρηση ζώων. Τυχόν τέτοια διάταξη είναι άκυρη.
Ωστόσο, με τον κανονισμό μπορεί να περιορίζεται ο μέγιστος αριθμός των ζώων που επιτρέπονται, μέχρι τα τρία ζώα ανά διαμέρισμα.
Τα SOS και οι «παγίδες»
Όπως υπογραμμίζει στο ethnos.gr η κα Κοντραφούρη, όταν νοικιάζουμε ένα διαμέρισμα, μεγάλη προσοχή πρέπει να δοθεί στο μισθωτήριο/συμφωνητικό γιατί αν υπογράψουμε στη συμφωνία με τον ιδιοκτήτη ότι απαγορεύονται τα ζώα στο διαμέρισμα σημαίνει ότι έχουμε συμφωνήσει σε αυτό και παύει να ισχύει η κάλυψη που του προσφέρει ο νόμος και τυχόν προσκόμιση ζώου στο διαμέρισμα είναι λόγος καταγγελίας της μίσθωσης εκ μέρους του ιδιοκτήτη.
Εάν δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη στο συμφωνητικό και ο ενοικιαστής φιλοξενεί λιγότερα από τρία κατοικίδια στο διαμέρισμα, ανεξάρτητα από την ύπαρξη κανονισμού στην πολυκατοικία, η καταγγελία της μίσθωσης από τον ιδιοκτήτη και οι τυχόν νομικές ενέργειες απόδοσης του μισθίου θεωρούνται άκυρες.
Πώς θα φροντίσω το κατοικίδιό μου να μάθει τη ζωή στο διαμέρισμα;
Όταν υιοθετούμε ένα κατοικίδιο σημαίνει πως έχουμε συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι κατά πάσα πιθανότητα, κάποια στιγμή ή κάποιες στιγμές, θα κάνει ζημιά/ζημιές. Είναι φυσιολογικό. Και διορθώνεται.
Μερικές συμβουλές για να καταφέρετε να είστε και εσείς εντάξει και το ζωάκι σας ασφαλές, από τον εκπαιδευτή Φίλιππο Δημητρουλάκο (Ultra Dogs Park):
1. Ο σκύλος πρέπει να είναι εκτονωμένος. Αν δεν βγαίνει βόλτα τουλάχιστον δύο 45λεπτα την ημέρα, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να είναι χαλαρός και ήρεμος.
2. Θα πρέπει να δουλέψετε ώστε να μάθει τη διαδικασία του «φεύγουμε - γυρίζουμε» και να μην τον απασχολεί. Αυτό θα γίνει κάνοντας μια άσκηση κατά την οποία θα βγαίνετε και θα μπαίνετε στο σπίτι, ώσπου ο σκύλος να στρέψει αλλού την προσοχή του και να ασχοληθεί με κάτι άλλο.
3. Θα πρέπει να έχει μασητικά παιχνίδια, παιχνίδια με γεύση, παιχνίδια που του τραβούν το ενδιαφέρον.
4. Θα πρέπει να έχει ένα «μέρος ηρεμίας», όπως ένα crate ή ένα δωμάτιο σχετικά άδειο.
Σε γενικές γραμμές, χρειάζεται όταν μπαίνετε και βγαίνετε από το σπίτι, να είστε χαλαροί, σαν να μην συμβαίνει κάτι. Καλό είναι επίσης, ο σκύλος να έχει σημεία που θα χαλαρώνει και θα ηρεμεί και δεν θα είναι συνεχώς προσκολλημένος πάνω μας.
