«Μόνο ο θάνατος θα με κάνει να μη φύγω» - Χιλιάδες άνθρωποι χάνονται στον Ατλαντικό αναζητώντας μια καλύτερη ζωή, αλλά κανείς δεν τους ψάχνει

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 4 λεπτά ┋

Κάθε χρόνο, εκατοντάδες -αν όχι χιλιάδες- μετανάστες από τη Δυτική Αφρική, στην προσπάθεια να φτάσουν στα Κανάρια Νησιά. Τελικός προορισμός τους είναι η Ευρώπη, σε αναζήτηση μίας καλύτερης ζωής. Ο πραγματικός αριθμός των ανθρώπων που έχουν χάσει τη ζωή τους στη διαδρομή είναι άγνωστος. Άνθρωποι και βάρκες εξαφανίζονται, χωρίς κανείς ποτέ να τούς ξαναδεί. Το 2021, ωστόσο, συνέβη κάτι περίεργο.

Βάρκες από την παράκτια Μαυριτανία στον Ατλαντικό και άλλες αφρικανικές χώρες, οι οποίες πιστεύεται ότι χρησιμοποιήθηκαν από μετανάστες, δεν έφταναν στα Κανάρια νησιά που ήταν ο προορισμός τους. Εμφανίζονταν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού Ωκεανού, και συγκεκριμένα στην Καραϊβική- μέχρι και στη Βραζιλία. Το φορτίο τους ήταν θλιβερό- πτώματα νέων ανδρών και γυναικών, που ονειρεύονταν μία νέα ζωή στην Ευρώπη. Από τις σορούς, ελάχιστες ταυτοποιήθηκαν. Αμέτρητοι άνθρωποι παρασύρθηκαν στο θάνατο.

Οδύνη, μοναξιά, ματαιότητα

Οι δημοσιογράφοι του Associated Press αναζητούσαν, για σχεδόν δύο χρόνια, την προέλευση ενός σκάφους και των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους σε αυτό. Οι σοροί τους βρέθηκαν πάνω σε μία πιρόγα - μια μαυριτανική ψαρόβαρκα – μπλε και λευκού χρώματος, η οποία παρασύρθηκε κοντά στο νησί Τομπάγκο της Καραϊβικής στις 28 Μαΐου 2021. Αφότου εντόπισαν τι απέγιναν οι επιβάτες, κατέγραψαν το ταξίδι τους. Και οι εικόνες που προέκυψαν ήταν συγκλονιστικές – η οδύνη, η μοναξιά, η ματαιότητα της αναζήτησης μίας νέας ζωής, παίρνοντας το μεγαλύτερο ρίσκο.

Οι εικόνες του φωτογράφου του AP, Felipe Dana, καταγράφουν το ταξίδι των νέων ανθρώπων, τους τόπους που άφησαν πίσω, αλλά και αυτούς στους οποίους επιχείρησαν να φτάσουν. Οι εικόνες στο σύνολό τους απεικονίζουν τον συνδυασμό αποφασιστικότητας και απελπισίας που, για πολλούς από εμάς είναι παντελώς άγνωστος – για πολλούς άλλους, όμως, είναι συνυφασμένος με την ύπαρξή τους. Οι φωτογραφίες δείχνουν το χωριό που άφησαν πίσω τους οι επιβάτες της μοιραίας βάρκας αλλά και τη ζωή από την οποία προσπάθησαν να ξεφύγουν. Τις ακτές που άφησαν και αυτές, στις οποίες έφτασαν οι σοροί τους. Παιδιά, που δεν μοιάζουν με εκείνα που χάθηκαν, που φορούν ρούχα παρόμοια με αυτά που βρέθηκαν στην ακυβέρνητη βάρκα.

Σε μία από τις εικόνες, η βάρκα είναι παρατημένη στην ακτογραμμή το σούρουπο, αφότου τα απομεινάρια -η μόνη φυσική ανάμνηση των ζωών που χάθηκαν- έχουν απομακρυνθεί. Σε μία άλλη, ένα χέρι με προστατευτικό γάντι από λάτεξ εξετάζει τα κινητά τηλέφωνα των επιβατών. Και έπειτα, υπάρχει η εικόνα της στοιχειωμένης σιλουέτας του Soulayman Sangare από το Kayes του Μάλι, που έχει «κολλήσει» -όπως λέει και ο ίδιος- στη Μαυριτανία. Μπορεί να μην το παραδέχεται, αλλά είναι ένας από τους τυχερούς. Προσπάθησε να φύγει από τη χώρα συνολικά τρεις φορές αλλά δεν τα κατάφερε. Ωστόσο, παραμένει ζωντανός.

Ο Sangare, όπως ήταν και οι προηγούμενοι, που πέθαναν μόνοι και μεσοπέλαγα, είναι αποφασισμένος να περάσει τα σύνορα.

«Θέλω να προσπαθήσω να φύγω ξανά. Αυτή είναι η απόφασή μου», λέει.

«Δεν υπάρχει τίποτα που θα σε κάνει να την αλλάξεις;», ρωτά ένας από τους δημοσιογράφους.

«Τίποτα. Μόνο ο θάνατος».

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Διαβάστε ακόμη