«Ήθελα και δεν ήθελα να μάθω»: Μετά από δεκαετίες εικασιών, οι συγγενείς δεκάδων θυμάτων ενός serial killer παίρνουν τις οφειλόμενες απαντήσεις τους

Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, χιλιάδες ανθρώπινα κόκαλα και θραύσματα οστών εντοπίστηκαν στη φάρμα ενός κατά συρροή δολοφόνου - Σε ποιους ανήκαν τα μακάβρια ευρήματα;

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 9 λεπτά ┋

Δεκαετίες αφότου ερευνητές στην Ιντιάνα των ΗΠΑ ανακάλυψαν χιλιάδες ανθρώπινα κόκαλα και θραύσματα οστών, τα οποία εντοπίστηκαν εντός σπιτιού κατά συρροής δολοφόνου, η τελευταία πράξη του θρίλερ βρίσκεται σε εξέλιξη: σε ποιους ανήκαν τα μακάβρια ευρήματα;

Η νέα ομάδα του εργάζεται στα εγκληματολογικά εργαστήρια με σκοπό την ταυτοποίηση των άγνωστων νεκρών ισχυρίζεται ότι, το κλειδί για τη λύση του μυστηρίου θα είναι να πείσουν τους συγγενείς ανδρών που εξαφανίστηκαν, μεταξύ 1985 και 1995, να δώσουν δείγματα DNA για ταυτοποίηση. Τα δείγματα των συγγενών των αγνοούμενων, στη συνέχεια, μπορούν να ελεγχθούν με τα λείψανα, τα οποία εντοπίστηκαν το 1996 εντός του ακινήτου του Herbert Baumeister, στα προάστια της Ινδιανάπολης. Τότε, οι ερευνητές εκτιμούσαν, με βάση τα στοιχεία που είχαν συλλέξει από τα 10.000 οστά και θραύσματα, ότι τουλάχιστον 25 άνθρωποι ήταν θαμμένοι στο –έκτασης 18 στρεμμάτων- κτήμα Fox Hollow. Στο κτήμα βρέθηκαν, επίσης, χειροπέδες και κάλυκες κυνηγετικών όπλων.

Ο Baumeister, 49χρονος ιδιοκτήτης καταστήματος μεταχειρισμένων ειδών, οικογενειάρχης και πατέρας τριών παιδιών, αυτοκτόνησε στον Καναδά τον Ιούλιο του 1996 προτού η αστυνομία προλάβει να τον ανακρίνει, παίρνοντας μαζί του σκοτεινά μυστικά, όπως τα ονόματα των φερόμενων θυμάτων του. Σύμφωνα με τις εικασίες των ερευνητών, όσο η οικογένειά του έλειπε σε ταξίδια, ο ίδιος, που ήταν θαμώνας γκέι μπαρ στην Ινδιανάπολη, προσκαλούσε στο σπίτι του άνδρες τους οποίους δολοφονούσε και έθαβε. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1990, οι αρχές είχαν καταφέρει να ταυτοποιήσουν οκτώ από τα θύματα, μέσω οδοντιατρικών αρχείων και της -τότε- διαθέσιμης τεχνολογίας DNA. Στη συνέχεια, όμως, οι προσπάθειες σταμάτησαν. Τα λείψανα τουλάχιστον 17 ανθρώπων δεν έχουν ταυτοποιηθεί.

Ο Jeff Jellison, ιατροδικαστής της κομητείας Χάμιλτον, σημείωσε πως, η εκ νέου προσπάθεια ταυτοποίησης των θυμάτων αποκάλυψε την απόφαση των τότε αξιωματούχων της κομητείας να μη χρηματοδοτήσουν πρόσθετες εξετάσεις DNA, γεγονός που, ουσιαστικά, «σταμάτησε τις περαιτέρω προσπάθειες ταυτοποίησης των θυμάτων και επιβάρυνε τα μέλη των οικογενειών των αγνοουμένων με το κόστος της έρευνας ανθρωποκτονιών». «Δεν μπορώ να μιλήσω εξ’ ονόματος των τότε ερευνητών, αλλά το παιχνίδι είχε τελειώσει εκείνη τη στιγμή», είπε ο Jellison στο Associated Press.

Ανολοκλήρωτη αποστολή

Με το πέρασμα των δεκαετιών, τα οστά και τα θραύσματα βρίσκονταν σε κουτιά στο Κέντρο Ανθρώπινης Αναγνώρισης του Πανεπιστημίου της Ινδιανάπολης. Το προσωπικό του κέντρου ήταν αυτό που είχε συμβάλλει στην ανασκαφή των λειψάνων.

Όλα άλλαξαν στα τέλη του 2022, όταν ο Eric Pranger επικοινώνησε με τον Jellison μέσω Facebook. Η οικογένεια Pranger από την Ινδιανάπολη, πίστευε εδώ και καιρό ότι, ο μεγαλύτερος ξάδερφος του Eric, Allen Livingston, ήταν μεταξύ των θυμάτων του Baumeister. Όταν εξαφανίστηκε, τον Αύγουστο του 1993, ο Livingston ήταν 27 ετών. Μάρτυρες τον είδαν να μπαίνει στο αυτοκίνητο αγνώστου στο κέντρο της Ινδιανάπολης. Τρία χρόνια αργότερα, όταν άκουσαν για τον Baumeister, η μητέρα του Allen, Sharon Livingston, καθώς και άλλοι συγγενείς, άρχισαν να υποψιάζονται ότι, ο άνθρωπός τους, που ήταν bisexual, ήταν μεταξύ των θυμάτων. Όταν ο Eric τον προσέγγισε για να ρωτήσει αν θα μπορούσε να πάρει κάποιες απαντήσεις εκ μέρους της θείας του, που αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας, ο Jellison ετοιμαζόταν να αναλάβει τα καθήκοντά του. «Πώς μπορείς να πεις όχι σε αυτό; Βάσει νόμου, αυτή είναι η δουλειά των ιατροδικαστών, να αναγνωρίζουμε τους νεκρούς», σημείωσε ο τελευταίος. Στα τέλη του 2022, η αστυνομία πήρε δείγμα DNA από τη Sharon Livingston και μία από τις κόρες της. Ο Jellison ξεκίνησε να συνεργάζεται με μια ομάδα, μέλη της οποίας ήταν αξιωματούχοι της πολιτειακής αστυνομία της Ιντιάνα, του FBI, του Κέντρου Ανθρώπινης Ταυτοποίησης, των τοπικών αστυνομικών αρχών και μία ιδιωτικής εταιρείας εξειδικευμένης στην εγκληματολογική γενεαλογία.

Το προσωπικό του Κέντρου Ανθρώπινης Αναγνώρισης, όπου φυλάσσονται τα λείψανα, σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο ελεγχόμενης θερμοκρασίας και υγρασίας, επέλεξε μερικά από τα οστά για ανάλυση DNA. Στο εργαστήριο της Πολιτειακής Αστυνομίας της Ιντιάνα, , οι επιστήμονες έκοψαν τμήματα των ευρημάτων, τα πάγωσαν σε υγρό άζωτο και τα κονιορτοποίησαν σε λεπτή σκόνη. Στη συνέχεια, με τη χρήση θερμότητας και χημικών, «έσπασαν» τα κύτταρα των οστών, πραγματοποιώντας έτσι το πρώτο βήμα προς την εξαγωγή ενός πλήρους προφίλ DNA.

Τον Οκτώβριο του 2023, σχεδόν ένα χρόνο μετά την ακρόαση του Pranger, ο Jellison ανακοίνωσε ότι οι αρχές είχαν ταυτοποιήσει ένα ένατο θύμα του Baumeister: τον Allen Livingston. Η Sharon μπορούσε πια να ξεκουραστεί. Πέθανε τον Νοέμβριο του 2024. Ο 34χρονος Pranger σημείωσε: «με έκανε ευτυχισμένο το γεγονός ότι μπόρεσα να το κάνω αυτό για τη θεία μου. Είμαι αυτός που έβαλε το νερό στο αυλάκι για να φέρει τον γιο της στο σπίτι μετά από 30 χρόνια και ένιωσα προνομιούχος. Μετά την ταυτοποίηση του Allen ήμουν κατενθουσιασμένος. Αναρωτήθηκα, “και τώρα τι;”. Πήρα τις απαντήσεις που ήθελα, αλλά τι θα γινόταν με τις υπόλοιπες οικογένειες;».

Αυτοί που δε βρέθηκαν

Σύμφωνα με τον Jellison, περίπου 40 δείγματα DNA έχουν υποβληθεί από ανθρώπους που πιστεύουν ότι κάποιος αγνοούμενος άνδρας συγγενής τους μπορεί να έχει πέσει θύμα του Baumeister. Όπως είπε ο ίδιος, τα δείγματα εισάγονται στο Συνδυασμένο Σύστημα Ευρετηρίου DNA ονόματι CODIS του FBI. Χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για την ταυτοποίηση αγνοουμένων.

Ο ιατροδικαστής και οι συνεργάτες του ελπίζουν να λάβουν περισσότερα δείγματα DNA από συγγενείς αγνοούμενων ανδρών, που εξαφανίστηκαν μεταξύ των μέσων των δεκαετιών του 1980 και 1990, από όλες τις ΗΠΑ. Όπως σημειώνουν οι ειδικοί, τα θύματα θα μπορούσαν να ταξίδευαν και να σταμάτησαν για μία στάση στην Ινδιανάπολη, προκειμένου να επισκεφθούν φίλους ή να γνωρίσουν τη νυχτερινή ζωή της. Μέχρι σήμερα, οι επιστήμονες έχουν εξάγει οκτώ μοναδικά προφίλ DNA -όλα ανδρών- από πάνω από 70 από τα 100 οστά που στάλθηκαν προς ανάλυση στο εργαστήριο της αστυνομίας της Ιντιάνα. Τα ευρήματα στάλθηκαν από τη διευθύντρια του Κέντρου Ανθρώπινης Ταυτοποίησης, Δρ. Krista Latham.

Ένα εξ’ αυτών ταίριαζε με τα δείγματα που έδωσαν η μητέρα και η αδελφή του Livingston. Τέσσερα άλλα, ταίριαζαν με τέσσερις από τους οκτώ άνδρες που αναγνωρίστηκαν για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1990- τους Jeffrey Jones, Manuel Resendez, Johnny Bayer και Richard Hamilton. Τα άλλα τρία προφίλ DNA παραμένουν αγνώστου ταυτότητας ενώ δύο εξακολουθούν να υποβάλλονται σε δοκιμές. Τα αγνώστου ταυτότητας προφίλ πιθανώς αυξάνουν τον αριθμό των θυμάτων του Baumeister σε 12.

Και τώρα, τι;

Ο Jellison και οι συνεργάτες του ισχυρίζονται ότι η προσπάθειά τους για ταυτοποίηση των θυμάτων θα μπορούσε να διαρκέσει αρκετά ακόμη χρόνια. Τα περισσότερα από τα μακάβρια ευρήματα ήταν θρυμματισμένα και καμένα, ελαχιστοποιώντας τις πιθανότητες να αποδώσουν αξιοποιήσιμο DNA. Η Latham, καθηγήτρια βιολογίας και ανθρωπολογίας, δήλωσε ότι τα θραύσματα οστών που αξιολογούνται ως μη κατάλληλα για ταυτοποίηση, κρατούνται με την ελπίδα οι μελλοντικές τεχνολογίες DNA να μπορέσουν να «ξεκλειδώσουν» τα μυστικά τους. Όπως σημειώνει, υπάρχει περίπτωση ορισμένα από τα θύματα να είχαν αποξενωθεί από τις οικογένειές τους, ή να είχαν εξαφανιστεί, εκείνα τα χρόνια, λόγω της σεξουαλικότητάς τους. Υπάρχει περίπτωση κανείς να μην κατάλαβε ότι εξαφανίστηκαν. «Πρόκειται για άτομα που είχαν περιθωριοποιηθεί. Πρέπει να βεβαιωθούμε ότι δε θα παραμείνουν αγνοούμενοι μετά θάνατον», υπογράμμισε η ίδια. Ο Jellison έχει λάβει δείγματα αναφοράς DNA από συγγενείς επτά εκ των οκτώ αρχικά ταυτοποιημένων θυμάτων, τη δεκαετία του 1990. Ο όγδοος άνδρας, Steven Hale, ήταν υιοθετημένος και οι προσπάθειες εντοπισμού βιολογικών συγγενών του, μέχρι στιγμής, δεν έχουν ευοδωθεί.

«Ήταν απαραίτητο να ξέρω»

Όσο η διαδικασία ταυτοποίησης των οστών, κομμάτι – κομμάτι είναι σε εξέλιξη, οι οικογένειες των θυμάτων μπορούν να επιλέξουν εάν οι σοροί των αγαπημένων τους θα αποτεφρωθούν και θα ταφούν σε μνημείο, το οποίο θα εγκαινιαστεί τον Αύγουστο στο Westfield. Στο μνημείο θα δεσπόζει μία μεγάλη πλάκα, στην οποία θα αναγράφονται τα ονόματα των εννέα ταυτοποιημένων θυμάτων. Θα υπάρχει χώρος για την αναγραφή περισσότερων ονομάτων στο μέλλον.

Η Linda Znachko, της οποίας η μη κερδοσκοπική διακονία He Knows Your Name, με έδρα την Ινδιανάπολη, ανέλαβε την ανέγερση του μνημείου, δήλωσε στα αποκαλυπτήρια της πλάκας ότι η εκστρατεία ταυτοποίησης, «θα τιμήσει τη μνήμη όσων έχασαν τη ζωή τους στην τραγωδία του Fox Hollow». Τα οστά που ανήκουν στους Livingston και Jeffrey Jones προστέθηκαν στο οστεοφυλάκιο του μνημείου. Κατά την τελετή, απελευθερώθηκαν στον ουρανό λευκά περιστέρια. Η Shannon Doughty, μικρότερη αδελφή του Allen, βρέθηκε στην τελετή μαζί με αρκετούς άλλους συγγενείς θυμάτων. Μεταξύ αυτών, και ο ξάδελφός της, Pranger. Είπε ότι ήταν ανακουφιστικό ότι έμαθε επιτέλους τι συνέβη στον αδελφό της, παρά το τραγικό τέλος του. «Τουλάχιστον ξέρουμε», δήλωσε η 46χρονη. «Ο φόβος του αγνώστου είναι ο χειρότερος. Το να ξέρεις, σου προκαλεί πλήθος αντικρουόμενων συναισθημάτων. Ήθελα αλλά και δεν ήθελα να μάθω. Αλλά ήταν απαραίτητο να ξέρω», υπογραμμίζει.

Διαβάστε ακόμη