Γιατί το σχέδιο του Νετανιάχου για κατάληψη της Γάζας ικανοποιεί μονάχα τον ίδιο και κανέναν του σύμμαχο

Σχεδόν δύο χρόνια μετά την έναρξη του πολέμου στη Γάζα, το Ισραηλινό Συμβούλιο Ασφαλείας ψήφισε υπέρ μίας ακόμη στρατιωτικής κλιμάκωσης: της προτεινόμενης κατάληψης της πόλης της Γάζας. Το σχέδιο, που ξεκίνησε και προώθησε ο ίδιος ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου, θεωρείται από πολλούς ότι αποκαλύπτει περισσότερα για τους εσωτερικούς πολιτικούς του χειρισμούς παρά για μία καλά επεξεργασμένη στρατιωτική στρατηγική.

Το σχέδιο υιοθετήθηκε παρά την έντονη αντίθεση της στρατιωτικής ηγεσίας του Ισραήλ και τις σοβαρές προειδοποιήσεις ότι θα μπορούσε να επιδεινώσει την ανθρωπιστική κρίση και να θέσει σε κίνδυνο τους 50 εναπομείναντες ομήρους στη Γάζα. Η μεγάλη αυτή κλιμάκωση έρχεται επίσης σε μια περίοδο σημαντικής φθοράς της διεθνούς υποστήριξης προς το Ισραήλ, αλλά και πτώσης της εσωτερικής λαϊκής στήριξης για τη συνέχιση του πολέμου.

Ωστόσο, ο Νετανιάχου προώθησε το σχέδιο, το οποίο έχει τουλάχιστον ένα ανομολόγητο όφελος: του δίνει χρόνο να παλέψει για την πολιτική του επιβίωση. Με τους τωρινούς ακροδεξιούς εταίρους του, αυτό σημαίνει παράταση του πολέμου. Επαναλαμβανόμενα, οι σύμμαχοί του, Ιταμάρ Μπεν Γκβιρ και Μπεζαλέλ Σμοτριτς, έχουν εμποδίσει την πρόοδο στις διαπραγματεύσεις για κατάπαυση του πυρός, απειλώντας με κατάρρευση της κυβέρνησής του αν ο πόλεμος σταματήσει.

Το σχέδιο πολιορκίας της πόλης της Γάζας είναι στην πραγματικότητα πιο περιορισμένο από αυτό που απαιτούν οι εταίροι του: ο Μπεν Γκβιρ και ο Σμοτριτς ζητούν πλήρη κατοχή του θύλακα, ως πρώτο βήμα για την ανασύσταση των εβραϊκών εποικισμών στη Γάζα και τελικά την προσάρτησή της. Είναι επίσης λιγότερο φιλόδοξο από ό,τι είχε υποσχεθεί ο ίδιος ο Νετανιάχου πριν από τη συνεδρίαση.

Σε συνέντευξή του την Πέμπτη στο Fox News, ο Νετανιάχου δήλωσε ότι το Ισραήλ σκοπεύει να πάρει τον πλήρη έλεγχο ολόκληρης της Γάζας, σαν να είχε αποφασίσει την πλήρη κατοχή της. Ωστόσο, τελικά προώθησε ένα σταδιακό σχέδιο, εστιάζοντας προς το παρόν μόνο στην πόλη της Γάζας, χωρίς να καταλάβει άλλες κοντινές περιοχές όπου εκτιμάται ότι κρατούνται πολλοί από τους 20 εναπομείναντες Ισραηλινούς ομήρους. Παράλληλα, όρισε εσκεμμένα μία σχετικά χαλαρή προθεσμία – δύο μήνες – για την έναρξη της επιχείρησης, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο να αναδυθεί ξανά μια διπλωματική πρωτοβουλία για συμφωνία ανταλλαγής ομήρων και κατάπαυσης του πυρός, η οποία θα μπορούσε να ακυρώσει όλη την επιχείρηση.

«Αυτή η απόφαση δεν είναι ούτε ηθική, ούτε δίκαιη, ούτε σιωνιστική»

Τώρα, οι δεξιοί του εταίροι είναι εξοργισμένοι με την απόφαση, υποστηρίζοντας ότι το σχέδιο δεν επαρκεί και ότι μόνο η περαιτέρω κλιμάκωση του πολέμου είναι αποδεκτή. Πηγή κοντά στον Σμοτριτς δήλωσε: «Η πρόταση του Νετανιάχου, που εγκρίθηκε από το υπουργικό συμβούλιο, μπορεί να ακούγεται καλή, αλλά στην πραγματικότητα είναι απλώς περισσότερα από τα ίδια. Αυτή η απόφαση δεν είναι ούτε ηθική, ούτε δίκαιη, ούτε σιωνιστική».

Το τελευταίο σχέδιο του Νετανιάχου δεν ικανοποιεί ούτε τους κυβερνητικούς του εταίρους ούτε τη στρατιωτική ηγεσία. Κατά τη διάρκεια μιας μαραθώνιας συνεδρίασης 10 ωρών, ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Εγιάλ Ζαμίρ παρουσίασε την κατηγορηματική αντίθεση του στρατού στα σχέδια επανακατάληψης. Ο κορυφαίος στρατηγός προειδοποίησε ότι μία νέα στρατιωτική επιχείρηση θα έθετε σε κίνδυνο τόσο τους ομήρους όσο και τους στρατιώτες, υπογραμμίζοντας ότι η Γάζα θα μετατρεπόταν σε παγίδα που θα εξουθένωνε ακόμη περισσότερο τις ήδη καταπονημένες δυνάμεις του Ισραηλινού Στρατού μετά από σχεδόν δύο χρόνια συνεχούς πολέμου, ενώ θα επιδείνωνε την παλαιστινιακή ανθρωπιστική κρίση.

Οι στρατιωτικές ανησυχίες αντικατοπτρίζουν το ευρύτερο δημόσιο αίσθημα στο Ισραήλ: σύμφωνα με επανειλημμένες δημοσκοπήσεις, η πλειοψηφία των Ισραηλινών υποστηρίζει μια συμφωνία κατάπαυσης του πυρός που θα επέστρεφε τους ομήρους και θα τερμάτιζε τον πόλεμο. Ωστόσο, η σημερινή λήψη αποφάσεων του Νετανιάχου φαίνεται αποκομμένη τόσο από τις στρατιωτικές εισηγήσεις όσο και από τη λαϊκή βούληση, καθοδηγούμενη, όπως λένε αναλυτές και πολιτικοί αντίπαλοι, κυρίως από την ανάγκη πολιτικής του επιβίωσης.

Tο Ισραήλ σε πρωτοφανή διεθνή απομόνωση

Το σχέδιο κατάληψης της Γάζας θέτει επίσης τον Νετανιάχου και το Ισραήλ σε πρωτοφανή διεθνή απομόνωση. Παρά την ανεπιφύλακτη υποστήριξη που του έχει προσφέρει ο Λευκός Οίκος του Προέδρου Τραμπ στον πόλεμο, η αυξανόμενη κρίση πείνας έχει ήδη περιορίσει τη διεθνή νομιμοποίηση της ισραηλινής εκστρατείας, ενώ οι συνέπειες της τελευταίας κυβερνητικής απόφασης ήταν άμεσες και σαφείς: η Γερμανία – ο δεύτερος σημαντικότερος στρατηγικός σύμμαχος του Ισραήλ μετά τις ΗΠΑ – ανακοίνωσε την αναστολή μέρους των στρατιωτικών εξαγωγών της προς το Ισραήλ, ανοίγοντας τον δρόμο για περαιτέρω υποβάθμιση σχέσεων από άλλες χώρες της ΕΕ.

Ο Νετανιάχου προχωρά με ένα σχέδιο που δεν ικανοποιεί κανέναν: ούτε τους συμμάχους του στο εξωτερικό, ούτε τη δική του στρατιωτική ηγεσία, ούτε το κοινό που θέλει να τελειώσει ο πόλεμος, ούτε όμως και τους σκληροπυρηνικούς του εταίρους που το θεωρούν ανεπαρκές.

Η μόνη «εκλογική περιφέρεια» που εξυπηρετεί ουσιαστικά είναι ο ίδιος ο Νετανιάχου: του αγοράζει περισσότερο χρόνο για να αποφύγει την αναπόφευκτη επιλογή μεταξύ μιας πραγματικής κατάπαυσης του πυρός που θα μπορούσε να σώσει τους ομήρους και μιας πλήρους στρατιωτικής κλιμάκωσης που θα ικανοποιούσε την κυβέρνησή του. Περισσότερο από στρατηγική κίνηση, πρόκειται για μια ακόμη κλασική τακτική του Νετανιάχου να παρατείνει τον πόλεμο, διατηρώντας παράλληλα την ταλαιπωρία και τα δεινά τόσο των κατοίκων της Γάζας όσο και των Ισραηλινών ομήρων – όλα για την πολιτική του επιβίωση.

Διαβάστε ακόμη

Η σφαίρα που πήρε την αθωότητα μιας γενιάς: 17 χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξη και η μνήμη δεν σβήνει

Αυτά είναι τα ακριβά φάρμακα που θα διατίθενται και σε ιδιωτικά φαρμακεία από τον Ιανουάριο

Ανατροπή στη δολοφονία Καρυώτη: «Μου δώσανε φράγκα για να ομολογήσω, να μείνει μεταξύ μας»

Δώρο Χριστουγέννων για όλους; Παλιά ιστορία που πονάει – Πώς καθιερώθηκε