Τζον Γεωργέλας: Το ελληνικό όπλο των τζιχαντιστών (pics)

Η διαδρομή του ομογενούς από το Τέξας μέχρι τα υψηλά κλιμάκια του Ισλαμικού Κράτους. Ο γάμος του με την Τάνια και το από κοινού κήρυγμα υπέρ του τζιχάντ στο Διαδίκτυο. Χώρισαν το 2013 και εκείνος αφοσιώθηκε στον «αγώνα» του Χαλιφάτου. Η πρώην σύζυγός του μιλά στο «Εθνος» για την κοινή ζωή τους.

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 10 λεπτά ┋

Η διαδρομή του ομογενούς από το Τέξας μέχρι τα υψηλά κλιμάκια του Χαλιφάτου (ΕΘΝΟΣ)

Ο Τζον Γεωργέλας μεγάλωσε σε μια μεγαλοαστική οικογένεια Ελλήνων μεταναστών (δεύτερης γενιάς), στο Τέξας. Οταν ήταν 19 ετών, παράτησε τις σπουδές του και επιχείρησε να ακολουθήσει τα χνάρια του πατέρα του, Τιμ, και να γίνει στρατιωτικός. Απέτυχε όμως.

Τον Νοέμβριο του 2001 ασπάστηκε το Ισλάμ και «υιοθέτησε» το όνομα Γιάχγια Αμπού Χασάν, «αποκηρύσσοντας» γονείς και παρελθόν. Την ίδια χρονιά ταξίδεψε στη Συρία για να μελετήσει αραβικά. Κατά την παραμονή του στη Δαμασκό γνώρισε μια ομάδα Βρετανών μουσουλμάνων, οι οποίοι τον μύησαν στον τζιχαντισμό.

Ολο αυτό το διάστημα διατηρούσε επικοινωνία με την Τάνια, με την οποία ανέπτυξε ερωτικό δεσμό. Η Τάνια ήταν μουσουλμάνα και κόρη μεταναστών που είχε ήδη αρχίσει να ριζοσπαστικοποιείται. Τον Μάρτιο του 2003 ταξίδεψε στο Λονδίνο για να τη συναντήσει. Τρεις μέρες μετά, παντρεύτηκαν και μετακόμισαν στο Τέξας.

Το ζευγάρι «κήρυττε» στο Διαδίκτυο υπέρ του «τζιχάντ», με τον Γεωργέλα να αποκτά εμμονή με το Ισλάμ. Μέσα σε σύντομο διάστημα είχε γίνει ειδικός στην προπαγάνδα.Τα επόμενα χρόνια, ο Γεωργέλας φέρεται να βρέθηκε κοντά στους ηγέτες του ISIS και ιδιαίτερα στον Αμπού Μοχάμαντ αλ Αντάνι, εκπρόσωπο της οργάνωσης. Θεωρείται ότι ήταν αυτός που είχε την ιδέα για την ανακήρυξη του «Ισλαμικoύ Χαλιφάτου».

Εκτοτε θεωρείται ότι κατέχει ηγετική θέση στον αγγλόφωνο προπαγανδιστικό μηχανισμό του Ισλαμικού Κράτους. Τα ίχνη του Τζον Γεωργέλα έχουν πλέον χαθεί. Πριν από έναν χρόνο αποκαλύφθηκε ότι ο ελληνικής καταγωγής μαχητής του ISIS πολεμάει στη Συρία. Σήμερα, θεωρείται από τα υψηλόβαθμα στελέχη του προπαγανδιστικού μηχανισμού του Ισλαμικού Κράτους ο «πιο σημαντικός Αμερικανός τζιχαντιστής». Το ελληνικό του όνομα είναι Ιωάννης-Θωμάς Γεωργιλάκης και έλκει την καταγωγή του από την Κρήτη. Οι γονείς του, Τιμ και Μάρθα, δεν θέλουν ούτε να τον ξέρουν.

«Ενα κακομαθημένο παιδί, αποτυχημένος στη ζωή του, που παράτησε τις σπουδές και αγαπούσε τα ναρκωτικά» είχαν δηλώσει για τον γιο τους. Η τελευταία πληροφορία για τον Γεωργέλα έρχεται από την πρώην συζυγό του, Τάνια. Ηταν ένα ζεστό πρωινό του Σεπτεμβρίου το 2013, όταν ένα μίνι βαν σταμάτησε έξω από ένα σπίτι στη βομβαρδισμένη πόλη Αζάζ της Συρίας. Εμφανίστηκε ένας νεαρός με μακριά γενειάδα, μαζί με μία έγκυο γυναίκα και τρία παιδιά.

Ηταν ο Γεωργέλας με την οικογένειά του. Θα τους μετέφερε στα σύνορα με την Τουρκία, όπου τους περίμενε διακινητής για να τους περάσει στην Τουρκία ώστε να μπορέσουν να ταξιδέψουν πίσω στο Λονδίνο. Η Τάνια δεν άντεχε άλλο τον σύζυγό της και τις θηριωδίες, ο Τζον δεν άντεχε άλλο το «βαρίδι» της οικογένειας, επέλεξε να αφοσιωθεί στον «ιερό πόλεμο», χωρίς να του αποσπά τίποτα την προσοχή. Η Τάνια επέστρεψε με τα παιδιά της στην Αγγλία και μιλά στο «Εθνος της Κυριακής» για τη ζωή της με τον Ελληνα υπαρχηγό του ISIS...

Η πρώην κυρία του Χαλιφάτου, εξομολογείται...

Συνέντευξη στον Θανάση Διαμαντόπουλο

Η Τάνια Γεωργέλα περιγράφει τη ζωή της δίπλα στον κρητικής καταγωγής υπαρχηγό του αγγλόφωνου προπαγανδιστικού μηχανισμούτου ΙSIS. Οπως λέει, δίπλα στον πρώην σύζυγό της δεν είχε καμία επιλογή και τονίζει ότι χάρη στα παιδιά της βρήκε τη δύναμη να τον εγκαταλείψει.

Ημουν οικονομικά εξαρτώμενη από τον σύζυγό μου. Δεν είχα καμία επιλογή ούτε καν για το σώμα μου». Ετσι περιγράφει τη ζωή της στο πλευρό του Ελληνα οπλαρχηγού του ISIS η Τάνια, η οποία τον εγκατέλειψε, καθώς έπρεπε να σώσει τα παιδιά της. Πώς ήταν η ζωή σας ως μετανάστρια στο Βόρειο Λονδίνο; Ηταν αρχές του 2000 και έβγαινα ακόμα σε κλαμπ ή πήγαινα σε πάρτι. Ακουγα και χόρευα house μουσική. Οι γονείς μου, όμως, δεν μου έδιναν πολλή ελευθερία. Ακουγα αυτήν τη μουσική στο δωμάτιό μου μετά το σχολείο, όταν ήμουν ακόμη έφηβη, μεταξύ 14 και 17. Στη συνέχεια ασπάστηκα το Ισλάμ και όλα άλλαξαν...

Τι σας ώθησε στον ακραίο ισλαμισμό; Υπάρχουν τόσο πολλοί λόγοι. Δεν ξέρω αν έχετε βρεθεί στο Λονδίνο, αλλά μπορείτε να δείτε ότι η πολυπολιτισμικότητα δεν λειτουργεί τόσο καλά. Δεν είναι ένα «χωνευτήρι» όπως η Αμερική. Το Λονδίνο είναι πολύ εχθρικό. Αποτελεί ιδανικό μέρος για να καλλιεργηθούν τρομοκράτες και κάθε λογής αντιδραστικοί προς το κατεστημένο και την κυβέρνηση. Δεν είναι χαρούμενο μέρος. Ούτε οι άνθρωποι είναι χαρούμενοι. Ταυτόχρονα, καθένας είναι τόσο διαφορετικός. Οταν ήμουν μικρή, την οικογένειά μου και ακόμα μία από το Μπαγκλαντές μάς περνούσαν για Πακιστανούς και φώναζαν «γυρίστε στα σπίτια σας!».

Στο σπίτι η κατάσταση πώς ήταν; Οι γονείς μου δεν ήθελαν κόρες και ήμουν το τέταρτο και ανεπιθύμητο παιδί. Τα κορίτσια δεν ήταν τόσο επιθυμητά – κάτι σαν την αρχαία ή την πιο παλιά Ελλάδα, όπου οι μητέρες ήταν ερωτευμένες με τα αγόρια τους. Ετσι έπρεπε να αναζητήσω έναν χώρο ασφάλειας και αγάπης αλλού. Είχα κατάθλιψη ως έφηβη. Δέχτηκα και bullying στο σχολείο. Ετσι στράφηκα στη θρησκεία, που με βοήθησε να τα αντιμετωπίσω όλα αυτά. Και η μοναδική μου επιλογή εκείνη την εποχή ήταν το Ισλάμ. Το να γίνω καλόγρια δεν ήταν μία από τις επιλογές μου (σ.σ.: γελάει).

Αυτό έγινε πιο έντονο μετά την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου. Ολοι αρχίσαμε να επιθυμούμε τη δημιουργία ενός Ισλαμικού Χαλιφάτου. Πήρα μια λανθασμένη, όπως τη βλέπω τώρα, στροφή, γιατί μεγάλωσα σε ένα σπίτι το οποίο δεν υπογράμμιζε αξίες όπως η δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, και αυτό συνετέλεσε αρνητικά στο να ελεγχθούμε από τη θρησκεία. Αυτό ήταν ανθυγιεινό. Το Λονδίνο ήταν ένα τοξικό περιβάλλον για εμένα, αφού δεν υπήρχαν οι οικογενειακοί δεσμοί οι οποίοι θα με συγκρατούσαν από τον ακραίο ισλαμισμό! Δεν είχα αυτήν τη φιλειρηνική νοοτροπία που έχω τώρα, μεγαλύτερη.

Ησασταν το ανεπιθύμητο κορίτσι μιας οικογένειας που ήταν ανεπιθύμητη από την κοινωνία της. Ηταν δύσκολο να το βιώσετε; Αυτός, δηλαδή, ήταν ο λόγος που σας ώθησε στον τζιχαντισμό; Απολύτως. Δέχτηκα πλύση εγκεφάλου για χρόνια, πως αυτή η ζωή είναι προσωρινή, υπάρχει μια άλλη καλύτερη που μας περιμένει και ταυτόχρονα μου έλεγαν πώς να σκέφτομαι. Ολη μου η ζωή, μέχρι να εγκαταλείψω το Ισλάμ, δεν ήταν εστιασμένη σε αυτήν τη ζωή. Ολα παίζονταν σε κάτι φανταστικό, σε μια άλλη ζωή. Οι γονείς μου δεν μου δίδαξαν να είμαι υπεύθυνη για τη ζωή μου και άρχισα να νομίζω ότι ο Αλλάχ ήταν υπεύθυνος για όλα. Πολλά πράγματα έπρεπε να τα μάθω αργότερα μόνη μου, διαβάζοντας. Κάποια στιγμή ο πρώην σύζυγός σας φυλακίστηκε γιατί βοηθούσε μέσω Ιντερνετ άλλους τζιχαντιστές...

Ηθελα να τον κρατήσουν παραπάνω στη φυλακή. Και αυτό γιατί είχε γίνει ριζοσπαστικός μουσουλμάνος. Παρ' όλα αυτά, τον άφησαν σχετικά γρήγορα. Ενώ βρισκόταν στη φυλακή, δεν ήμουν υποχρεωμένη να του δίνω αναφορά για το παραμικρό. Αυτό μου έδωσε την ευκαιρία να διαβάσω και να ασχοληθώ με την πολιτική περισσότερο, όπως επίσης και να εμπεδώσω τις αμερικανικές αξίες. Οπως την ελευθερία. Γιατί ως ακραίοι μουσουλμάνοι δεν πιστεύαμε στην ελευθερία και γι' αυτό ζούσαμε υπό καθεστώς σκλαβιάς. Παρ' όλα αυτά, τον ακολουθήσατε μαζί με τα παιδιά σας στην Αίγυπτο και τη Συρία.

Θα μπορούσατε να μας περιγράψετε εκείνες τις μέρες;

«Ημουν εξαρτημένη από τον σύζυγό μου. Στο γάμο μας, δεν μου άνηκε καν το σώμα μου, το οποίο δεν μου ανήκε εκείνη την εποχή. Ημουν στην κουζίνα, καθάριζα, έκανα όλα όσα θα έκανε μια παραδοσιακή σύζυγος. Και πήγαινα πάντα σε αυτόν, γιατί δεν είχα την οικογένειά μου στην Αγγλία. Παραπονιόμουν για την κατάσταση στους δικούς μου, όπως και στους δικούς του, αλλά δεν μπορούσαν να αποδεχθούν αυτήν την πλευρά. Ετσι ήμουν μόνη. Δεν μπορούσα να απευθυνθώ για βοήθεια κάπου. Ηταν η μόνη μου οικογένεια και είχα κάνει τέσσερα παιδιά με έναν άνθρωπο ο οποίος με είχε αναγκάσει να εξαρτώμαι από τον ίδιο. Παρεμπιπτόντως, θα βαφτίσω τα παιδιά μας χριστιανούς ορθόδοξους. Ζουν με την ελληνική οικογένεια του πρώην συζύγου μου στο Τέξας και τα βλέπω τα Σαββατοκύριακα.

Πώς σας συμπεριφέρονταν τα άλλα μέλη του Ισλαμικού Κράτους; Απαίσια! Γιατί δεν ήμουν σαλαφίστρια, δεν ήμουν μία απ’ αυτούς. Και αυτό γιατί το δόγμα τους ήταν πολύ άκαμπτο. Ημουν πιο ελεύθερη, δεν πίστευα ότι έπρεπε να καλύπτω το πρόσωπό μου.

Οταν του προτείνατε να πάρετε διαζύγιο, ήσασταν ακόμα στην εμπόλεμη Συρία. Σας βοήθησε να επιστρέψετε μέσω Τουρκίας στην Αγγλία; Εμεινε εκεί γιατί θεωρούσε καθήκον του να πολεμήσει. Είχα ανάγκη να σώσω τα παιδιά μου και απλά δεν ήμουν έτοιμη να πεθάνω. Αν δεν είχα τα παιδιά, θα έπαιρνα πιο δύσκολα την απόφαση να φύγω.

Ποια είναι η σχέση που έχετε με την ελληνική του οικογένεια; Παίρνοντας διαζύγιο από αυτόν, πήρα και από αυτούς. Αλλά δουλέψαμε μαζί και τα πηγαίναμε καλά για το καλό των παιδιών. Οταν ήμουν παντρεμένη με τον γιο τους, αγαπούσα την πεθερά και τον πεθερό μου πιο πολύ από τους δικούς μου γονείς. Με στήριξαν πιο πολύ από τους δικούς μου.

Πώς αντιμετώπισε μια ελληνική οικογένεια το μπλέξιμο του παιδιού τους με το Ισλάμ; Ηταν τρομερό για αυτούς. Γιατί πρόκειται για μια συντηρητική οικογένεια που, σύμφωνα με τα πιστεύω τους, δεν συμπαθούν τους Τούρκους και μισούν τους μουσουλμάνους. Ο πρώην άνδρας μου τα έζησε αυτά και ως επανάσταση εναντίον του πατέρα του που ήταν στρατιωτικός γιατρός. Και το γεγονός ότι δεν τον πλησίασε πολύ το έζησε ως απόρριψη, ίσως επειδή ο πατέρας του αγαπούσε περισσότερο τις κόρες. Ωστόσο, γι' αυτό δεν είμαι σίγουρη. Εκανε το χειρότερο που θα μπορούσε να τους κάνει. Να τους πληγώσει όσο πιο πολύ μπορεί.

Φοβάστε τώρα τον πρώην σύζυγό σας και τους συμπολεμιστές του; Οχι. Ζω σε μια πολύ ασφαλή περιοχή. Ακόμα και εδώ, βέβαια, μπορείς να δεις τζιχαντιστές, αλλά νιώθω ήρεμη. Αν ήμουν στο Λονδίνο, θα φοβόμουν. Δεν έχεις αυτήν την ελευθερία στη μουσουλμανική κοινότητα του Λονδίνου.

Διαβάστε ακόμη