Το παραδοσιακό κόμμα πλέον, οι μηχανισμοί του και τα στελέχη του μπορεί να μην είναι αρκετά για να κερδίσεις μια εσωκομματική αντιπαράθεση, όπως έδειξε η νίκη Κασσελάκη
Είναι η άλωση του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία από τον κομματικό και ιδεολογικό outsider Στέφανο Κασσελάκη, στον πρώτο γύρω της αναμέτρησης για την εκλογή νέου προέδρου, προάγγελος αλλαγής παραδείγματος για τον τρόπο με τον οποίο ασκείται και θα ασκείται η πολιτική στην Ελλάδα του παρόντος και του μέλλοντος;
Αυτήν τη στιγμή, στην Ελλάδα των πυρκαγιών, των «ατυχημάτων», των εγκλημάτων, αλλά και της ασφυκτικά ελεγχόμενης πολιτικής πληροφόρησης και αντιπαράθεσης, δεν βλέπω να υπάρχουν, δυστυχώς, οι προϋποθέσεις μιας συνολικής εναλλακτικής ανάτασης.
Δεν έχεις προοπτική ως κόμμα, αλλά και ως πολιτικός χώρος, αν δε θέτεις και αν δεν εξηγείς στην ευρύτερη νεοελληνική κοινωνία, τα μεγάλα προοδευτικά αιτήματα της εποχής μας
«Η αποχώρησή του από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, υπό προϋποθέσεις που μπορούμε να συζητήσουμε άλλη στιγμή, μπορεί να είναι αφετηρία μιας μακρόχρονης και ιδιαίτερα δύσκολης αναγέννησης του χώρου του και του κόμματός του»
Πώς μπορούν να προστατευθούν μετά από τις εκλογές βασικά κεκτημένα της μεταπολίτευσης όπως η δημόσια παιδεία, και υγεία, η σχετική ανεκτικότητα στην ετερότητα, φυλετική, σεξουαλική κ.α., συνδικαλιστικές ελευθερίες, σχετικός ορθολογισμός;
Στην εκλογική αναμέτρηση της 21ης Μάη, ψήφισε για πρώτη φορά και σχεδόν το 80% των 23.000 περίπου εγγεγραμμένων Ελλήνων και Ελληνίδων πολιτών που ζουν στο εξωτερικό
Οι βασικές προϋποθέσεις για συμμετοχή είναι να έχουν παραμείνει στην Ελλάδα για τουλάχιστον δύο χρόνια την τελευταία 35ετία και να έχουν υποβάλλει φορολογικές δηλώσεις τα τελευταία δύο έτη πριν το έτος των εκλογών
Με τον Κώστα Βεργόπουλο γνωριστήκαμε στη Μελβούρνη του 1995, αν δεν κάνω λάθος, όταν ήρθε προσκεκλημένος της Κοινότητας και του Φεστιβάλ Αντίποδες νομίζω, για να δώσει σειρά ομιλιών, συν τοις άλλοις και για το Μακεδονικό, νομίζω