Σχεδόν, όλοι λένε τα ίδια, απλώς αλληλοκατηγορούνται κυρίως για την διαχειριστική επάρκειά, που πολλές φορές, για τα μεγάλα θέματα, ίσως και να είναι λυτρωτική.
Ο άγνωστος εξ Αμερικής, με την διαφαινόμενη επικοινωνιακή χάρη, που φαινόταν να θέλει και ο Αλέξης Τσίπρας, ήταν μεγάλο ρίσκο για τα μέλη του Σύριζα Προοδευτικοί Συμμαχία, ήταν όμως και η μόνη επιλογή για αυτούς.
Πράγματι, στο γκρίζο των ημερών, λόγω των καταστροφικών πυρκαγιών, όπως είπε ο Πρωθυπουργός ξεκινώντας τις δηλώσεις του στην Θεσσαλονίκη, χρειαζόταν ένα τόνο αισιοδοξίας και ας μην δικαιολογείται από την πραγματικότητα.
Η οικονομία δεν πατάει σε σταθερό έδαφος. Την αντιπολίτευση θα την ξεκινήσουν οι πολίτες, τα κόμματα της αντιπολίτευσης πρέπει να μπορέσουν να συντονιστούν με αυτήν.
Το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής μπορεί να παγιώσει την αύξηση των ποσοστών του και δικαιούται να πιστεύει ότι μπορεί να κατακτήσει ακόμη και την θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και αυτό σε μεγάλο βαθμό θα κριθεί από την στρατηγική του για τις δεύτερες εκλογές, από την δυνατότητά του να πείσει ότι μπορεί να είναι η νέα αξιόπιστη Αξιωματική Αντιπολίτευση.
Μήπως πρέπει, έστω και τώρα να ανοίξει η συζήτηση αυτή, για να ξέρουν οι πολίτες πριν πάνε στις κάλπες της 25ης του Ιούνη, τις θέσεις των κομμάτων; Η ΝΔ, όπως και στα θέματα εσωτερικής πολιτικής θέλει λευκή επιταγή, τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν πρέπει να το επιτρέψουν.
Δυστυχώς, η κυβέρνηση αντί να δημιουργεί τις προϋποθέσεις συναινέσεων και συνεργασιών, η αγωνία της από την διαφαινόμενη απώλεια της εξουσίας, την κάνει ιδιαίτερα συγκρουσιακή απέναντι στην αντιπολίτευση.
Το τραγικό γεγονός των Τεμπών δεν ήρθε τυχαία, οι προειδοποιήσεις κάθε είδους ήταν συχνές. Συχνά ατυχήματα και δυστυχήματα, συχνές καταγγελίες των εργαζομένων, αλλά και παραιτήσεις αρμοδίων για την εποπτεία της εγκατάστασης των νέων συστημάτων τηλεδιοίκησης, τηλεσήμανσης και ασφάλειας των συρμών.
Το ΠΑΣΟΚ-Κινάλ θα είναι μέλος της κυβερνητικής λύσης το βράδυ των εκλογών, αρκεί το πρόγραμμα της κυβέρνησης να απαντά δεσμευτικά στις μεγάλες ανάγκες της χώρας, της οικονομίας και της κοινωνίας
Η δημοσιονομική κρίση που άρχισε να εκδηλώνεται το 2008, μετά την χρηματοπιστωτική κρίση στις ΗΠΑ το Φθινόπωρο του 2007 συρρίκνωσαν σημαντικά την μεσαία παραγωγική τάξη και τα μεσαία εισοδήματα, αλλάζοντας ταυτόχρονα και τον κομματικό χάρτη της χώρας μας.
Τα ισχυρά χαρτιά των δύο ηγετών, όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις και στις δύο χώρες, είναι η εξωτερική πολιτική και η πολιτική ασφάλειας, ενώ τα αδύναμα σημεία και στους δύο, είναι η εσωτερική πολιτική.
Βλέποντας και τις δημοσκοπήσεις σε Ελλάδα και Τουρκία, διαπιστώνουμε ότι, έχουν κάτι κοινό οι δυο ηγέτες: Την θετική αποδοχή στην εξωτερική πολιτική που ασκούν, και την αρνητική εκτίμηση στην οικονομική και κοινωνική πολιτική τους.
Όσο μεγάλη είναι η ευθύνη των κομμάτων, άλλη τόση είναι και η ευθύνη των πολιτών, όταν επιλέγουν κόμματα, προγράμματα και φυσικά τα πρόσωπα, που θα τους εκπροσωπήσουν
Εάν ήλεγχε στοιχειωδώς την κερδοσκοπία και μείωνε τους εμμέσους φόρους σε ανελαστικά αγαθά και υπηρεσίες για την πλειοψηφία των καταναλωτών, τότε η ακρίβεια και ο πληθωρισμός θα ήταν χαμηλότερα, πολλές επιχειρήσεις θα άντεχαν και η αγοραστική δύναμη της πλειοψηφίας των πολιτών καλύτερη.