Τουρκία: Μέρες ελληνικού κινηματογράφου στην Κωνσταντινούπολη τον Ιούνιο

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 6 λεπτά ┋

Ο Νέος Ελληνικός Κινηματογράφος ως τομή στην Ιστορία του Ελληνικού Κινηματογράφου δεν έχει να κάνει μόνο με τον τρόπο περιοδολόγησής του αλλά κυρίως της θεματικής του, που με πηγή την νεότερη και σύγχρονη ελληνική ιστορία και τις κοινωνικές και πολιτικές διαστάσεις της , έδωσε υπόσταση στην ελληνική κινηματογραφική τέχνη. Αυτός, ο νέος κινηματογράφος των δημιουργών μπορεί να μην είχε την αποδοχή του διαμορφωμένου , από τις μεγάλες εταιρείες του ΄50 και ‘ 60 , ευρύτερου κοινού είχε όμως κάτι πιο ουσιαστικό, τα χαρακτηριστικά, τις προδιαγραφές και την ουσία που απαιτούνται για να περιλαμβάνεται πια ο Νέος Ελληνικός Κινηματογράφος ως ιδιαίτερο υποσύνολο στην παγκόσμια κινηματογραφική τέχνη και ιστορία.

Έτσι σκεφτήκαμε ότι ο κινηματογράφος μας, που ταξιδεύει με επιτυχία από το ’80 στις μεγάλες πόλεις του κόσμου και όπου υπάρχουν Ελληνικές Κοινότητες, χρωστάει μια στάση στην Πόλη, φιλοξενούμενος στο εμβληματικό Μουσείο του Πέρα (Pera Muzesi ) με στόχο να γίνει ετήσιος θεσμός.

Η εμπειρία, ζώντας για μεγάλο διάστημα στην Πόλη για την πραγματοποίηση της ταινίας μας, έγινε αφορμή μέσα από την συνεργασία με Τούρκους κινηματογραφιστές αλλά και την επαφή μας με τους ανθρώπους της Πόλης, να αναρωτηθούμε, κι εμείς κι αυτοί, πως ακόμα και η πιο οικεία μας πραγματικότητα συμβαίνει να διογκώνεται και να παραμορφώνεται, συντηρώντας ιδεοληψίες και φοβίες μεταξύ μας. Μπορούμε να πούμε ότι η έλλειψη επικοινωνίας στον χώρο του Πολιτισμού και της Τέχνης, ειδικά τα τελευταία χρόνια, κάνει επιτακτική την ανάγκη για μια πολιτισμική εξωστρέφεια που συνδέει, συγκινεί και προκαλεί τον διάλογο · γιατί ο κινηματογράφος, η πιο λαϊκή και δημοφιλής σύγχρονη τέχνη, μάχεται πάντα ανταποκρινόμενη να συνεισφέρει δημιουργικά στο επιτακτικό αίτημα των καιρών για πιο συμπεριληπτικές ,ανοιχτόκαρδες, και ασφαλείς κοινωνίες.

Λόγω της πανδημίας και των αυστηρών μέτρων που ελήφθησαν διεθνώς για την αναχαίτησή της, η προετοιμασία, αφήνοντας εκκρεμότητες, διακόπηκε και ο προγραμματισμός για τον Μάιο 2020 αναβλήθηκε.

Σήμερα, δεδομένης της επανεκκίνησης και ειδικότερα στο χώρο της Τέχνης, τόσο στη χώρα μας όσο και στην Τουρκία, προγραμματίζουμε εκ νέου την πραγματοποίηση της Δράσης στην Πόλη τον Ιούνιο 2022 - σε ευνοϊκότερες ελπίζουμε συνθήκες.

Στο πλαίσιο αυτό η πρωτοβουλία Μέρες Ελληνικού Κινηματογράφου, για πρώτη φορά στην Κωνσταντινούπολη, υπό την αιγίδα και οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, ενθαρρύνουν και δυναμώνουν την περαιτέρω ανάπτυξη σχέσεων με τους Τούρκους συναδέλφους κινηματογραφιστές, δημιουργούν δεσμούς εμπιστοσύνης για σταθερές, πολύμορφες συνεργασίες και συμπαραγωγές, συνδυασμένες δράσεις και πολιτιστικές ανταλλαγές, προσεγγίζοντας έτσι το Τουρκικό κοινό και επιτυγχάνοντας στενότερη επαφή με την Ομογένεια.

Εκτός από το ΥΠΠΟΑ, η δράση που διοργανώνεται από την Φωτεινή Σισκοπούλου και την Ιωσηφίνα Μαρκαριάν της ΕΜΕΙΣ ΑΜΚΕ σε συνεργασία με τον εκδοτικό οίκο και εταιρεία παραγωγής «ιστός», έχει τη θερμή υποστήριξη: της Α.Θ. Παναγιότητας του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου, του Γενικού Προξενείου της Ελλάδας στην Κωνσταντινούπολη, του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, του Μουσείου Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, του Ζωγραφείου Λυκείου, και του Μουσείου του Πέρα ως χώρο φιλοξενίας των προβολών και των κινηματογραφικών συναντήσεων.

Πρόγραμμα εκδηλώσεων

(8 - 12 Ιουνίου 2022)

Χώρος φιλοξενίας: ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΟΥ ΠΕΡΑ

Προβολές 17 ταινιών του Κινηματογράφου των Δημιουργών, δεκαετίες ’60 – ’80, υποτιτλισμένων στα τουρκικά. Προηγείται παρουσίαση κάθε ταινίας στο κοινό.

Μικρές Αφροδίτες του Νίκου Κούνδουρου (1963)

Το μπλόκο του Άδωνη Κύρου (1965) – σε συνεργασία με την Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου μέσω της δράσης «Χώρα, σε βλέπω»

Η εκδρομή του Τάκη Κανελλόπουλου (1966)

Ζ του Κώστα Γαβρά (1969) – σε συνεργασία με την Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου μέσω της δράσης «Χώρα, σε βλέπω»

Αναπαράσταση του Θόδωρου Αγγελόπουλου (1970)

Ευδοκία του Αλέξη Δαμιανού (1971) – σε συνεργασία με την Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου μέσω της δράσης «Χώρα, σε βλέπω»

Τρωάδες του Μιχάλη Κακογιάννη (1971)

Ιωάννη ο Βίαιος της Τώνιας Μαρκετάκη (1973) – σε συνεργασία με την Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου μέσω της δράσης «Χώρα, σε βλέπω»

Οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας του Νίκου Παναγιωτόπουλου (1978) – σε συνεργασία με την Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου μέσω της δράσης «Χώρα, σε βλέπω»

Μανία του Γιώργου Πανουσόπουλου (1985) – σε συνεργασία με την Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου μέσω της δράσης «Χώρα, σε βλέπω»

Πέτρινα Χρόνια του Παντελή Βούλγαρη (1985)

Η φωτογραφία του Νίκου Παπατάκη (1986)

Ένας ήσυχος θάνατος της Φρίντα Λιάππα (1986)

Πρωινή Περίπολος του Νίκου Νικολαΐδη (1987) – σε συνεργασία με την Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου μέσω της δράσης «Χώρα, σε βλέπω»

Λιποτάκτης των Γιώργου Κόρρα και Χρήστου Βούπουρα (1988) – σε συνεργασία με την Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου μέσω της δράσης «Χώρα, σε βλέπω»

Όλγα Ρόμπαρτς του Χρήστου Βακαλόπουλου (1989)

Το Πέρασμα της Βασιλικής Ηλιοπούλου (1989)

Χώρος φιλοξενίας: ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΟΥ ΠΕΡΑ

Κινηματογραφική Συνάντηση

Τέσσερις πανελίστριες, η κα. Αθηνά Καρτάλου – Γενική διευθύντρια του ΕΚΚ, η κα. Αθηνά Καλκοπούλου – Διευθύντρια του τμήματος προώθησης Hellas Film του ΕΚΚ, η κα. Αντιγόνη Ρώτα – παραγωγός και η κα. Αφροδίτη Νικολαΐδου – επίκουρη καθηγήτρια τμήμα επικοινωνίας & ΜΜΕ, Ε.Κ.Π.Α., παρουσιάζουν σε Τούρκους επαγγελματίες την δομή της κινηματογραφίας στην Ελλάδα σήμερα, τις εθνικές πολιτικές που εφαρμόζονται για την στήριξη και ανάπτυξη της παραγωγής, την παρουσία στις διεθνείς αγορές κλπ.

Η κάθε μια καλύπτει ένα εύρος θεμάτων, ανάλογα με την ειδικότητα και την εμπειρία της, που αφορούν: παραγωγή, διανομή και εναλλακτικούς τρόπους συνάντησης με το κοινό, τον ρόλο των φεστιβάλ, των ξένων αγορών, των Media, των στρατηγικών marketing κλπ. Για θέματα συμπαραγωγής, κίνητρα, προϋποθέσεις και οφέλη με αναφορά στις έως τώρα συνεργασίες μας. Αλλά και για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο κινηματογράφος τη στιγμή που ποικίλες φωνές μιλούν για τον θάνατό του. Εδώ εισέρχεται η σημασία της Κινηματογραφικής Παιδείας και κάθε Ταινιοθήκης, για την διαμόρφωση και ανάπτυξη του νέου κινηματογραφόφιλου κοινού.

Τέλος στόχος του πάνελ είναι και η συζήτηση για τα θέματα και τα διλήμματα που αντιμετωπίζει ο κινηματογράφος σήμερα. Ανοίγοντας έναν διάλογο με το κοινό, τα μέλη του πάνελ ανταλλάσσουν απόψεις και ιδέες με στόχο την ενίσχυση των διασυνοριακών συνεργασιών επενδύοντας στη συμπαραγωγή και τη δημιουργία διμερών πηγών χρηματοδότησης.

Χώρος φιλοξενίας: