Οι 10 καλύτερες b movies όλων των εποχων - Νίντζα μηχανόβιοι, playmates κατάσκοποι, εξωγήινοι κλόουν και ιπτάμενες γκιλοτίνες

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 12 λεπτά ┋

Δεν μπορεί κάθε ταινία να είναι ο Citizen Kane της εποχής της. Για κάθε «ταινία Α κατηγορίας» υψηλού προϋπολογισμού που απαιτεί σημαντική προώθηση και χρηματοδότηση από το εκάστοτε στούντιο παραγωγής, υπάρχουν άπειρες ταινίες Β (γνωστές ως b movies), οι οποίες δημιουργήθηκαν χωρίς να έχουν το πλεονέκτημα ενός «προϋπολογισμού» ή ενός «σεναρίου» σε ορισμένες περιπτώσεις. Η σύγκρισή τους με τις ταινίες Α όσον αφορά τους πόρους και τη βιωσιμότητα δεν είναι δίκαιη. Αντιθέτως, οι απαιτητικοί σινεφίλ είναι σε θέση απλώς να τις εκτιμήσουν γι' αυτό που είναι.

Αλλά τι σημαίνει «καλύτερο» όταν μιλάμε για ταινίες που συχνά φημίζονται για την κακοτεχνία τους; Σίγουρα δεν μιλάμε για τεχνική αρτιότητα. Είναι σε αυτή τη λίστα, επειδή η έννοια του «καλύτερου» εδώ ταυτίζεται με την έννοια του «πιο διασκεδαστικού». Μπορεί αυτές οι ταινίες να είναι πολύ κακοφτιαγμένες, αλλά είναι εξίσου διασκεδαστικές. Διαβάστε για μερικές από τις πιο διασκεδαστικά φτηνές και αξιαγάπητα κακές ταινίες που γυρίστηκαν ποτέ:

1. Miami Connection (1987)

Μια ταινία που είχε σχεδόν ξεχαστεί μέχρι που τυχαία την ανακάλυψε στο e-Bay ένας από τους υπεύθυνους στην αλυσίδα κινηματογράφων Alamo Drafthouse το 2009, το Miami Connection είναι ένα έπος. Σε παραγωγή και με πρωταγωνιστή τον motivational speaker / δάσκαλο του taekwondo Y.K. Kim, η ταινία είναι εν μέρει έργο ματαιοδοξίας και εν μέρει ανακοίνωση προσφοράς στην κοινότητα. Την πλοκή θα έβρισκέ ενδιαφέρουσα ένας μαθητής τρίτης τάξης στα μέσα της δεκαετίας του '80: Μια φοβερή synth-rock μπάντα με το όνομα Dragon Sound εξασκείται παράλληλα στο taekwondo και πολεμά μια συμμορία μηχανόβιων και μια οργάνωση ninja που διακινεί ναρκωτικά στους δρόμους του Orlando. Σημειώνεται ότι το " Orlando" δεν είναι τυπογραφικό λάθος - η ταινία δεν διαδραματίζεται καν στο Miami. Η ηθοποιία συντρίβει τις κατώτερες βαθμίδες των κακών κινηματογραφικών ερμηνειών σε επίπεδο hall of fame, ειδικά ο ίδιος ο Kim, ο οποίος με το ζόρι μιλάει αγγλικά. Υπάρχουν πολλά στιγμιότυπα και ακόμη και μερικά πραγματικά ελκυστικά τραγούδια, αλλά τίποτα δεν μπορεί να ξεπεράσει τη δραματική αποκάλυψη όταν ένας χαρακτήρας αποκαλύπτει απροσδόκητα την προσπάθειά του να βρει τον βιολογικό του πατέρα.

2. Samurai Cop (1989)

Όταν ο Ιρανός σκηνοθέτης Amir Shervan μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες στα μέσα της δεκαετίας του 1980, έφερε μαζί του ένα δημιουργικό μυαλό που θα σκηνοθετούσε μερικές από τις πιο κακογυρισμένες αστείες ταινίες δράσης που έχουν γυριστεί ποτέ. Το αριστούργημά του είναι το Samurai Cop, το οποίο είναι λίγο πολύ αυτό ακριβώς που ακούγεται. Αλλά πώς να περιγράψει κανείς την αθλιότητα αυτής της ταινίας, στην οποία πρωταγωνιστούν το μοντέλο μαλλιών Matt Hannon και το χαρακτηριστικό πρόσωπο του Robert Z'Dar; Πρόκειται για έναν κακό κλώνο του Lethal Weapon σε ένα τέλειο κοκτέιλ από κλισέ αστυνομικών ταινιών και γελοιότητες ταινιών δράσης της δεκαετίας του 1980. Το σενάριο είναι απίστευτα μέτριο - μερικές από αυτές τις σκηνές δεν θα μπορούσαν να έχουν γραφτεί στο χαρτί. Μπορούν να αναφερθούν δεκάδες, αλλά ενδεικτικό παράδειγμα είναι η συζήτηση του ήρωα με τη νοσοκόμα.

3. Hard Ticket to Hawaii (1987)

Υπάρχουν δεκάδες ταινίες σαν το Hard Ticket to Hawaii, αν μιλάμε για πλοκή. Ο σκηνοθέτης Andy Sidaris σκηνοθέτησε ο ίδιος 12, όλες με πρωταγωνιστές μοντέλα του Playboy και του Penthouse που κρατούν όπλα και υποδύονται πρόστυχους μυστικούς πράκτορες, κυρίως σε τροπικές τοποθεσίες. Αυτού του είδους οι ταινίες αποτελούσαν βασικό στοιχείο της πρώιμης καλωδιακής τηλεόρασης, που συνήθως έκανε πρεμιέρα στο USA Up All Night ή στο «Skinemax». Είναι όλες φτηνές και εύπεπτες. Αλλά το «Hard Ticket to Hawaii» είναι το πιο διασκεδαστικό από όλα αυτά, το τέλειο μείγμα σεξουαλικότητας χωρίς κλάση και υπερ-μάτσο δράσης της δεκαετίας του 1980. Οι σκηνές δράσης του είναι τρελές, από τον φουσκωτό δολοφόνο που σφίγγει φουσκωτή κούκλα του σεξ με το σκέιτμπορντ μέχρι έναν μπράβο που ονομάζεται «Shades» και εκτελείται με φρίσμπι με ξυράφι. Να υπενθυμίσουμε ότι η υποπλοκή περιστρέφεται γύρω από τα κορίτσια που κυνηγούν ένα θανατηφόρο, φίδι που δραπέτευσε και έχει «μολυνθεί με τοξίνες από καρκινοπαθείς αρουραίους»; Από μόνο του, το φίδι θα μπορούσε να κάνει αυτή την ταινία φοβερή, αλλά είναι μόνο ένας λόγος που το Hard Ticket to Hawaii είναι μία από τις πιο απολαυστικές.

4. Master of the Flying Guillotine (1976)

Μια ταινία πολεμικών τεχνών είναι τόσο καλή όσο και οι πολυποίκιλοι χαρακτήρες της, και αυτοί οι χαρακτήρες είναι συχνά τόσο καλοί όσο και τα τεχνάσματά τους. Το «Master of the Flying Guillotine» έχει το καλύτερο όπλο-τέχνασμα που έχει εμφανιστεί ποτέ σε ταινία πολεμικών τεχνών. Η ιστορία ενός γενναίου μονόχειρα μαχητή που υποδύεται ο σκηνοθέτης Jimmy Wang, τον κυνηγάει ένας δολοφόνος που χρησιμοποιεί την σατανική ιπτάμενη γκιλοτίνα, η οποία ουσιαστικά μοιάζει με καπέλο με λεπίδα στο χείλος, προσαρτημένο σε μια μακριά αλυσίδα. Αν αυτό το καπέλο πεταχτεί πάνω από το κεφάλι σου, είσαι σχεδόν νεκρός, γιατί ένα γρήγορο τράβηγμα της αλυσίδας θα σου βγάλει το κεφάλι σαν να είναι καπάκι μπουκαλιού. Και σαν να μην έφτανε αυτό, έχει επίσης τον Ινδό «μαχητή της γιόγκα» που τεντώνει τα χέρια του, του οποίου το σουρεαλιστικό στυλ μάχης μοιάζει με live-action εκδοχή του Dhalsim από το Street Fighter 2.

5. The Room (2003)

Το The Room είναι πλέον τόσο γνωστό, ειδικά μετά τη δημοσίευση του The Disaster Artist του βιβλίου του Greg Sestero. Αυτή η ταινία δεν χρειάζεται τη μυσταγωγία της μεταμεσονύκτιας προβολής: Θα παραμείνει πάντα απόλυτα γοητευτική μέσα στη γλυκιά της ειλικρίνεια και την άγνοιά της. Η δραματική ιστορία ενός φαινομενικά τέλειου άντρα που ανατρέπεται από τη ραδιούργα και άπιστη φίλη του, αποτελεί τόσο ένα έργο ματαιοδοξίας όσο και ένα δημόσιο «κατηγορώ» για κάθε γυναίκα με την οποία ο Tommy Wiseau είχε ποτέ σχέση, που πιθανώς δεν ήταν πολλές. Είναι μοναδική ανάμεσα σε ταινίες τέτοιου επιπέδου για το γεγονός ότι ο προϋπολογισμός παραγωγής του ήταν τόσο υψηλός -αναφέρεται ότι έχει προϋπολογισμό 6 εκατομμυρίων δολαρίων, και όλα αυτά σπαταλήθηκαν. Ίσως είναι το μεγαλύτερο ποσό που έχει δώσει ποτέ ένας σκηνοθέτης/παραγωγός/σταρ σε ένα πρότζεκτ για να δοξάσει τον εαυτό του, και το ωραίο είναι ότι ο Wiseau φαίνεται να πιστεύει απόλυτα μέχρι σήμερα ότι ήταν επιτυχημένος. Ποτέ δεν ένιωσε την ανάγκη να γυρίσει το The Room 2, ακόμα και μετά την τεράστια underground επιτυχία της αρχικής ταινίας. Γιατί σε ένα βασικό επίπεδο, ο Tommy Wiseau είναι ένας αληθινός καλλιτέχνης, απλά είναι εξαιρετικά κακός. Δεν μπορείς παρά να το θαυμάσεις αυτό.

6. Faster, Pussycat! Kill! Kill! (1965)

Σπουδαίος τίτλος, σωστά; Faster, Pussycat! Kill! Kill! είναι μια από τις καθοριστικές ταινίες exploitation των μέσων της δεκαετίας του 1960, προϊόν του διάσημου δημιουργού του sexploitation Russ Meyer, του οποίου η εμμονή στις γυναίκες με μεγάλο στήθος έχει γίνει συνώνυμη με το όνομά του. Παραδόξως όμως, η ταινία είναι στην πραγματικότητα αρκετά δυναμική όταν πρόκειται για τις πρωταγωνίστριές της, μια ομάδα τριών στρίπερ που συνωμοτούν για να εξαπατήσουν έναν κακόβουλο γέρο. Καθώς πρόκειται για ταινία του Meyer, μπορείτε να περιμένετε σέξι χαρακτηριστικά, μαζί με τα εξής: οδήγηση αγωνιστικών αυτοκινήτων, γυναίκες που γρονθοκοπούν και δέχονται γροθιές στο πρόσωπο και μεγάλα στήθη. Και επίσης έναν ηλίθιο με το όνομα «Vegetable». Όπως ισχυρίζεται το τρέιλερ, είναι «απόλυτα ικανοποιητική».

7. Braindead (1992)

Πριν γίνει ο βραβευμένος με Όσκαρ σκηνοθέτης του «The Lord of the Rings», ο Peter Jackson ήταν ο μάστερ του gore της Νέας Ζηλανδίας. Το Dead Alive είναι το αριστούργημά του από αυτή την άποψη, και θα μπορούσε κανείς να το αποκαλέσει και το αριστούργημα του υποείδους «αιματηρή κωμωδία τρόμου» γενικότερα. Ξεκινάει ως μια ταινία περισσότερο αηδιαστική ως προς την απεικόνιση των ηλικιωμένων παρά οτιδήποτε άλλο και στη συνέχεια εξελίσσεται από εκεί σε μια από τις πιο αηδιαστικές, αιματηρές ταινίες που έχουν γυριστεί ποτέ. Κάθε μέθοδος ακρωτηριασμού ζόμπι που μπορεί να φανταστεί κανείς λαμβάνει χώρα σε κάτι παραπάνω από μιάμιση ώρα, συμπεριλαμβανομένου ενός με μια λάμπα χωμένη στο κρανίο του σαν φανάρι. Τίποτα, όμως, δεν μπορεί να συγκριθεί με την τελική σκηνή, τη διαβόητη σφαγή με τη μηχανή του γκαζόν. Βλέποντας αυτό, είναι σχεδόν αδιανόητο ότι οι παραγωγοί της New Line είπαν: «Βέβαια, ας δώσουμε σε αυτόν τον τύπο 300 εκατομμύρια δολάρια για να κάνει μερικά έπη φαντασίας, καλή ιδέα».

8. Killer Klowns from Outer Space (1988)

Αυτό είναι το είδος της b movie που πιθανότατα γνωρίζετε με το όνομά της, ακόμη και αν δεν την έχετε δει ποτέ. Πρόκειται για μια παράξενη ταινία τρόμου επιστημονικής φαντασίας όπου εξωγήινοι που τυχαίνει να μοιάζουν με κλόουν προσγειώνονται στη Γη με ένα σκάφος που τυχαίνει να μοιάζει με σκηνή, και στη συνέχεια μετατρέπουν τους ανθρώπους σε μαλλί της γριάς και τους τρώνε. Είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της φτηνιάρικης ταινίας τρόμου της δεκαετίας του 1980. Πολιτιστικά, είναι κυρίως σημαντική επειδή είναι η μόνη ταινία παραγωγής και σκηνοθεσίας των αδελφών Chiodo, Stephen και Charles. Εκτός από αυτή την ταινία (που εξακολουθεί να θεωρείται το κορυφαίο έργο τους και πολύ ξεχωριστό για να ξεχαστεί), έχουν προσφέρει εφέ για δεκάδες κακές ταινίες τρόμου και μερικές mainstream, με τίτλους που κυμαίνονται από τη σειρά Critters μέχρι το Elf του Will Ferrell, είτε το πιστεύετε είτε όχι.

9. Hercules in New York (1970)

Θυμάστε όταν ο Arnold Schwarzenegger έμεινε στη συνείδηση του κοινού με τον Conan the Barbarian και οι παρουσιαστές των βραδινών εκπομπών κορόιδευαν τα αγγλικά του; Λοιπόν, εκείνη η ταινία γυρίστηκε το 1982, αφού ο Arnold είχε μελετήσει τη γλώσσα για περισσότερο από μια δεκαετία. Το Hercules in New York ήταν η πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, με το όνομα «Arnold Strong, Mr. Universe», επειδή το «Schwarzenegger» ήταν πολύ μεγάλο. Ένας ογκώδης 22χρονος με μηδενική υποκριτική εμπειρία ή χάρισμα, είναι εντελώς χαμένος σε αυτό το έργο, περπατώντας άνετα στη Νέα Υόρκη και αγωνιζόμενος ως επαγγελματίας παλαιστής. Οι ατάκες του ήταν τόσο ακαταλαβίστικες που έπρεπε να μεταγλωττιστεί πλήρως, αλλά τα στοιχεία του πρωτοτύπου μπορούν ακόμα να βρεθούν. Οι λέξεις είναι τόσο επίπεδες και ανούσιες, Είναι σαγηνευτικά κακός επειδή υπάρχουν τόσο λίγα στοιχεία του διασκεδαστικού, φανταχτερού ηθοποιού που έγινε αργότερα.

10. Plan 9 from Outer Space (1959)

Για δεκαετίες, το Plan 9 ήταν η ντε φάκτο απάντηση στο ερώτημα «Ποια είναι η χειρότερη ταινία που γυρίστηκε ποτέ;». Αλλά παρόλο που είναι σίγουρα κακή, δεν είναι τόσο κακή - ή ίσως είναι, και είμαστε πρόθυμοι να τη συγχωρήσουμε επειδή είναι επίσης αρκετά γοητευτική. Είναι απλά το απόλυτο τίποτα, πρακτικά χωρίς πλοκή και με μερικούς από τους πιο ανούσιους διαλόγους του Ed Wood. Ειδικά οι εξωγήινοι χαρακτήρες είναι γραμμένοι σαν ψευτοδιανοούμενοι, που κατακεραυνώνουν τους ανθρώπους για «τα ηλίθια μυαλά τους! Ηλίθια! Ηλίθιοι!» Όπως γνωρίζουν οι περισσότεροι οπαδοί των ταινιών αυτών, ο Bela Lugosi πέθανε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, και άσχετο υλικό που είχε γυρίσει για άλλα μισοτελειωμένα έργα του Ed Wood μπήκε στο τελικό προϊόν. Σε ορισμένες σκηνές ο χειροπρακτικός Tom Mason υποδυόταν τον Lugosi κρατώντας την κάπα του πάνω από το πρόσωπό του, σαν να μην το πρόσεχε κανείς. Είναι απόλυτα εμβληματικό για την ανεξάρτητη κινηματογραφική δημιουργία του Wood.

Με πληροφορίες από Paste Magazine

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Διαβάστε ακόμη