Το Φεστιβάλ Δράμας θα προβάλλει συνολικά 151 ταινίες μικρού μήκους - Βρεθήκαμε στη συνέντευξη Τύπου

Κάθε καλοκαίρι, όταν το φως αρχίζει να βαθαίνει και η πόλη αναζητά ανάσες κάτω από τα πρώτα βραδινά αεράκια, έρχεται εκείνη η στιγμή που σηματοδοτεί την έναρξη μιας αντίστροφης μέτρησης. Η συνέντευξη Τύπου του Φεστιβάλ Δράμας, που φέτος έγινε στην κατάμεστη ταράτσα του Θερινού Κινηματογράφου Λαΐς το βράδυ της Τρίτης (8/7), λειτούργησε σαν άνοιγμα σκηνής για όσα περιμένουμε με λαχτάρα τον Σεπτέμβριο. Η παρουσίαση του προγράμματος και ο παλμός της εκδήλωσης φανέρωσαν πως το κέντρο του ελληνικού κινηματογράφου συνεχίζει να ακτινοβολεί δύναμη και συνοχή, σ' έναν χώρο που φιλοξενεί μικρές σε διάρκεια αλλά υψηλού νοήματος έργα – ταινίες που δεν μετρούν το βάρος τους σε λεπτά, αλλά σε αλήθεια.

Ο Γιώργος Αγγελόπουλος, στην πρώτη του χρονιά ως καλλιτεχνικός διευθυντής, άνοιξε τη συνάντηση με λόγια που δεν απευθύνονταν μόνο σε επαγγελματίες του χώρου, αλλά και σε όσους γενικά αγαπούν τις μικρού μήκους ταινίες. «Οι αλλαγές είναι πολλές φορές τρομακτικές. Μας κρατάνε σε επιφυλακή, εγρήγορση κι ανησυχία αλλά μπορούν να προκαλέσουν κι ενθουσιασμό, ελπίδα ή κι ανυπομονησία. Ο κινηματογράφος από τη γέννηση του είχε πάντα μια οργανική σχέση με την αλλαγή. Σαν το ίδιο το μέσο, το οποίο βασίζεται στην εναλλαγή εικόνων, να είναι προορισμένο συνεχώς να αλλάζει και να εξελίσσεται. Από το ασπρόμαυρο στο έγχρωμο, από το βωβό στον ήχο, από την σκοτεινή αίθουσα σε κινητά τηλέφωνα, οι ταινίες παραμένουν κομμάτι της ζωής μας όχι μόνο παρά τις αλλαγές, αλλά ίσως και λόγω αυτών».

Το «εισιτήριο» για τη διαδικασία των Όσκαρ

Η φετινή, 48η διοργάνωση περιλαμβάνει πλήθος ελληνικών και διεθνών παραγωγών, οι οποίες φιλοδοξούν να μείνουν στη μνήμη και την καρδιά των θεατών. Η ανακοίνωση των διαγωνιστικών προγραμμάτων – τόσο του Εθνικού όσο και του Διεθνούς – σηματοδοτεί μια νέα περίοδο, κατά την οποία το Φεστιβάλ της Δράμας συνεχίζει να λειτουργεί ως καταλύτης δημιουργικότητας και πύλη εξωστρέφειας. Δεν είναι τυχαίο πως, από το 2023, οι ταινίες που ξεχωρίζουν με τις υψηλότερες διακρίσεις στα δύο αυτά προγράμματα αποκτούν το «εισιτήριο» για τη διαδικασία των Όσκαρ®. Αυτός ο δεσμός με την Ακαδημία Κινηματογράφου όχι μόνο ενισχύει το κύρος του θεσμού αλλά και διευρύνει το φάσμα δυνατοτήτων των δημιουργών που συμμετέχουν.

Το Φεστιβάλ Δράμας είναι ένας θεσμός που παρακολουθεί την εποχή του από κοντά, χωρίς να την αντιγράφει ή να την ακολουθεί, αλλά συμπορεύεται μαζί της. Η φετινή διοργάνωση φέρει έντονα το αποτύπωμα της ανανέωσης, της συλλογικότητας και της επιθυμίας να δοθεί περισσότερος χώρος στη νέα φωνή του σινεμά.

«Το φεστιβάλ εχει καθιερωθεί ως ένας από τους σημαντικότερους θεσμούς στον χώρο του κινηματογράφου, τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς. Η ανοδική του πορεία δεν είναι τυχαία. Είναι αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς, αφοσίωσης, αλλά και μιας σταθερής δέσμευσης στην ανοιχτότητα και τις διαφανείς διαδικασίες που χαρακτηρίζουν κάθε πτυχή της λειτουργίας μας. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι η τέχνη ανθίζει σε ένα περιβάλλον εμπιστοσύνης και ίσων ευκαιριών, και αυτό ακριβώς επιδιώκουμε να προσφέρουμε σε όλους τους συμμετέχοντες και το κοινό μας» ανέφερε ο Βασίλης Τερζόπουλος, οικοδεσπότης της βραδιάς, ο οποίος ανέγνωσε τον χαιρετισμό του Αντιπροέδρου του Φεστιβάλ Δράμας Πέτρου Παρασκευαΐδη. 

Παράλληλα, το Φεστιβάλ Δράμας συνεχίζει να συνδέεται στενά με την πόλη που το φιλοξενεί. Η Δράμα δεν λειτουργεί απλώς ως χώρος διεξαγωγής, αλλά ως αναπόσπαστο μέρος του φεστιβάλ, με τους κατοίκους και τους επισκέπτες να συνδιαμορφώνουν μια μοναδική ατμόσφαιρα που κάθε χρόνο αποκτά όλο και πιο σταθερό χαρακτήρα. Οι προβολές, οι συναντήσεις, οι συνομιλίες μετά το τέλος των ταινιών, δημιουργούν ένα περιβάλλον που ενθαρρύνει την επαφή και την ανταλλαγή. 

«Σας προσκαλούμε να ζήσετε μαζί μας τη μαγεία του σινεμά. Να γίνουμε κοινωνοί σε αυτήν την «αντανάκλαση της ζωής». Να συγκινηθούμε, να προβληματιστούμε, να εμπνευστούμε. Στη Δράμα, όπου η μικρού μήκους ταινία βρίσκει τον μεγάλο της χώρο» δήλωσε ο Δήμαρχος Δράμας και Πρόεδρος του Πολιτιστικού Οργανισμού Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας Γιώργος Παπαδόπουλος. 

Μέσα από το πλήθος των επιλογών, τις εκπλήξεις του προγράμματος και την ενίσχυση νέων δράσεων, το φετινό Φεστιβάλ Δράμας προδιαγράφεται ως μια διοργάνωση με ταυτότητα, ακεραιότητα και φαντασία. Κι αν το μέλλον, όπως ειπώθηκε στη χθεσινή εκδήλωση, είναι πάντοτε διαφορετικό, τότε το Φεστιβάλ Δράμας μοιάζει έτοιμο να το συναντήσει.

Εθνικό Διαγωνιστικό: Εκεί που χτυπά η καρδιά του Φεστιβάλ Δράμας

Ο Γιώργος Αγγελόπουλος, αναφερόμενος στη φετινή σοδειά ελληνικών ταινιών που επιλέχθηκαν για το Εθνικό Διαγωνιστικό, επεσήμανε τα εξής: «Αν το Φεστιβάλ Δράμας είχε καρδιά, αυτή θα χτυπούσε σίγουρα από το Εθνικό Διαγωνιστικό. Είναι το τμήμα στο οποίο πρωτογνωρίσαμε αγαπημένους πλέον Έλληνες δημιουργούς. Το τμήμα στο οποίο θα ανατρέχουμε για να σχηματίσουμε μια καλή εικόνα για το τι συνέβαινε στη χώρα αλλά και στον κόσμο τη χρονική στιγμή της δημιουργίας μιας ταινίας. Τι μας απασχολούσε, τι μας φόβιζε, τι μας κινούσε την περιέργεια ή και τι δεν ήμασταν ακόμη έτοιμοι να κατανοήσουμε.

Η φετινή χρονιά καταγράφει και πάλι τα σημάδια της εποχής στην οποία ζούμε. Ταινίες με τάσεις φυγής, ταξίδια του μυαλού και της φαντασίας, κόσμοι πλασμένοι διαφορετικά από τον δικό μας και χαρακτήρες ανοίκειοι δίνουν ένα στίγμα για την πραγματικότητα και την αγωνία των δημιουργών να δραπετεύσουν από αυτήν ή να την φανταστούν με τους δικούς τους κανόνες. Ένας καθρέφτης της κοινωνίας μας όπου οι προσδοκίες από τον οικογενειακό και κοινωνικό περίγυρο δημιουργούν αναπόφευκτες απογοητεύσεις.

Οι παιδικοί χαρακτήρες γνωρίζουν άνθιση και το σχεδόν ανύπαρκτο για την Ελλάδα είδος της νεανικής ταινίας εμφανίζεται δυναμικά. Με τη διαφορετικότητα να βρίσκεται στο προσκήνιο τα προηγούμενα χρόνια, οι δημιουργοί πλέον βρίσκουν τρόπους να επανεφεύρουν queer θεματικές με πρωταγωνιστές υπερφυσικά και μυθολογικά όντα.

Οι δημιουργοί που συνειδητά τοποθετούν την ιστορία τους στην σύγχρονη Ελλάδα, έχουν την πρόθεση κυρίως να καυτηριάσουν και να καταδείξουν τα κακώς κείμενα του τόπου, τη διαφθορά, τη μισαλλοδοξία, την υποταγή στο κεφάλαιο και την καταπάτηση των αξιών. Σε συνδυασμό με την επίσης δημοφιλή θεματική της «μνήμης» και της προστασίας ή αναδιατύπωσής της αλλά και το μοτίβο του πένθους που ανά καιρούς επανέρχεται, δημιουργείται μια εντύπωση ότι οι καλές μέρες βρίσκονται πίσω μας. Κι όμως. Τις περισσότερες φορές οι χαρακτήρες των ταινιών δεν επιλέγουν την παραίτηση. Ακόμη κι όταν όλα είναι εναντίον τους, κατευθύνονται προς το φως, επιμένουν, προσπαθούν και διεκδικούν. Όπως και οι ίδιοι οι δημιουργοί των ταινιών αυτών. Ας ελπίσουμε ότι θα αποτελέσουν έμπνευση για να κάνουμε όλοι το ίδιο».

Οι ελληνικές συμμετοχές στα διαγωνιστικά τμήματα του 48ου DISFF

Εθνικό Διαγωνιστικό – 2025 DISFF48

• Οι Κύκλοι της Ρο, Μυρτώ Αποστολίδου
• Γοργόνες, Λήδα Βαρτζιώτη, Δημήτρης Τσακαλέας
• 3 cm of Complexity, Άννα Βάσοφ
• 100 χρόνια μπροστά, Μιχαήλ Γιγιντής
• ΜΙΤΣΗ, Γεύη Δημητρακοπούλου
• Ρίζες, Κωνσταντίνος Δοξιάδης
• Noi, Νεριτάν Ζιντζιρία
• Fouette, Δημήτρης Ζούρας
• Αυτός που Κάποτε Υπήρχε, Κωστής Θεοδοσόπουλος
• Παντάξενος, Ευτυχία Ιωσηφίδου
• Ο άρρωστος 1789, Ειρήνη Καραγκιοζίδου
• Κρύο;, Ανδρέας Κοντόπουλος
• Μαγκνταλένα Χάουζεν: Παγωμένος Χρόνος, Γιάννης Καρπούζης
• Να φοβάσαι τ’ άστρα του Νοτιά, Χρήστος Καρτέρης
• Hopepunk, Βασιλική Λαζαρίδου (they/them)
• Performer, Γιάννης Μπερέτσος
• Οι λύκοι επιστρέφουν, Στέλιος Μωραϊτίδης
• Requiem in Salt, Σύλβια Νικολαΐδη, Νικόλας Ιορδάνου
• Χίλιες Λεύγες κάτω από τη Θάλασσα, Νατάσσα Ξύδη
• Πλανήτες, Φίλη Ολσέφσκι
• Η μέρα που γίναμε ήρωες, Σελήνη Παπαγεωργίου
• Κάνε αυτό που πρέπει, Μάνος Παπαδάκης
• Pirateland, Σταύρος Πετρόπουλος
• ΛΟΥΔΙΑΣ, Άκης Πολύζος
• Δώσε μου 5 Λεπτά, Μαρθίλια Σβάρνα
• Carcass, Μάκης Σέμπος
• ΝΙΚΗ (or the impossible hope of trying), Σάββας Σταύρου
• Μικρό Σώμα, Γιάννης Συμβώνης
• AΒΑΝΤΑΖ, Χρήστος Τάτσης
• Last Tropics, Θανάσης Τρουμπούκης
• Μικρές Ζωές, Δημήτρης Τσαλαπάτης
• Το τίποτα και τα πάντα, Λία Τσάλτα
• Φούιτ, Αλέξανδρος Χαντζής
• Τα Κρυμμένα Από Την Ίδρυση Του Κόσμου, Kevin Walker, Irene Zahariadis

Στο Εθνικό Διαγωνιστικό Πρόγραμμα συμμετέχουν 31 ταινίες μυθοπλασίας και 4 ντοκιμαντερ (Οι Κύκλοι της Ρο, 3 cm of Complexity, Να φοβάσαι τ’ άστρα του Νοτιά και Requiem in Salt)

Διεθνές Διαγωνιστικό  – 2025 DISFF48

• Noi, Νεριτάν Ζιντζιρία
• Μαγκνταλένα Χάουζεν: Παγωμένος Χρόνος, Γιάννης Καρπούζης
• 400 Κασέτες, Θέλγια Πετράκη
• Pirateland, Σταύρος Πετρόπουλος

Εθνικό Σπουδαστικό Διαγωνιστικό  – 2025 DISFF48

• Ο Κύκλος Ζωής των Τζιτζικιών, Ines Perot
• Πρελούδιο για μια Σουπερνόβα, Αρτεμίου Χρίστος
• Στο παζάρι, Κώστας Φούντας Αλουπογιάννης
• Fragments of Life from the Place I Call Home, Ανδρέας Λαζίδης
• Βόλτα, Σωκράτης Μουσμουλίδης
• Υπνος, Cos Mandis, Jay McNeil
• Κοσμικό Αυγό, Νεφέλη Ψύκου, Χριστόφορος Αλαμάνης
• Λευρεσθής, Ιωάννα Ρουμελιώτη
• Transwalking, Ευθυμία Κωτούλα
• Το νησί της Αφροδίτης, Ρωξάνη Βαρελά
• Or How to Disappear, Γιώργος Αγγελόπουλος
• Ο Πατέρας Μου, Χριστίνα Σφακιανάκη
• Ήταν Πολύ Καλή Στο Να Φεύγει, Βασίλης Παντελίδης
• Μεταμόρφωση, Θάνος Καρανίκας, Δήμητρα Κοσμά
• Ραφαέλα, Ηλίας Μαρούτσης
• Νέο Μεξικό, Αντώνης Γκούμας
• Το κίνητρο, Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης
• Όταν άφησες την άνοιξη, Δήμητρα Παπαευθυμίου
• Χαμένες Γαρδένιες, Γαλάτεια Λαγουτάρη
• Αγριοκέρασο, Παναγιώτης Ζιώγας
• Ο Πράσινος Κήπος, Ελένη Τσέκερη
• Το ήσυχο βάρος των πραγμάτων, Δήμητρα Πετμεζά
• όnλy connέcτ, Betty Κostadinova
• Σμύριδα, μάρμαρο και αμπέλι, Ορέστης Ρούσκας

Όπως σημειώνει ο Παναγιώτης Ιωσηφέλης, σεναριογράφος και καθηγητής σεναρίου (Τμήμα Κινηματογράφου, Σχολή Καλών Τεχνών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης): «Τέταρτη χρονιά, φέτος, του νέου Εθνικού Σπουδαστικού Προγράμματος του Διεθνούς Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας. Είναι ακόμα νωρίς για να βγάλουμε συμπεράσματα για το νέο πρόγραμμα, βρισκόμαστε ακόμα, προφανώς, στην αρχή. Η αρχή, από την άλλη, σ΄ αυτό το πρόγραμμα αποτελεί τη φυσική μας κατάσταση, τη φύση και τη θέση μας: ο ενθουσιασμός, τα λάθη, οι συνήθως μηδενικοί προϋπολογισμοί, η εκταμίευση τεράστιας προσπάθειας (απολύτως αμισθί) , η ελπίδα και η διάψευσή της, η παραίτηση και το ξαναξεκίνημα, η ανωριμότητα και το ταλέντο, να θέλουμε να τα πούμε όλα και να λέμε τα μισά ή και τίποτα, να θέλουμε να εξομολογηθούμε μια πολύ μικρή προσωπική ιστορία και να καταλήγουμε να αγγίζουμε τις ψυχές των θεατών σε πολύ μεγάλα φεστιβάλ σ΄ όλο τον κόσμο -όλα είναι, για μας, κυριολεκτικά και μεταφορικά, στο πρόγραμμα.

Και φέτος περισσότερες αιτήσεις από την προηγούμενη χρονιά (έφτασαν αισίως τις διακόσιες), τροποποιήσεις στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα κινηματογραφικών τμημάτων ώστε οι παρουσιάσεις των σπουδαστικών τους ταινιών να μην αντιβαίνουν στο κανόνα του φεστιβάλ για Ελληνική πρεμιέρα της ταινίας, επιδοτήσεις σπουδαστικών μικρού μήκους από χρηματοδοτικά κέντρα αλλά και (σε κάποιες περιπτώσεις) από τις σχολές τους, υποστήριξη σπουδαστικών ταινιών μικρού μήκους από τις περιφέρειες, συμμετοχή έμπειρων ηθοποιών οι οποίοι δείχνουν πίστη στο καλλιτεχνικό όραμα των νέων δημιουργών».

Διεθνές Σπουδαστικό – 2025 DISFF48

• Ο Κύκλος Ζωής των Τζιτζικιών, Ινές Περό
• Simon at the Nightshop, Θανάσης Τσιμπίνης

Animation – 2025 DISFF48

• Η Συνθετική Εποχή, Δημήτρης Αρμενάκης
• Poplars, Αλέξανδρος Βουνάτσος
• Holy shit, Ταξιάρχης Δεληγιάννης - Βασίλης Τσιουβάρας
• 13m2, Αντώνης Δημητρόπουλος

Short And Green – 2025 DISFF48

• Don’t try this in the woods, Έμμα Δοξιάδη
• Green, Δημήτρης Ιωσηφίδης Χοκμετίδης

Kiddo – 2025 DISFF48

• Η πρώτη εικόνα, Όλια Βερρoιοπούλου
• Maternelle, Βασίλης Δογάνης
• Φθινοπωρινά Χριστούγεννα, Κώστας Μπακούρης
• Γιατί, Νίκος Παυλινέρης
• The Fight, Αντώνης Πέτρου
• Πάπια από αλάτι, Ανδρέας Ράπτης
• Ατλαντικός, Aλέξανδρος Σταματιάδης
• The T3st, Αλέξανδρος Τσιλιφώνης

Short Film Lab 

Οι πλούσιες δράσεις του Short Film Hub, το οποίο υποστηρίζεται από το Creative Europe, απλώνονται σε όλη την διάρκεια του Φεστιβάλ. Καθημερινά θα πραγματοποιούνται one-to-one συναντήσεις μεταξύ σκηνοθετών, σεναριογράφων και παραγωγών και επαγγελματιών του χώρου, ανοιχτές συζητήσεις, panels και roundtables. Δεν θα μπορούσε να λείπει το καθιερωμένο διεθνές Pitching Lab, συγκεντρώνοντας τις 10 καλύτερες προτάσεις (σχέδια σεναρίων) από όλον τον κόσμο.

Tα ελληνικά σχέδια που επιλέχθηκαν να συμμετάσχουν είναι τα εξής:

• Aσκός (σενάριο: Φοίβος Ήμελλος)
• Αs if Ι had you next to me (σενάριο: Δέσποινα Λάδη)
• Mom is alive (σενάριο: Ισαβέλλα Αϊβαλιώτη)

και η ελληνική συμπαραγωγή (Ηνωμένο Βασίλειο/ Η.Π.Α./ Ελλάδα):

• EO1 (σενάριο: Ruby Mastrodimos)

Αφιέρωμα: 30 χρόνια διεθνές διαγωνιστικό πρόγραμμα / Προβολή εκπληξη

Φέτος, το Φεστιβάλ Δράμας γιορτάζει τα 30 χρόνια από τη διεθνοποίησή του, με ένα αφιέρωμα που περιλαμβάνει μία επιλογή από τις ταινίες που απέσπασαν το Grand Prix του Διεθνούς Διαγωνιστικού Προγράμματος, όλα αυτά τα χρόνια.

Ένας από τους σημαντικότερους σταθμούς αυτής της δημιουργικής πορείας, υπήρξε η μικρού μήκους ταινία Next Floor (2008) του -διάσημου σήμερα- γαλλοκαναδού δημιουργού Ντενί Βιλνέβ, σκηνοθέτη του Dune και της νέας ταινίας Τζέιμς Μποντ, που παρουσιάστηκε στην ταράτσα της Ταινιοθήκης ως προβολή-έκπληξη, και θα παιχτεί στο πλαίσιο του αφιερώματος στην Δράμα.

Σε αυτήν την υποδειγματική δουλειά μικρής φόρμας, κατά τη διάρκεια ενός πολυτελούς συμποσίου, έντεκα κακομαθημένοι καλεσμένοι συμμετέχουν σε μία τελετουργική γαστρονομική σφαγή. Σε αυτό το παράλογο και γκροτέσκο σύμπαν, μία απροσδόκητη αλληλουχία γεγονότων υπονομεύει αυτήν την χωρίς τέλος συμφωνία της αφθονίας...

Η ταινία του Ντενί Βιλνέβ, απέσπασε το 2008 το Grand Prix καλύτερης μικρού μήκους ταινίας στο DISFF, επιβεβαιώνοντας ότι το φεστιβάλ κάθε χρόνο μας συστήνει τους δημιουργούς που θα μας απασχολήσουν στο μέλλον.

Η δύναμη της γεωμετρίας

Η οπτική ταυτότητα του φετινού Φεστιβάλ της Δράμας αντλεί τη δύναμή της από τη γεωμετρία. Στο κέντρο της, βρίσκεται ένα μάτι - το βλέμμα κυριολεκτικά ως μέσο θέασης αλλά και μεταφορικά ως το φίλτρο μέσα από το οποίο αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο και τις ιστορίες του κινηματογράφου. Λειτουργεί ως ένα κάλεσμα προς τον θεατή, τον οδηγεί να στρέψει το βλέμμα στο σινεμά, να παρατηρήσει, να νιώσει και να εμπλακεί. Οι γεωμετρικές φόρμες, απλές και με έντονα χρώματα, συνθέτουν ένα ευέλικτο οπτικό σύστημα, το οποίο έχει την ιδιότητα της αναδιάταξης και της ανασύνθεσης. Τα σχεδιαστικά στοιχεία μετατοπίζονται και αλλάζουν θέση. Όπως οι ταινίες, οι ήρωες τους και οι ιστορίες τους.

Το Φεστιβάλ Δράμας ξεκινά λοιπόν και πάλι τη διαδρομή του, όχι ως επανάληψη, αλλά ως συνέχεια. Με ρίζες γερές και κλαδιά που απλώνονται ψηλά, υποδέχεται το φθινόπωρο και το σινεμά, με την ίδια φροντίδα και με καινούργιο αέρα. Ένα Φεστιβάλ που αλλάζει, αλλά κρατά πάντα τη φλόγα αναμμένη.

Διαβάστε ακόμη

Η σφαίρα που πήρε την αθωότητα μιας γενιάς: 17 χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξη και η μνήμη δεν σβήνει

Kακοκαιρία Byron: «Κοκκίνησε» το Καστελόριζο από τα λασπόνερα - Αίτημα για κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης

Δώρο Χριστουγέννων: Πότε θα πληρωθεί, σε ποιους και πώς να το υπολογίσετε

Αυτά είναι τα ακριβά φάρμακα που θα διατίθενται και σε ιδιωτικά φαρμακεία από τον Ιανουάριο