3 ταινίες στο Netflix με θέμα το φαγητό που αξίζει να δείτε

Χρόνος παρασκευής: μια ώρα και κάτι. Απαραίτητα σκεύη: τηλεόραση, λάπτοπ ή κινητό

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 4 λεπτά ┋

φωτογραφία: Glenn Carstens Peters (Unsplash)

Σίγουρα υπάρχουν τηλεοπτικές σειρές του Netflix σαν το εξαιρετικό Στο τραπέζι του σεφ, το Στο μυαλό ενός σεφ με τον Άντονι Μπουρντέν, ή το Άσχημο αλλά πεντανόστιμο, με τον Ντέιβιντ Τσανγκ, που μπορούν να σε καθηλώσουν επί ώρες μπροστά στην οθόνη. Η δημοφιλής πλατφόρμα, όμως, έχει στη συλλογή της και αρκετές ταινίες και ντοκιμαντέρ που αποτυπώνουν με πολύ ιδιαίτερο τρόπο τις σχέσεις των ανθρώπων με το φαγητό. Ιδού τρεις από αυτές που θα σας κάνουν να χαμογελάσετε, να συγκινηθείτε, να προβληματιστείτε κι ίσως και να... πεινάσετε κομμάτι.

1.Τζούλι & Τζούλια

Μια κoμεντί βασισμένη σε αληθινά πρόσωπα και μια πραγματικά απολαυστική Μέριλ Στριπ. Το στόρι έχει ως εξής. Όταν, το 1948, ο διπλωμάτης σύζυγός της παίρνει μετάθεση στο Παρίσι, η Τζούλια Τσάιλντ αποφασίζει, για να σκοτώσει το χρόνο της, ν' ασχοληθεί με τη μαγειρική. Κι αφού αναμετριέται επιτυχώς με τηγάνια, γουδιά και αρκετές... προκαταλήψεις στις κουζίνες της περίφημης σχολής Le Cordon Bleu, αναλαμβάνει το δύσκολο έργο να γνωρίσει τη γαλλική γαστρονομία στο αμερικάνικο κοινό που μέχρι εκείνη τη στιγμή... αλλού αρμενίζει. Μετά από τα σχετικά σκαμπανεβάσματα, τα καταφέρνει περίφημα.

Μισό αιώνα μετά, η τριαντάχρονη Τζούλι Πάουελ βάζει μπρος ένα φιλόδοξο σχέδιο. Να μαγειρέψει σε 365 μέρες τις 524 συνταγές του βιβλίου Κατακτήστε τη Γαλλική Κουζίνα της διάσημης μαγείρισσας και να τις επικοινωνήσει μέσα από το blog της. Έχει κι εκείνη μάχες να δώσει: με ατίθασους αστακούς, με τη σωστή υφή της σάλτσας ολαντέζ, μ’ ένα ζόρικο γεμιστό κοτόπουλο που παρασκευάστηκε μετά κόπων και δακρύων και βρέθηκε στο πάτωμα... Αφού γράψει πολλά χιλιόμετρα στην κουζίνα, θα γράψει κι ένα σχετικό best seller.

2. Jiro Dreams of sushi

Μια διεισδυτική ματιά στην ζωή στη ζωή του sushi master Tζίρο Όνο, ενός ανθρώπου που βρέθηκε στην εργασιακή αρένα από τα 9 του χρόνια, πραγματικά παθιασμένου με τη δουλειά του, το ντοκιμαντέρ του Ντέιβιντ Γκελμπ έχει έναν ιδιόμορφο συναισθηματισμό, που μπορεί να παρασύρει ακόμη κι όσους δεν θέλουν ούτε να ακούσουν περί ωμού ψαριού. Ο φακός ακολουθεί και παρακολουθεί. Το τέλειο κόψιμο, το μαρινάρισμα, τα μυστικά του ρυζιού. Την ατέρμονη κι απολύτως πειθαρχημένη αναζήτηση της τελειότητας που έφερε σε ένα sushi bar μόλις 10 θέσεων στο υπόγειο ενός κτιρίου του Τόκιο 3 αστέρια Μichelin και μια λίστα αναμονής που φτάνει τον ένα μήνα. Τον αγώνα του γιου του Τζίρο να ανταπεξέλθει στις προσδοκίες μιας επερχόμενης διαδοχής του 85χρονου πατέρα του, που έφτιαχνε σούσι ακόμη και στα όνειρά του και πεταγόταν στον ύπνο του γεμάτος ιδέες.

Η μουσική του Φίλιπ Γκλας και του Μαξ Ρίχτερ είναι φανταστική, το σούσι δείχνει ονειρεμένο και το μότο ενός ανθρώπου που αφιέρωσε τη ζωή του στην τέχνη του, «πάντα να προσπαθείς να βελτιώνεσαι», κρύβεται σε κάθε σεκάνς.

3. Θέατρο της ζωής

Άλλο ένα ντοκιμαντέρ που αξίζει να σημειώσετε. Αφηγείται το πώς ο τριάστερος Iταλός σεφ Μάσιμο Μποτούρα αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τα περισσεύματα του φαγητού της έκθεσης Expo Milan, για να φτιάξει γκουρμέ γεύματα για τους άστεγους και τους φτωχούς της πόλης, δημιουργώντας, μέσω της μαγειρικής, έναν τόπο συνάντησης ηθικής κι αισθητικής. Με όλες τις αντιθέσεις που εμπεριέχει αυτό.

Με την βοήθεια της εκκλησίας, που παραχώρησε για τον εν λόγω σκοπό ένα εγκαταλελειμμένο θέατρο του 1930, ο σπουδαίος σεφ έστησε με όσα θα είχαν πεταχτεί αλόγιστα ένα διαφορετικό συσσίτιο που έμελλε να γίνει η αρχή μιας οργάνωσης που αντιτίθεται στη σπατάλη του φαγητού. Εκεί, στις κουζίνες του Refettorio Ambrosiano, μερικές από τις μεγαλύτερες μαγειρικές προσωπικότητες του πλανήτη, όπως ο Φεράν Αντριά ή ο Ρενέ Ρετζέπι έβαλαν ένα χεράκι. Έκαναν μαγικά με το μπαγιάτικο ψωμί. Και «φωτίσαν» την ανάγκη για μια διαφορετική, κυκλική οικονομία.

Διαβάστε ακόμη