Υποχρεωτική η παρουσία ναυαγοσώστη σε όλα τα καταλύματα με πισίνα

Πλήθος οι αντιδράσεις για τις ρυθμίσεις για αιγιαλό - παραλία - δασικά

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 8 λεπτά ┋

Υποχρεωτική κάνει την ύπαρξη ναυαγοσώστη στο σύνολο των τουριστικών καταλυμάτων που διαθέτουν πισίνα ανεξαρτήτως διαστάσεων ή αριθμού κλινών το νομοσχέδιο του υπουργείου Τουρισμού, το οποίο θέτει τις βάσεις για τον καταδυτικό τουρισμό αλλά περιλαμβάνει και σειρά άλλων διατάξεων που άπτονται τόσο της περιβαλλοντικής όσο και της δασικής νομοθεσίας.

Το σχέδιο νόμου έχει ήδη κατατεθεί στη Βουλή όπου σήμερα στην αρμόδια επιτροπή ακούστηκαν οι απόψεις 25 φορέων με τη μεγαλύτερη κριτική να ασκείται στο θέμα της περαιτέρω συρρίκνωσης του ελεύθερου παράκτιου χώρου και της κατάληψής του από ομπρέλες και ξαπλώστρες, την οποία είχε αναδείξει από την πρώτη στιγμή το ethnos.gr.

Κατά την ομιλία του για το νομοσχέδιο, ο υπουργός Τουρισμού, Χάρης Θεοχάρης επισήμανε ότι «πρόκειται για ένα σύγχρονο νομοσχέδιο, που αφουγκράζεται τις ανάγκες του επιχειρηματικού κόσμου και δημιουργεί τις προϋποθέσεις ανάπτυξης του κλάδου, τόνωσης της απασχόλησης και ισόρροπης ανάπτυξης της περιφέρειας». Προσέθεσε ότι φιλοδοξεί να αναβαθμίσει την εικόνα της Ελλάδας παγκοσμίως και να την καταστήσει μία εκ των πρωτοπόρων χωρών στον τουρισμό σε όλο τον κόσμο, να αυξήσει την κατά κεφαλή δαπάνη των τουριστών, προσελκύοντας τουρίστες υψηλού εισοδηματικού επιπέδου και να συμβάλει στην επίτευξη ενός εκ των μεγαλύτερων στόχων, που είναι ο εμπλουτισμός του επιπέδου των προσφερόμενων υπηρεσιών και η επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου.

Πυρά από ΣΥΡΙΖΑ

Από την πλευρά του ο τομεάρχης Περιβαλλοντος του ΣΥΡΙΖΑ, Σωκράτης Φάμελλος κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι αποδομεί την περιβαλλοντική αξία της χώρας σημειώνοντας πως «υποβάλλατε ένα νομοσχέδιο Παρασκευή μεσάνυχτα, ενώ την ίδια μέρα εκδώσατε Κοινή Υπουργική Απόφαση για τη ρύθμιση των ομπρελο-καθισμάτων και την τροποποίηση των όρων χρήσης αιγιαλού, εις βάρος του φυσικού περιβάλλοντος και της πρόσβασης των πολιτών στον αιγιαλό. Και μάλιστα αυτές οι ρυθμίσεις δεν στοχεύουν στην αντιμετώπιση της πανδημίας αλλά αποτελούν πάγιες ρυθμίσεις».

Προσέθεσε επίσης ότι τίθεται ζήτημα συνταγματικότητας του νομοσχεδίου και ειδικά των άρθρων 31, 32, 33, που παραβιάζουν το άρθρο 24 του Συντάγματος και τη δασική νομοθεσία. Ιδιαιτέρως προβληματικός είναι ο ρόλος του Υπουργείου Τουρισμού, που αποδεικνύεται πολύ πρόθυμο να προωθήσει φωτογραφικές ρυθμίσεις χωρίς νομοτεχνικές επεξεργασίες αποδομώντας όμως το κράτος δικαίου».

Μικραίνουν οι ελεύθερες παραλίες

Υπενθυμίζεται ότι με τις διατάξεις του σχεδίου νόμου, αυξάνεται στα 500 τ.μ. (από 300 που είναι σήμερα) το εμβαδό της υπό παραχώρηση χρήσης αιγιαλού ή παραλίας μειώνοντας συνακόλουθα το ποσοστό του χώρου που θα πρέπει να παραμείνει ελεύθερος. Επιπλέον μειώνεται στο 50% από 60% η έκταση αιγιαλού, η οποία πρέπει να παραμένει ελεύθερη, ενώ μειώνονται και οι ποινές στους παραβάτες με τον αποκλεισμό τους από τις παραχωρήσεις να πέφτει στο ένα από τα πέντε έτη.

Σχεδόν το σύνολο των φορέων που τοποθετήθηκαν συμφώνησαν ότι οι νέες ρυθμίσεις επιδεινώνουν το ήδη διάτρητο θεσμικό πλαίσιο για τον αιγιαλό και την παραλία.

Η πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Πολεοδόμων-Χωροτακτών, Σοφία Αυγερινού – Κολώνια υπογράμμισε ότι η αύξηση του εμβαδού των παραχωρήσεων αποτελεί μία αρνητική εξέλιξη τονίζοντας πως «διακυβεύεται ο δημόσος χαρακτήρας αιγιαλου και παραλίας» και «το νομοσχέδιο δεν αντιμετωπίζει την παράκτια ζώνη ως κοινόχρηστο και περιβαλλοντικό χώρο, αλλά δίνει προτεραιότητα στις οικονομικές τους αξίες περιορίζοντας ακόμα περισσότερο την ελεύθερη πρόσβαση του κοινού».

Από τον Σύνδεσμο Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ), πάντως, κατά την ακρόαση των φορέων, εκφράστηκε το αίτημα να δοθεί η δυνατότητα και στις επιχειρήσεις ενοικιαζομένων δωματίων να έχουν απευθείας παραχώρηση χωρίς δημοπρασία στον αιγιαλό.

Κριτική και για τα δάση

Εντονη κριτική ασκήθηκε και για το ζήτημα της επέμβασης σε δημόσια δάση και δασικές εκτάσεις από τουριστικές εγκαταστάσεις με τους φορείς να επισημαίνουν ότι είναι «αθέμιτο και αντισυνταγματικό» να προσμετρώνται δημόσιες εκτάσεις για την αρτιότητα οικοπέδων.

Ο εκπρόσωπος της Πανελλήνιας Ενωσης Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων, Νικήτας Φραγκισκάκης αναφερόμενος στις προβλέψεις για την υποχρεωτική αναδάσωση εκτάσεων που καταστράφηκαν από τουριστικές επεμβάσεις επεσήμανε ότι το προβλεπόμενο περιβαλλοντικό ισοζύγιο είναι χαμηλό αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο προσφυγής ακόμα και στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) αναφορικά με τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου που σχετίζονται με δάση και δασικές εκτάσεις.

Δυσβάσταχτο κόστος για ναυαγοσώστες

Οσον αφορά στις πισίνες, το νομοσχέδιο καθιστά υποχρεωτική την απασχόληση τουλάχιστον ενός αποφοίτου σχολής ναυαγοσωστικής εκπαίδευσης στα τουριστικά καταλύματα που λειτουργούν πισίνες. Ειδικά μάλιστα για τη φετινή χρονιά και εξαιτίας της πανδημίας του κορονοιού, ορίζεται ότι η υποχρεωτική πρόσληψη ναυαγοσωστών θα γίνεται για τρεις αντί για τέσσερις μήνες (δηλαδή από 1η Ιουλίου έως 30 Σεπτεμβρίου).

Ωστόσο και αυτή η διάταξη βρήκε αντιδράσεις από τον τουριστικό κλάδο, εκπρόσωποι του οποίου σημείωσαν ότι ειδικά τα μικρότερα τουριστικά καταλύματα και κυρίως όσα διαθέτουν λιγότερες από πενήντα κλίνες δεν έχουν τη δυνατότητα να επωμιστούν αυτή το δυσβάσταχτο – όπως το χαρακτήρισαν – κόστος. Οι εκπρόσωποι των ενοικιαζομένων δωματίων επεσήμαναν ότι το αποτέλεσμα θα είναι είτε η παράνομη λειτουργία των κολυμβητικών δεξαμενών ή το κλείσιμό τους, κάτι που θα έκανε τις επιχειρήσεις του είδους που αποτελούν το 90% των καταλυμάτων στις μικρές νησιωτικές περιοχές, πολύ λιγότερο ανταγωνιστικές. Πρότειναν μάλιστα για πισίνες βάθους έως 1,40 – 1,50 μ. να μην απαιτείται ναυαγοσώστης αλλά να αρκεί η κατάλληλη σήμανση και κατάλληλα εκπαιδευμένος επόπτης ασφαλείας.

Υγειονομικά πρωτόκολλα

Επίσης το σχέδιο νόμου εισάγει και τα ειδικά υγειονομικά πρωτόκολλα για την πρόληψη διασποράς του κορονοιού, τα οποία θα ακολουθηθούν από τα τουριστικά καταλύματα ορίζοντας μάλιστα ότι «αστική ευθύνη των τουριστικών επιχειρήσεων, έναντι οιουδήποτε προσώπου, σχετιζόμενη αμέσως ή εμμέσως με τον κορονοϊό COVID-19, δεν προκύπτει, σε περίπτωση κατά την οποία, οι τουριστικές επιχειρήσεις αποδεικνύουν την προσήκουσα εφαρμογή των όρων των ειδικών πρωτοκόλλων υγειονομικού περιεχομένου του παρόντος».

Οι εκπρόσωποι των ξενοδόχων αν και χαιρέτισαν αυτήν τη διάταξη δεδομένου ότι η ευθύνη για ενδεχόμενη προσβολή κάποιου από κορονοιό κατά τη διάρκεια των διακοπών του απασχολούσε πολύ τον κλάδο, επεσήμαναν ότι η ευθύνη απόδειξης της μη τήρησης των πρωτοκόλλων θα πρέπει να βαρύνει τον πελάτη και όχι το ξενοδοχείο.

Καταδυτικός τουρισμός

Με το νομοσχέδιο συνιστάται Συμβούλιο Καταδυτικού Τουρισμού και ορίζονται οι προυποθέσεις καταδύσεων στα αξιοθέατα καταδυτικού τουρισμού, δηλαδη σε κηρυγμένους ενάλιους αρχαιολογικούς χώρους που χαρακτηρίζονται ως επισκέψιμοι ενάλιοι αρχαιολογικοί χώροι, (ΕΕΑΧ) στα ναυάγια πλοίων και αεροσκαφών που έχουν βυθιστεί προ των τελευταίων πενήντα ετών καθώς και στα ελεύθερα τεχνητά υποβρύχια αξιοθέατα (ποντισμένα παραδοσιακά πλοία, έργα τέχνης, κλπ).

Παράλληλα ορίζει ότι με υπουργική απόφαση θα επιτρέπεται τα καταδυτικά πάρκα να περιλαμβάνουν στο θαλάσσιο χώρο τους τόσο κηρυγμένους εναλιους αρχαιολογικούς χώρους, στους οποίους θα απαγορεύεται η είσοδος και οι καταδύσεις όσο και όσο και ΕΕΑΧ.

Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου, «με την εισαγόμενη ρύθμιση στο παρόν νομοσχέδιο καταργείται η υποχρέωση συνοδείας επισκεπτών αυτοδυτών από δύτες αρχαιολόγους ή φύλακες αρχαιοτήτων (ο αριθμός των εν ενεργεία καταδυόμενων αρχαιολόγων είναι υπερβολικά μικρός για το σύνολο της χώρας) στους επισκέψιμους ενάλιους αρχαιολογικούς χώρους και πλέον οι καταδύσεις επιτρέπονται αποκλειστικά και μόνον με συνοδεία από αναγνωρισμένους εν ενεργεία και νομίμως αδειοδοτημένους παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής. Με συνοδεία προσωπικού νομίμως αδειοδοτημένων παρόχων 6 καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής, είναι επιτρεπτή και η παρατήρηση του βυθού με μάσκα και αναπνευστήρα (snorkelling)».

Πρόκειται για μία από τις διατάξεις, οι οποίες δέχτηκαν σφοδρή κριτική από αρχαιολόγους, οι οποίοι τόνισαν αντίκειται στον ισχύοντα αρχαιολογικό νόμο, ανοίγοντας παράλληλα παράθυρο για διαχείριση αρχαιολογικών χώρων από ιδιωτικούς φορείς.

Διαβάστε ακόμη