Γιάννης Μπέζος: Νέες δηλώσεις στα όρια της παρεξήγησης (vid)

«Το κοινό πολλές φορές παρακολουθεί και ανοησίες. Υπάρχει κοινό το οποίο με ακολουθεί σε όλες τις δουλειές μου και υπάρχουν και κάποιοι οι οποίοι μπορεί να μη θέλουν να με βλέπουν. Δεν με ενδιαφέρει».

Τα λέει «έξω από τα δόντια» και συχνά έχει κατηγορηθεί για αυτό. Ο Γιάννης Μπέζος δεν «στρογγυλεύει» τις δηλώσεις του, ακόμα και όταν δεν είναι ευχάριστες ή όταν μπορούν εύκολα να παρεξηγηθούν.

Στην εκπομπή «Happy Day» μίλησε για την κόρη του, Ηρώ, αλλά και για τις σχέσεις με τους συνεργάτες του:

- «Δεν με ενδιαφέρει να έχω καλή σχέση με τους συνεργάτες μου, με ενδιαφέρει το αποτέλεσμα. Επειδή συνηθίζουν οι συνάδελφοί μου και λένε διάφορα μεγάλα λόγια, εμένα δεν με ενδιαφέρει αν συμπαθώ κάποιον ή τον αντιπαθώ. Με ενδιαφέρει τι θα δουν οι τηλεθεατές και οι θεατές. Όλο το υπόλοιπο αφορά εμάς, δεν ενδιαφέρει κανέναν. Κατά κανόνα, δύο άνθρωποι μόνο όταν δεν ταιριάζουν βγαίνει καλύτερο αποτέλεσμα. Δεν είμαστε παιδική χαρά, ούτε οικογένεια. Είναι ένα επάγγελμα δύσκολο και δεν είναι του καθενός».

- «Οι άνθρωποι δεν έρχονται στο θέατρο για να κρίνουν, έρχονται για να ευχαριστηθούν. Επομένως, δεν υπάρχει κανένα απολύτως άγχος.

- «Καμία συγκίνηση δεν έχω που παίζω με τη μικρή μου "κόρη" από το "Ευτυχισμένοι Μαζί", αυτά είναι για λαϊκή κατανάλωση. Δεν υπάρχει συγκίνηση, είναι επαγγελματισμός. Η κοπέλα μεγάλωσε, ακολουθεί τον δρόμο αυτό και σκέφτηκα να της πω να έρθει να παίξει μαζί μας» .

- «Η κόρη μου είναι πολύ καλή ηθοποιός, δεν είναι απλώς μια ηθοποιός. Δεν το λέω εγώ, θα το πει και ο χρόνος».

-«Πιστεύω ότι οι άνθρωποι πρέπει να ζουν αυστηρά. Δεν έχω αδικήσει κανέναν λόγω αυστηρότητας, μάλλον θα έλεγα ότι έχω ευνοήσει μερικούς».

Διαβάστε ακόμη

«Χειμωνιάτικο» Σαββατοκύριακο με καταιγίδες, μποφόρ και πτώση της θερμοκρασίας - Προβλήματα σε Θεσσαλία, Ήπειρο και Εύβοια λόγω ανέμων

Νέες αποκαλύψεις για την Ειρήνη Μουρτζούκου - Υποδυόταν τη μητέρα του Παναγιωτάκη σε δημοσιογράφο

Πρώτη φορά στην ιστορία των ΗΠΑ παιδί προσβάλλεται από γρίπη των πτηνών

Είναι το «Labour» της Paris Paloma το φεμινιστικό anthem της Gen Z;