Ροζίτα Σώκου: Πέθανε από κορονοϊό

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά ┋

Πέθανε το πρωί της Τρίτης, 14 Δεκεμβρίου, σε ηλικία 98 ετών η Ροζίτα Σώκου. Τις τελευταίες ημέρες νοσηλευόταν με κορονοϊό. Τη δυσάρεστη είδηση γνωστοποίησε η κόρη της, μέσα από ανάρτηση που έκανε στο προσωπικό της προφίλ στο Facebook.

«Σήμερα Τρίτη 14 Δεκεμβρίου στις 8.35 π.μ. πέθανε η μητέρα μου Ροζίτα Σώκου, στο νοσοκομείο Αλεξάνδρα, όπου νοσηλευόταν εδώ και λίγες ημέρες με κορονοϊό. Σύμφωνα με την επιθυμία της, θα γίνει αποτέφρωση σε κλειστό κύκλο χωρίς συμμετέχοντες και αργότερα που θα έχω γίνει και γω καλά, θα κάνουμε ένα πάρτυ με τους φίλους για το σκόρπισμα της τέφρας και το κατευόδιο.

Γεννημένη στις 9.9.1923, είχε πρόσφατα γιορτάσει τα 98α της γενέθλια και είχε μόλις ολοκληρώσει τη 2η, επαυξημένη και βελτιωμένη έκδοση της μνημειώδους αυτοβιογραφίας της με τίτλο "Ο αιώνας της Ροζίτας". Τον αιώνα βέβαια δεν τον έφτασε, αλλά καλύτερα για κείνη, γιατί ήταν ήδη πολύ κουρασμένη και ταλαιπωρημένη. Δεν σας γράφω περισσότερα γιατί κι εγώ είμαι σε δύσκολη κατάσταση στο νοσοκομείο. Μη γράψετε πολλές κακίες και ανακρίβειες αν μπορείτε. Αυτά πονάνε πολύ. Στο κανάλι Ροζίτα Σώκου στο YouTube θα βρείτε ενδιαφέρον και χρήσιμο υλικόι».

Ροζίτα Σώκου: «Ζω για την Τέχνη»

Η Ροζίτα Σώκου γεννήθηκε στην Πλάκα της Αθήνας και μεγάλωσε στο Ψυχικό. Είναι κόρη του δημοσιογράφου, θεατρικού συγγραφέα και εκδότη Γεωργίου Σώκου και της Τιτίκας Μιχαηλίδου, με καταγωγή από τη Σμύρνη. Παρακολουθούσε από νηπιακής ηλικίας μαζί με τον παππού της Φώτη Μιχαηλίδη, μανιώδη θεατρόφιλο και κινηματογραφόφιλο, τις κινηματογραφικές ταινίες και θεατρικές παραστάσεις που παίζονταν στην Αθήνα.

Ο πατέρας της πέθανε το 1937, έπειτα από μακρόχρονη ασθένεια και εκείνη ξεκίνησε να εργάζεται ως μεταφράστρια και καθηγήτρια ξένων γλωσσών. Το 1957 παντρεύτηκε τον Ιταλό δημοσιογράφο Μάνλιο Μαραντέι (Manlio Maradei) και αναχώρησε για την Ιταλία. Το 1958 απέκτησε την κόρη της Ιρένε και το 1961 επέστρεψε μαζί της στην Ελλάδα. Έχει δύο εγγόνια, τον Τανκρέντι - Εμίλιο και τη Λαβίνια - Φαρίντα.

«Ζω για την Τέχνη. Είναι η μόνη μου παρηγοριά αυτή την εποχή. Με την Τέχνη έχω θαυμάσιες σχέσεις. Μπορώ να κρίνω και ζωγραφική. Είχα μπει και στη σχολή Καλών Τεχνών. Από εκεί με έβγαλε ο Νίκος Γεωργιάδης, ο μεγαλύτερος σκηνογράφος και ενδυματολόγος του αιώνα» είχε δηλώσει η ίδια στην εκπομπή «Αργά» με τον Θοδωρή Αθερίδη πριν από μερικά χρόνια. «Η δουλειά του κριτικού χρειάζεται κυρίως σε εμένα διότι εγώ έχω μία καθαρά ελληνική αρετή. Θέλω να διηγούμαι αυτά που αισθάνομαι. Όταν δούλευα στην "Καθημερινή", τη Δευτέρα ήταν οι πρεμιέρες, την Τετάρτη που κυκλοφορούσα εγώ, άλλαν όλα τα εισιτήρια. Είναι να σε πιστέψουν. Τώρα ο καθένας γράφει στα social media και μπορεί να σε κάψουν, σε πράγματα που δεν ξέρουν οι ίδιοι» πρόσθεσε.