Χρήστος Κυριαζής: Σήμερα η κηδεία του τραγουδιστή στο Α’ Νεκροταφείο

Τεράστια θλίψη έχει προκαλέσει στον καλλιτεχνικό κόσμο η είδηση για τον θάνατο του γνωστού τραγουδιστή, Χρήστου Κυριαζή, σε ηλικία 68 ετών από καρκίνο. Ο καλλιτέχνης έγραψε τη δική του ιστορία στο ελληνικό τραγούδι και ο θάνατός του συγκλόνισε το πανελλήνιο.

Το Σάββατο 13 Νοεμβρίου στις 12:00 θα πραγματοποιηθεί η κηδεία του καλλιτέχνη στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, όπου συγγενείς και φίλοι του Χρήστου Κυριαζή θα βρεθούν για να του πουν το τελευταίο «αντίο».

Μάλιστα, η οικογένεια του έκανε μία παράκληση μέσω του λογαριασμού του καλλιτέχνη στο Facebook, θέλοντας να ζητήσουν αντί στεφάνων, να γίνουν δωρεές στο ίδρυμα Make-A-Wish για να εκπληρωθούν οι ευχές παιδιών, που παλεύουν με απειλητικές ασθένειες.

Ο Χρήστος Κυριαζής γεννήθηκε το 1953 στον Πειραιά και μεγάλωσε στα Καμίνια. Ο πατέρας του εργαζόταν ως επιπλοποιός και λόγω της οικογενειακής παράδοσης κι εκείνος έμαθε τη τέχνη. Ποτέ όμως δεν έκρυψε την αγάπη του για τη μουσική. Στην διάρκεια της ζωής του το όνομά του συνδέθηκε και με την κατασκευή επίπλων. 

Σε ηλικία 12 ετών πήρε μία χειροποίητη κιθάρα κι άρχισε να προσπαθεί μέσα από αυτήν, να μάθει τις νότες. Πέντε χρόνια αργότερα, έπαιζε με ένα μικρό rock συγκρότημα σε καφετέριες και ζαχαροπλαστεία της εποχής. Δημιουργός και μέλος του Συγκροτήματος «Πρόκες» (1972) και προηγουμένως, των Συγκροτημάτων «Mirabilis Zalapa» και «What a pity». Κατόπιν έφυγε για σπουδές στην Ιταλία. Όταν επέστρεψε, στράφηκε προς τη λαϊκή μουσική. Ο δίσκος που φέρει τον τίτλο της μεγάλης επιτυχίας του «Μου θυμίζεις τη μάνα μου» (1992) έγινε «πλατινένιος», ξεπερνώντας τις 125.000 αντίτυπα.

Διαβάστε ακόμη

Ερευνητές ανέπτυξαν ακουστικά που μπορούν να εντοπίσουν πρώιμα σημάδια Αλτσχάιμερ - Πώς λετουργούν

Κατά της διαγραφής Σαμαρά ο Καραμανλής: Η κριτική δεν αντιμετωπίζεται με πειθαρχικά μέτρα - Δεν με ενδιαφέρει η Προεδρία

Εορταστικό ωράριο 2024: Πότε ξεκινάει - Ποιες Κυριακές θα είναι ανοιχτά τα μαγαζιά

Σε τροχιά κλιμάκωσης ο πόλεμος στην Ουκρανία; Το επόμενο βήμα του Πούτιν, τα πυρηνικά και ο παράγοντας Τραμπ