Μαρίνα Σάττι στο ethnos.gr: «Όλοι οι άνθρωποι είμαστε διαφορετικοί» - Ετοιμάζει να «βάλει φωτιά» στην Τεχνόπολη

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 12 λεπτά ┋

Η Μαρίνα Σάττι είναι δύσκολο να καταταχθεί καλλιτεχνικά. Από τo Mέγαρο Μουσικής και τη Λυρική Σκηνή σε πανηγύρια στα υψίπεδα της Κρήτης, μπορεί να είναι ταυτόχρονα και pop και ethnic και mainstream, όπως μπορεί με την ίδια άνεση να είναι και λυρική και urban και παραδοσιακή. Τα ευρωπαϊκά Μέσα την παρουσιάζουν ως πρέσβειρα της ελληνικής και βαλκανικής σκηνής, μιας ιδιαίτερης διαδρομής που παντρεύει την παραδοσιακή μουσική με την pop, τόσο κλασική όσο και σύγχρονη. Είχα την ευκαιρία να τη γνωρίσω από κοντά πριν από ένα χρόνο, όταν κυκλοφόρησε τον πρώτο της ολοκληρωμένο δίσκο, με τίτλο YENNA. Τι έχει αλλάξει από τότε μέχρι σήμερα για εκείνη; «Βρίσκομαι σε μία φάση όπου γνωρίζω καλύτερα τον εαυτό μου και μαθαίνω πράγματα μέσα από αυτή τη διαδικασία. Έπειτα από τρία χρόνια σκληρής δουλειάς, το κεφάλαιο YENNA έκλεισε για μένα. Αισθάνομαι πλέον πιο δυνατή, ανάλαφρη και με περισσότερο αυτοπεποίθηση. Με αυτό τον δίσκο, παρουσίασα στο κοινό ένα πακέτο δουλειάς μου, ένα πρώτο στίγμα της καλλιτεχνικής μου ταυτότητας. Όπως σου είχα πει και παλιότερα, αυτός δίσκος για μένα ήταν αυτοβιογραφικός και ήταν μία καταγραφή από προσωπικές μου εμπειρίες. Είχε έρευνα, σκέψη, χαρά, πόνο είτε κρυφό είτε φανερό. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, άλλαξα. Έμαθα καλύτερα τον εαυτό μου» λέει η ίδια στο ethnos.gr.

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, η Μαρίνα βρισκόταν σε μία περιοχή κοντά στο Παρίσι, στο πλαίσιο της καλοκαιρινής της περιοδείας. Την προηγούμενη μέρα, μαζί με τους συνεργάτες της, έστησαν αυθόρμητα ένα γλέντι στο σπίτι που έμεναν. «Παίζαμε μουσική, τραγουδούσαμε, χορεύαμε μέχρι αργά το βράδυ. Από νησιώτικα και μακεδονίτικα μέχρι κρητικά και της τάβλας. Ό,τι θες!» λέει με ενθουσιασμό. «Σε κάποια φάση τους είπα να σταματήσουμε, καθώς φοβόμουν ότι θα μας διώξουν. Κι όντως, λίγο μετά τα μεσάνυχτα, άνθρωποι από τα διπλανά σπίτια, ήρθαν και χτύπησαν το κουδούνι, αναφέροντας ότι θα καλέσουν την αστυνομία. Τους απάντησα ότι είμαστε από την Ελλάδα και αν θέλουν μπορούν να έρθουν να διασκεδάσουν μαζί μας και να χορέψουν» προσθέτει.

Για τη Μαρίνα, η Γαλλία είναι ένα αγαπημένο μέρος που επισκέπτεται συχνά. «Έχω κάνει αρκετούς φίλους εδώ και έχω γνωρίσει εξαιρετικούς μουσικούς. Για παράδειγμα, ο Loubenski είναι ο καλύτερος μουσικός παραγωγός που έχω συναντήσει στη ζωή μου» υπογραμμίζει. Ήταν ένα βροχερό απόγευμα του Νοεμβρίου όταν ξεκίνησαν να γράφουν οι δυο τους το TUCUTUM. Ένα τραγούδι με εθιστικό βαλκανικό τραπ ρυθμό, που σε απλά ελληνικά θα πει ότι η Μαρίνα καταθέτει με τη μοναδική, ευφάνταστη ματιά της το δικό της σατιρικό σχόλιο για τις μουσικές τάσεις της εποχής. «Ήμουν στο στούντιο με τον Loubenski και του βάζω ν’ ακούσει μερικά αγαπημένα μου κομμάτια που έχω αποθηκεύσει κατά καιρούς. Από ποντιακά και κρητικά μέχρι ζουρνά. Αμέσως ξεκινήσαμε τη δημιουργία. Στη συνέχεια, πήρα το τραγούδι στην Ελλάδα και το ολοκλήρωσα τον Απρίλιο. Αυτό δείχνει και απαντάει ίσως και σε αυτό που με ρώτησες προηγουμένως περί αλλαγής. Καθώς με μεγαλύτερη βεβαιότητα, σκέψη και εμπιστοσύνη, συνέβη κάτι πολύ όμορφο. Στη συνέχεια, με την καλύτερη μου φίλη και σκηνοθέτρια, Katharina Hingst, σχεδιάσαμε το βίντεο που γυρίστηκε στις Αχαρνές.

Στη συνέχεια, γεμάτη με ενθουσιασμό, η Μαρίνα αρχίζει να μου διαβάζει μερικά από τα μηνύματα που τις έχουν στείλει διάφοροι θαυμαστές της για το νέο της τραγούδι. Σε πρόσφατη συνέντευξή της, είχε δηλώσει ότι αυτό το κομμάτι δεν θα το έγραφε και κυκλοφορούσε παλιότερα. Τη ρωτάω, γιατί; «Δεν μπορείς να βρίσκεσαι στο σήμερα αν πρώτα δεν περάσεις από το χθες. Για μένα, είναι μία εξέλιξη προσωπική και καλλιτεχνική. Τώρα, νιώθω περισσότερη αυτοπεποίθηση και σιγουριά. Όλα αυτά που δημιουργώ γίνονται με μία λογική σειρά. Κυκλοφόρησα το πρώτο μου τραγούδι και μετά ένα δεύτερο. Στη συνέχεια, ήθελα να κάνω κάτι πιο ολοκληρωμένο και έβγαλα τη YENNA. Τώρα με το TUCUTUM ήθελα να δείξω ένα άλλο έντονο στοιχείο της προσωπικότητάς μου, το οποίο είναι το χιούμορ. Όλο αυτόν τον καιρό, μάζευα ιδέες στο μυαλό μου και ήθελα με κάποιον τρόπο να τις εντάξω και να τις σατιρίσω, ψάχνοντας την κατάλληλη ευκαιρία. Ήρθε, λοιπόν, το πλήρωμα του χρόνου και το έκανα τώρα. Έχω πολλά ακόμα πράγματα που νιώθω και επιθυμώ να μοιραστώ με το κοινό. Ελπίζω, με κάθε τραγούδι και πρότζεκτ που παρουσιάζω να μπορώ να δείχνω και κάτι νέο» απαντά.

«Βλέπουμε και καταλαβαίνουμε, ότι είμαστε»

Κάθε τραγούδι ή πρότζεκτ που ξεκινάει είναι ένας άγνωστος κόσμος για εκείνη. Είναι αποτέλεσμα σκέψης, πόνου, διασκέδασης ή καταγραφής μιας ωραίας στιγμής που ίσως έζησε στο στούντιο με μια ομάδα ανθρώπων. Αυτό που θέλει να περάσει μέσα από τη μουσική της είναι παρηγοριά και μία ελπίδα ότι οι καλύτερες μέρες έρχονται. «Κάθε φορά αρχίζω από το μηδέν και σιγά – σιγά, δοκιμάζοντας πράγματα, παίρνει την τελική του μορφή το εκάστοτε πρότζεκτ. Συγκεντρώνομαι στον στόχο μου και κλειδώνω εκεί. Όταν περπατάω στο δρόμο, σκέφτομαι ιδέες που θα ταίριαζαν ή όχι. Για μένα, όλα είναι κάπως σαν ένα παζλ. Κάποτε σκεφτόμουν ότι από ένα τραγούδι, μία φωτογράφιση ή μία συνέντευξη καθορίζομαι, αλλά πλέον δεν το σκέφτομαι έτσι. Αποτελούμαστε από πολλές και διαφορετικές πτυχές. Μετά το YENNA που ήταν αρκετά επίπονη για μένα, ήθελα να κάνω κάτι πιο φαν, πιο ποπ. Ξέρεις, η γρήγορη απήχηση που είχαν οι Κούπες και η Μάντισσα ήταν κάτι που με φόβισε. Δεν ήμουν έτοιμη για την τόσο έντονη προβολή, ήμουν άπειρη. Δεν είχα βρει ακόμα τα πατήματά μου. Αυτή η εξέλιξη όμως πλέον με γοητεύει. Οι Κούπες ήταν ένα τραγούδι, που δημιούργησα με την παρέα μου. Τη Μάντισσα, την έγραψα μόνη μου στο σαλόνι του σπιτιού μου. Τα γυρίσματα έγιναν στην Ευριπίδου, σ’ έναν δρόμο όπου υπήρχε δουλεμπόριο γυναικών από τη Νιγηρία. Κάθε πρότζεκτ που παρουσιάζω με ενδιαφέρει τόσο το κομμάτι όσο και το βίντεο. Για μένα, εικόνα και τραγούδι αλληλοσυμπληρώνονται και είναι αυτό που θέλω να πω. Το βιντεοκλίπ που κάναμε με το TUCUTUM είναι ένα γλέντι, με αρκετές αναφορές από τα ‘80s και ‘90s, τις παλιές χρυσές εποχές της Ελλάδας που "υπήρχαν λεφτά". Επίσης, σχολιάζεται η σχέση των δύο φύλων, όπως στα περισσότερα βίντεο μου. Με γοητεύουν τα διττά νοήματα που υπάρχουν στην αφήγηση και πώς μπορεί ο καθένας να τα ερμηνεύει. Γιατί βλέπουμε και καταλαβαίνουμε, ότι είμαστε».

Το 2016, η Μαρίνα κυκλοφόρησε στο Youtube τις «Κούπες», μια πρωτότυπη διασκευή του παραδοσιακού σμυρνέϊκου τραγουδιού «Θα Σπάσω Κούπες». Το τραγούδι κέρδισε γρήγορα εντυπώσεις, έχοντας ξεπεράσει πλέον τις 27 εκατομμύρια προβολές, ενώ έχει συμπεριληφθεί στη συλλογή «Buddha Bar compilation albums: 20 Years Anniversary των Ravin & Bob Sinclar». Ένα χρόνο μετά, πάλι μέσα από το Youtube και χωρίς να απευθυνθεί σε κάποια δισκογραφική εταιρεία, κυκλοφόρησε τη «Μάντισσα», σε δική της μουσική και ενορχήστρωση και σε στίχους Μιχάλη Κουϊνέλη. Σήμερα το βίντεο έχει 54 εκατομμύρια προβολές. «Το να γίνω τραγουδίστρια ήταν κάτι που προέκυψε. Δεν το είχα στο μυαλό μου. Εγώ απλά μοιράστηκα κάποια τραγούδια μου με το κοινό από μία δική μου προσωπική ανάγκη και έκφραση. Δε σκεφτόμουν ότι ήθελα να κάνω δισκογραφία. Στη συνέχεια, είδα ότι μου άρεσε η διαδικασία και είπα ότι αν θα βγάλω κάτι, θα είναι πιο ολοκληρωμένο. Έτσι, γεννήθηκε η YENNA που ταυτίστηκα. Κάθε μέρα επί τρία χρόνια, σκεφτόμουν πάνω σε αυτό το πρότζεκτ. Θα έλεγα ότι είναι κάτι σαν ημερολόγιο. Είχε όλα τα στάδια που περιέχει μία γέννα. Από χαρά μέχρι πόνο και φόβο». Από εκεί που στην αρχή τα έκανε όλα μόνη της, τώρα έχει βρει εξαιρετικούς συνεργάτες που εμπιστεύεται και δηλώνει πιο έμπειρη στο τι θέλει κάθε φορά να παρουσιάσει στο κοινό. «Όλα τα έμαθα στην πράξη. Έγιναν μπροστά στα μάτια του κόσμου. Νομίζω, έτσι εξελίσσεσαι και πας μπροστά» σχολιάζει.

Σχετικά με το τι θα έλεγε η ίδια σήμερα στον 18χρονο εαυτό της, αναφέρει ότι θα του έλεγε να μην φοβάται όλο αυτό το άγνωστο της ζωής και ότι όλα είναι αποτέλεσμα μιας ιστορίας που λέγεται σε βάθος χρόνου. «Σκέφτομαι πόση αγωνία και ανασφάλεια είχα όλα αυτά τα χρόνια για υπαρξιακά θέματα. Θα τα καταφέρω στη ζωή μου; Τι θέλω να κάνω; Ποια θέλω να είμαι;» λέει συγκινημένη και αναφέρει ότι το δύσκολο είναι η κατανόηση και η λήψη αποφάσεων, ενώ η υλοποίηση είναι πιο εύκολη. Αυτή η πρόοδος και η αντίληψή της, την καθιστούν πιο χαλαρή και άνετη σε σχέση με το παρελθόν. Ευχαριστιέται την παρέα μικρών και μεγάλων ανθρώπων, γιατί αγαπά τις ιστορίες αλλα και γιατί ξέρει ν' ακούει. Μέσα από παλιές φωτογραφίες της, αντιλαμβάνεται ότι όλοι οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί και θεωρεί ότι είναι ωραίο να αναδεικνύουμε αυτή την ποικιλία. «Από τότε που με θυμάμαι, με ενδιαφέρει να μιλάω με ανθρώπους και να τους παρατηρώ. Πιστεύω ότι όλοι είμαστε διαφορετικοί και είναι ωραίο αυτό να το αναδεικνύουμε. Από τον χαρακτήρα μέχρι την κουλτούρα μας».

Η Μαρίνα ετοιμάζεται να «βάλει» φωτιά στην Τεχνόπολη

Οι συναυλίες της Μαρίνας είναι το ίδιο ξεχωριστές όσο και τα τραγούδια που δημιουργεί. Στα live της παρουσιάζει ένα μοναδικό και ιδιαίτερο μουσικό θέαμα, βαθιά επηρεασμένο από παραδοσιακές καταβολές, περίτεχνα συνδυασμένες με τις σύγχρονες μουσικές τάσεις. Στη συναυλία που ετοιμάζει στην Τεχνόπολη, τη Δευτέρα 10 Ιουλίου στις 21:00, θ' ακούσουμε ζωντανά όλα τα κομμάτια του πρώτου της δίσκου YENNA, αλλά και απροσδόκητες ενορχηστρώσεις σε παλαιότερα ή αγαπημένα τραγούδια της. «Θα είναι ένα οδοιπορικό από το πώς ξεκινήσαμε μέχρι εδώ που βρισκόμαστε σήμερα. Η εξέλιξή μας ως μπάντα αλλά και αυτό που έχουμε καταφέρει ο καθένας μας χωριστά. Ίσως εδώ ταιριάζει και αυτό που σου έλεγα νωρίτερα, ότι αυτό που είμαστε, αποτυπώνεται και σε αυτό που κάνουμε». Θα ακούσουμε τραγούδια από την Ελλάδα, τα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο. Γκάιντα και beats. Νταούλια και 808. Μια γιορτή –με τη δύναμη να ενώνει ανθρώπους κάθε εθνικότητας και κάθε γενιάς–, όπου το σύγχρονο συναντάει το παραδοσιακό, για να εκφραστούν μέσα από την πιο άμεση γλώσσα: τη μουσική.

View this post on Instagram

Αυτό που της αρέσει περισσότερο στα live, όπως λέει, είναι η επαφή με τον κόσμο. «Είναι κάτι που δεν με φοβίζει πια. Γουστάρω αυτό το πάρε - δώσε. Παλιότερα, είχα μία άρνηση με την κάμερα, την τηλεόραση και τα social media. Πίσω από τις συσκευές αυτές, δεν ένιωθα τον παλμό του κόσμου, όπως τον αισθάνομαι τώρα. Σκέφτομαι ότι πλέον έχω ανοίξει έναν διάλογο με όλους αυτούς τους ανθρώπους που καταλήγεις να τους συναντάς στις συναυλίες και τους κάνεις μία μεγάλη αγκαλιά».

Καλοκαίρι

Κλείνοντας, της ζητάω να θυμηθεί μία καλοκαιρινή ανάμνηση από τη Σταλίδα της Κρήτης, όπου βρίσκεται το εξοχικό της και έχει ζήσει υπέροχες στιγμές με θείους και ξαδέρφια. «Θυμάμαι να είμαι όλη μέρα ξυπόλυτη, βουτιές στη θάλασσα και ν' απολαμβάνω καρπούζια, σταφύλια και παγωτά» αναφέρει με χαρά. «Μετά το μεσημεριανό γεύμα, οι μεγαλύτεροι απολάμβαναν τον ελληνικό καφέ και τραγουδούσαν παρέα, δημιουργώντας ένα μαγικό σκηνικό γεμάτο αγάπη και μουσική» καταλήγει.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Διαβάστε ακόμη