Metallica: Η αναίτια επίθεση αστυνομικών, οι... Leftallica, η επίδειξη δύναμης και η βροχή που έγραψε Ιστορία

Σε λιγότερο από έναν χρόνο από τώρα ένα μεγάλο συναυλιακό απωθημένο του ελληνικού metal, και όχι μόνο, κοινού θα γίνει πραγματικότητα. Οι Metallica, το μεγαλύτερο και εμπορικότερο heavy metal συγκρότημα των τελευταίων, πολλών δεκαετιών θα εμφανιστεί στις 9 Μαΐου 2026 ξανά στην Ελλάδα σε μία συναυλία από αναμένεται να αφήσει ιστορία, 16 ολόκληρα χρόνια από την τελευταία τους επίσκεψη.

Αυτή θα είναι η πέμπτη συνολικά συναυλία τους στην χώρα μας και τι θα λέγατε να κάνουμε μία βουτιά πίσω στον χρόνο σε μία προσπάθεια να δούμε πώς θυμόμαστε και τι είχαμε ζήσει στις προηγούμενες τέσσερις;

METALLICA, THE CULT, ΛΕΥΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ

Κυριακή 27 Ιουνίου 1993
Γήπεδο Πανιωνίου, Νέα Σμύρνη

Αντικειμενικά μιλώντας, όποιον και να ρωτήσεις, η πρώτη συναυλία των Metallica είναι μία από τις πέντε σπουδαιότερες metal συναυλίες που έχουν γίνει στην Ελλάδα και μία από τις σημαντικότερες ανεξαρτήτως ήχου και ιδιωμάτων. Ας προσπαθήσουμε να μπούμε λίγο στο κλίμα εκείνης της εποχής. Αρχές δεκαετίας των nineties, έχουμε δει κάποιες μεγάλες συναυλίες (Pink Floyd, Iron Maiden, Guns N Roses, Rory Gallarger πιο παλιά) όμως η χώρα μας δεν είναι ακόμα ο συναυλιακός παράδεισος που έχει γίνει τώρα. Εκείνη την ημέρα λοιπόν είχαμε την ευτυχία να δούμε από κοντά την μεγαλύτερη heavy metal μπάντα εκείνης της εποχής, ακριβώς πάνω στο αποκορύφωμα της τεράστιας επιτυχίας τους έχοντας στις αποσκευές το “Black Album” σε μία από τις τελευταίες συναυλίες της τεράστιας περιοδείας που βρισκόταν ήδη στον δεύτερό της χρόνο. Μίας μπάντας που ότι ξέραμε μέχρι τότε ήταν από τα περιοδικά, από τις διάφορες VHS κασέτες και τις ανταποκρίσεις που βλέπαμε στο “Headbanger’s Ball” του MTV. Ακόμα θυμάμαι τα λόγια του αδερφού μου όταν οι πρώτες εισαγωγικές νότες του “The Ecstasy Of Gold” άρχισαν να παίζουν.

«Αν χαθούμε, ραντεβού στην πύλη που μπήκαμε». Σαν να είχε διαισθανθεί τι ερχόταν. Με το πρώτο σκάσιμο στο ταμπούρο του Lars Ulrich και το μπάσιμο του “Creeping Death” ήταν σαν να έγινε έκρηξη μεγατόνων και πεταχτήκαμε ο ένας στην μία και ο άλλος στην άλλη άκρη του γηπέδου. Τον είδα ξανά μετά από τρεις ώρες. «Μάρκο, εγώ δεν έρχομαι ξανά σε συναυλία. Αυτό ήταν, τίποτα δεν μπορεί να είναι καλύτερο από αυτό που είδαμε σήμερα». Το είπε και το έκανε. Τι άλλο να θυμηθούμε;

Την άνευ λόγου και αιτίας επίθεση της αστυνομίας ενώ περιμέναμε ήρεμα να μπούμε στο γήπεδο; Άλλες εποχές, άλλες συνήθειες. Τότε που ο χεβιμεταλλάς θεωρούταν ακόμα αλήτης, χουλιγκάνος και πρεζάκι. Το μπλουζάκι της περιοδείας που έχει φυλαχτεί ακόμα σε εξαιρετική κατάσταση; Τοv James Hetfield να περνάει μπροστά από τις πρώτες σειρές στο “Seek and Destroy” και η προσπάθειά μας έστω να τον ακουμπήσουμε; Την έκπληξη να βλέπουμε τον Jason Newsted κουρεμένο λες και είχε καταταγεί στους πεζοναύτες ή το χώμα που σηκωνόταν από τον χιλιοφαγωμένο τάπητα του γηπέδου που είχε κάνει τα ρούχα μας από μαύρα καφέ! Αναμνήσεις, πολλές και ωραίες αναμνήσεις!

METALLICA, MONSTER MAGNET

Σάββατο 12 Ιουνίου 1999
Γήπεδο Ριζούπολης

Δεύτερη επίσκεψη έξι ολόκληρα χρόνια από την πρώτη. Στο ενδιάμεσο διάστημα, έχοντας ανάγκη από τη «δόση» μας, είχαμε ταξιδέψει στο εξωτερικό (η πρώτη από τις πολλές) αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία. Είναι η εποχή που οι Metallica από ήρωες και είδωλα είχαν γίνει, για μεγάλη μερίδα κόσμου, προδότες, πουλημένοι, Leftallica!

Αυτό όμως δεν εμπόδισε τον υπόλοιπο, χωρίς παρωπίδες, κόσμο να γεμίσει τη Ριζούπολη και να κάνει ένα ωραίο sold out. Κόσμος που δεν είχε καταφέρει να τους δει το 1993 και είχε τώρα την ευκαιρία του. Και αν καταλάβαμε κάτι από αυτή την συναυλία ήταν πόσο απρόβλεπτο συγκρότημα ήταν οι Metallica και πόσο μεγάλα cojones έχουν. Για πείτε μου άλλο συγκρότημα που θα μπορούσε να ξεκινήσει την συναυλία του όχι με δικό του τραγούδι αλλά με δύο back-to-back διασκευές και να προκαλέσει τέτοιο πανικό. “So What?”, στα καπάκια “Last Caress” και η έκρηξη μεγατόνων που λέγαμε και πριν, έσκασε και πάλι.

Ήταν η συναυλία που ήθελες, δεν ήθελες θα άκουγες κομμάτια από εκείνα τα albums που θεωρούσες ότι προδώσανε το metal, τα “Load” και “ReLoad” και 26 χρόνια μετά, ακόμα και αν δεν θες να το παραδεχτείς, γούσταρες που τα άκουγες. Μην το αρνείσαι, δεν ήσουν εκεί μόνο για να ακούσεις το “Master Of Puppets”, το “One” και το “The Four Horsemen”. Σε είδα καλά που τραγούδαγες κι εσύ στο “The Memory Remains”, γκρούβαρες με την ψυχή στο “Bleeding Me” και έκανες ακατάπαυστο headbanging στο “Fuel”. Και σε αυτό το, ήδη από τότε, χιλιοακουσμένο “Enter Sandman” δεν σταμάτησες να χοροπηδάς.

Άσε που όταν έβγαινες από το γήπεδο, το χαμόγελό σου ήταν ολόιδιο με αυτό το Joker και δεν σου έφυγε από το πρόσωπό σου όλο το καλοκαίρι.

METALLICA, MASTODON, MY DYING BRIDE, DIRT SPAWN DISEASE

Τρίτη 03 Ιουλίου 2007
Rockwave Festival, Terra Vibe, Μαλακάσα

Η τρίτη επίσκεψη των Bay Area θεών στην Ελλάδα για μένα είχε ξεκινήσει από το απόγευμα της Κυριακής. Εκεί που μεταξύ βουτιών στα νερά του Κορινθιακού και ηλιοθεραπείας δέχομαι το τηλεφώνημα από τα HQ του Metal Hammer που με ενημερώνει ότι το απόγευμα της Τρίτης έχει προγραμματιστεί συνέντευξη με τον Kirk Hammett στο Terra Vibe. Ωραία φάση και ακόμα πιο ωραίος ο Kirk. Και ξηγημένος! «Θα μιλήσουμε μέχρι να βγουν οι Mastodon. Αν βγουν σε πέντε λεπτά, έχω φύγει. Αν βγουν σε μία ώρα, είμαι όλος δικός σου». Τον είχα μπροστά μου για 50 λεπτά. Σας ευχαριστώ Mastodon!!!

Περίοδος που οι Metallica ηχογραφούσαν το “Death Magnetic” και απλά είπαν να κάνουν ένα διάλειμμα, να δώσουν ορισμένες συναυλίες στην Ευρώπη και να πάνε και σε καμία χρόνια που είχαν σχεδόν ξεχάσει την ύπαρξή της. “Sick of The Studio ‘07” η ονομασία της περιοδείας και η νέα τους άφιξη στην Ελλάδα πιστοποίησε για μία ακόμα φορά την ανυπομονησία του κόσμου για το συγκρότημα.

Μία ανυπομονησία που αν θέλαμε να ψάξουμε τις ρίζες της θα την βρίσκαμε τόσο στην λατρεία του Ελληνικού κοινού προς το πρόσωπό τους αλλά κυρίως στο μεγάλο χρονικό διάστημα μεταξύ των εμφανίσεών τους, πράγμα που μεγάλωνε χρόνο με τον χρόνο την πείνα του κόσμου. Το 2007 ήταν η εποχή που οι Metallica είχαν αρχίσει ξανά να αγκαλιάζουν albums όπως το “… And Justice For All” κάτι που είχε ως αποτέλεσμα τις φρενήρεις αντιδράσεις του κόσμου όταν οι πρώτες νότες του ομώνυμου κομματιού άρχισαν να ηχούν στο Terra Vibe. Όλη η συναυλία ήταν επίδειξη δύναμης από πλευράς της μπάντας με την μία κομματάρα να διαδέχεται την άλλη και να κρατάει πάνω από 20000 οπαδούς σε υπερένταση η οποία βρήκε διέξοδο εκτόνωσης κατά την διάρκεια του “Whiplash” όταν ανοίξανε επτά μικρά και μεγάλα mosh pits και τα καπνογόνα έκαναν την νύχτα μέρα!

METALLICA, SLAYER, MEGADETH, ANTHRAX, STONESOUR, BULLET FOR MY VALENTINE, SUICIDAL ANGELS

Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010
Sonisphere Greece Festival, Terra Vibe, Μαλακάσα

“Is The Metallica family of Athens here? Are you with us?”! Χωρίς καμία αμφιβολία, μία από τις πιο έντονες στιγμές που έχουν διαδραματιστεί στον συναυλιακό χάρτη της χώρας μας! Εκείνη η στιγμή που οι ουρανοί έχουν ανοίξει και η βροχή πέφτει πάνω μας, ο James Hetfield δεν αφήνει την ευκαιρία χαμένη και αποδεικνύει γιατί δεν θεωρείται άδικα ένας από τους κορυφαίους frontmen όλων των εποχών.

“Is The Metallica family of Athens here? Are you with us?” και 30.000 κόσμος χοροπηδάει πάνω κάτω υπό τους ήχους του “For Whom the Bell Tolls?”. Χωρίς κινητά στα χέρια τους, χωρίς να νοιάζονται αν βρέχονται, απλά ζούσαν την στιγμή που θα μείνει χαραγμένη μέσα τους όσα χρόνια και να περάσουν. Τι και αν αφήσαμε τα κόκαλά μας στο mosh pit στους Anthrax (εκπληκτική εμφάνιση), αν πόνεσαν οι αυχένες μας στους Slayer ή αν γουστάραμε την ψυχή μας στους Megadeth; Ήταν εκείνη η στιγμή που οι Metallica φάνταζαν στα μάτια μας “larger than life” και μεγάλωναν ακόμα περισσότερο τον μύθο τους.

Ήταν εκείνη η στιγμή που η κούραση όλης της ημέρας που είχε αρχίσει και συσσωρευόταν έφυγε με την μία και μπορέσαμε να αντέξουμε για τις επόμενες δύο και βάλε ώρες. Και μπορεί να μην είχαμε την τύχη να δούμε όλα τα μέλη του Big4 πάνω στην σκηνή όπως έγινε δύο μέρες νωρίτερα στην Σόφια της Βουλγαρίας, όμως τόσο συγκεντρωτικά από όλα τα συγκροτήματα όσο και μεμονωμένα από τους Metallica ζήσαμε στιγμές που δύσκολα πιστεύαμε ότι θα είχαμε την ευκαιρία να ζήσουμε.

Στιγμές που ανυπομονούμε να ζήσουμε ξανά στις 9 Μαΐου του 2026 στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας. Γιατί 16 χρόνια χωρίς συναυλία των Metallica στην χώρα μας είναι πολλά, πάρα πολλά. Τα λέμε λοιπόν εκεί!

Διαβάστε ακόμη

Μαίνονται τα πύρινα μέτωπα στη Χίο - Ο δορυφόρος του Copernicus αποκαλύπτει το μέγεθος της καταστροφής

Σοκ στην Αμφιλοχία: Άνδρας σκότωσε την 51χρονη κουμπάρα του και αυτοκτόνησε

ΠΑΟΚ: Νέα επαφή και προφορική συμφωνία με τον Τάισον!

Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καστελλορίζου: Γίνεται 10 χρονών και το γιορτάζει με μια επετειακή έκδοση αφιερωμένη στην Ελλάδα