Ελλάδα και Εκκλησία

Ούτε ο Σταυρός θα φύγει από τη σηµαία και ούτε θα πάψουµε να εορτάζουµε τα Χριστούγεννα και τη Λαµπρή µε την ορθόδοξη λατρεία µας. Αποµένει, ωστόσο, να δούµε πώς θα υλοποιηθεί η συµφωνία και βέβαια πώς θα προχωρήσει ο διάλογος για την αναθεώρηση του Συντάγµατος.

Οµως όλα δείχνουν ότι δεν θα αναθεωρηθεί το άρθρο 3 περί της επικρατούσας θρησκείας, αυτής της Ανατολικής Ορθόδοξης εκκλησίας, εποµένως καλό θα ήταν οι πολιτικοί χριστέµποροι και οι θεούσες σέχτες εντός της Εκκλησίας να είναι λιγότερο κινδυνολόγοι.

Οι κοινωνίες πάντα προχωρούν µπροστά. Τίποτε δεν είναι στατικό στη ζωή µας. Εποµένως επιβάλλονται ο κατά καιρούς «εξορθολογισµός» και η προσαρµογή στα δεδοµένα κάθε εποχής. Καλό θα είναι, επίσης, να εγκαταλείπονται οι δογµατισµοί. Και αρτηριοσκληρωτική δεν είναι µόνο η Εκκλησία που µονίµως κατηγορείται - αδίκως τις περισσότερες φορές.

Οσο αρτηριοσκληρωτική ήταν για παράδειγµα στο παρελθόν η Εκκλησία στο να δεχτεί τον πολιτικό γάµο, αφορίζοντάς τον, άλλο τόσο αρτηριοσκληρωτικό ήταν και το κράτος που είχε ποινικοποιήσει τη µοιχεία και έστελνε τους χωροφύλακες να συλλάβουν επ’ αυτοφώρω τους µοιχούς.

Εάν η κάθε προσαρµογή αρέσκεται να ονοµατίζεται «ιστορικός συµβιβασµός», ας το δεχτούµε και έτσι. ∆εν υπήρξε µεγαλύτερη συνδιαλλαγή της ορθόδοξης Εκκλησίας από αυτή του Πατριάρχη Γενναδίου µε τον Μωάµεθ τον Β’ τον Πορθητή, το 1453. Και όµως, από αυτόν τον «ιστορικό συµβιβασµό» µε τον κατακτητή -για πολλούς προδοτικό- ο Ελληνισµός µέσω της γλώσσας και των παραδόσεών του µπόρεσε να σταθεί και να διατηρήσει σε βάθος χρόνου την ετερότητα και τον ανθρωποκεντρισµό του.

Και η Εκκλησία, όπως έχει πει ο καθηγητής Γιώργος Κοντογιώργης, περισσότερο από θρησκευτικός θεσµός συµπεριφέρθηκε επί Τουρκοκρατίας ως πολιτικό υποκατάστατο της οικουµενικής κοσµόπολης του Ελληνισµού.

Ξέρω ότι πολλοί θα επιθυµούσαν τη ρήξη, τον πλήρη διαχωρισµό Εκκλησίας και Κράτους. Νοµίζω πως κάνουν λάθος και το όποιο «διεθνές» πρότυπό τους δεν είναι τίποτε άλλο παρά η άλλη όψη της παγκοσµιοποιήσεως, του αµερικανικού επεκτατισµού που αντικαθιστά, σύµφωνα µε τον ζωγράφο και στοχαστή Σωτήρη Σόρογκα, τις παλιές κοινωνικές δοµές µε δικά του µορφώµατα και καταπνίγει τις ιδιαιτερότητες. Και ο κάθε λαός, ιδιαίτερα ο ελληνικός, έχει ανάγκη τα χαρακτηριστικά του γνωρίσµατα.

Τη γλώσσα, τις παραδόσεις και την Εκκλησία του. Πριν εξοµοιωθούµε άπαντες.

Διαβάστε ακόμη

«Καμπανάκι» ΟΣΕ για το τμήμα ΣΚΑ - Οινόη: Ασυνήθιστα μεγάλος αριθμός θραύσεων - Συνεχείς οι βλάβες και οι καθυστερήσεις στον Προαστιακό

«Θύελλα» αντιδράσεων για τον Νίκο Παππά - Το παρασκήνιο της διαγραφής και το χρονικό με την επίθεση σε δημοσιογράφο

Στα «κάγκελα» οι αγρότες: Μήνυμα κλιμάκωσης στέλνουν από τα μπλόκα - Κρίσιμη σύσκεψη στις Σέρρες

Μητσοτάκης από Βρυξέλλες: Η «καρδιά» της Ελλάδας χτυπά στο ναυπηγείο του Λοριάν