Βλέπεις καλά από εκεί ή να φέρω σκαμπό;

Το 2025 ήταν μια ακόμα χρονιά που ο αθλητισμός λειτούργησε λιγότερο ως πίνακας σκορ και περισσότερο ως κοινωνικός καθρέφτης. Μπάσκετ και ποδόσφαιρο, οι δύο μεγάλες «θρησκείες» των πόλεων και των καφενείων, έδωσαν στιγμές που συζητήθηκαν όσο μια εκλογική αναμέτρηση και αναλύθηκαν με την ίδια ένταση… μόνο που εδώ οι δημοσκοπήσεις έγιναν στα social media.

Στο ποδόσφαιρο, οι ελληνικές ομάδες μας προσέφεραν μια ακόμα χρονιά γεμάτη εναλλαγές συναισθημάτων. Αγώνες που κρίθηκαν στις λεπτομέρειες, ευρωπαϊκές βραδιές που μάζεψαν το φιλοθεάμον κοινό μπροστά από τις οθόνες, νίκες που πανηγυρίστηκαν έξαλλα και ήττες που αντιμετωπίστηκαν σαν εθνικές προσβολές. Οι εξέδρες έγιναν ξανά τόπος έκφρασης: άλλοτε γιορτής, άλλοτε κοινωνικής εκτόνωσης. Σε μια καθημερινότητα πίεσης, το γήπεδο λειτούργησε σαν χώρος όπου επιτρέπεται να φωνάξεις, μιας και την επόμενη θα πρέπει να είσαι ήσυχος στη δουλειά.

Το μπάσκετ, πιστό στην ελληνική του παράδοση, κράτησε τον ρόλο του πιο «δομημένου» αφηγήματος. Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός συνέχισαν να μονοπωλούν το ενδιαφέρον, όχι μόνο για τις νίκες ή τις ήττες τους στην Ευρώπη, αλλά για το τι συμβολίζουν. Δύο διαφορετικές φιλοσοφίες, δύο τρόποι να βλέπεις τη ζωή: πειθαρχία απέναντι στο ταλέντο, σύστημα απέναντι στο ένστικτο. Παράλληλα, ομάδες όπως η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ υπενθύμισαν ότι το ελληνικό μπάσκετ δεν είναι μόνο «αιώνιοι», αλλά και ιστορία, μνήμη και επιμονή.

Ο κοινωνικός αντίκτυπος όλων αυτών ήταν εμφανής. Σε καφενεία, γραφεία και social media, οι αθλητικές συζητήσεις λειτούργησαν σαν υποκατάστατο δημόσιου διαλόγου. Εκεί μιλήσαμε για δικαιοσύνη ή αδικία, για αξιοκρατία, για το αν φταίει το σύστημα και για το ποιους θα διώχναμε ή θα φέρναμε αν ένα μαγικό ραβδάκι μας έκανε έστω προσωρινά αθλητικές θεότητες που ορίζουν τα ρόστερ των ομάδων τους.

Ο αθλητισμός έγινε καθρέφτης της κοινωνίας μας: όλοι θέλουμε να πιστεύουμε ότι αν παίξουμε σωστά θα δικαιωθούμε,ακόμα κι αν βαθιά μέσα μας φοβόμαστε ότι κάτι θα πάει στραβά στο τέλος και η κόρνα ή το σφύριγμα της λήξης θα μας βρει κατακόκκινους,με καμιά κατοσταριά παλμούς παραπάνω από το κανονικό, να πλάθουμε και να προσθέτουμε νέες λέξεις στην ήδη πλούσια ελληνική γλώσσα, κατά προτίμηση ακατάλληλες για κάτω των 18 ετών.

Και φυσικά, υπήρξε χιούμορ. Γιατί χωρίς αυτό δεν επιβιώνει κανείς. Ένα χαμένο πέναλτι αυτομάτως βάφτισε ως "ανίκανο για το άθλημα" τον παίκτη που έκανε το έγκλημα να αστοχήσει και ένα άστοχο τρίποντο σε τέλος αγώνα δημιούργησε ευρηματικά συνθήματα από τους ταλαντούχους "ποιητές" των γηπέδων, με τους υποστηρικτές των ηττημένων ομάδων να ψάχνουν να δουν αν έχουν υπόλοιπο αναρρωτικής άδειας και να ετοιμάζουν νοερά τις απαντήσεις και τις δικαιολογίες στο επερχόμενο "τσουνάμι" πειραγμάτων και φαρμακερών ατακών από τους εκάστοτε "απέναντι".

Γελάσαμε, τσακωθήκαμε, λυπηθήκαμε, ξαναγελάσαμε, ξανατσακωθήκαμε και ξαναλυπηθήκαμε, παίρνοντας τον όρκο που δίνεται όταν ο καναπές είναι ακόμα ζεστός και αθετείται πιο γρήγορα από όλους τους άλλους, ότι "σιγά μην κάτσω να ασχοληθώ ξανά με τους κουρέλες".

Το 2025, τελικά, μας έδειξε ότι ο ελληνικός αθλητισμός δεν είναι τελικά απόδραση από την πραγματικότητα, αλλά συμπύκνωσή της. Μπάσκετ και ποδόσφαιρο έγιναν το μικρό μας Γαλατικό χωριό για 90 ή 40 αγωνιστικά λεπτά: με εντάσεις, θαύματα, γκρίνια και ελπίδα. Και όπως πάντα, το αποτέλεσμα αργά ή γρήγορα ξεχνιέται,ή κουβέντα όμως μένει. Γιατί στην Ελλάδα, όταν το παιχνίδι τελειώνει, τότε είναι που το πραγματικό παιχνίδι αρχίζει.

2026 σε περιμένουμε πάνοπλοι, με τις αθλητικές μας φανέλες, βυτία από μπύρες, ένα τσούρμο φυλλάδια από πιτσαρίες, λεξικό νεοελληνικής γλώσσας και φυσικά τελευταίας τεχνολογίας πιεσόμετρα.

Διαβάστε ακόμη

Σε έξαρση η γρίπη: Ποιους «χτυπά» το στέλεχος Κ – Τι πρέπει να προσέχουμε, ποιοι κινδυνεύουν

«Είμαι ανοιχτός σε όλους τους ελέγχους»: Και τρίτος αγροτοσυνδικαλιστής ελέγχεται από την ΑΑΔΕ

Επιδεινώνεται ο καιρός: Καταιγίδες σήμερα, παγετός από αύριο - Ποιες περιοχές θα δουν χιόνι - Πρόγνωση Μαρουσάκη

Σερβία: 50 άτομα εισέβαλαν στο ρινγκ και ξυλοκόπησαν Έλληνα αθλητή - Απίστευτες εικόνες