Καλύτερα να είναι... ΤΕΙ Κατασκόπων

Πρώτον, αυτό συνάδει µε το περιεχόµενο σπουδών, οι οποίες πρέπει να έχουν τεχνολογική κατεύθυνση. ∆εν είναι σωστό να παίρνεις πτυχίο κατασκόπου και να µη γνωρίζεις να αλλάζεις µια λάµπα, διότι στην περίπτωση αυτή θα αναπαραχθεί η γνωστή αναντιστοιχία µεταξύ γνώσεων των αποφοίτων και των απαιτήσεων της αγοράς εργασίας.

Δεύτερον, αν η σχολή γίνει ΤΕΙ, και µάλιστα περιφερειακό, τα τµήµατά της θα µπορούν να στεγαστούν σε δύο-τρεις πρωτεύουσες γειτονικών νοµών που δεν διαθέτουν σχολές, και έτσι να υλοποιηθεί το όραµα της αποκέντρωσης. ∆ιότι υπάρχουν πόλεις όπου δυστυχώς τα Airbnb δεν αναπτύχθηκαν, ελλείψει τουρισµού, µε αποτέλεσµα η αγορά ακινήτων να µην έχει εισέλθει ακόµη στη µεταµνηµονιακή περίοδο.

Υπάρχει όµως και τρίτος λόγος να συσταθεί η σχολή ως ΤΕΙ και όχι ως ΑΕΙ, διότι στην περίπτωση αυτή έπειτα από µερικά χρόνια θα µπορεί να συγχωνευτεί µε κανένα άλλο ΤΕΙ και να αποτελέσει ένα νέο πανεπιστήµιο, ώστε το διδακτικό προσωπικό να αναβαθµιστεί αναλόγως, µε αγαθές συνέπειες για την ποιότητα της εκπαίδευσης.

Εκείνο που δεν συνιστώ και που πρέπει να προσέξουν οι αρµόδιοι θα ήταν να δηµιουργηθεί η σχολή ως τµήµα του ΕΚΠΑ ή του ΑΠΘ ή έστω του Οικονοµικού Πανεπιστηµίου. ∆ιότι, καλά οι παραδόσεις. Αλλά σκεφτείτε τις διεθνείς επιπτώσεις στο κύρος της χώρας αν εµποδίζονται οι κατάσκοποι στην πρακτική άσκηση και στα εργαστήρια από τους διακινητές και τους χρήστες ναρκωτικών.

Αφήστε που θα προκύψει και το µέγα ζήτηµα αν θα ισχύει το πανεπιστηµιακό άσυλο στη νέα σχολή. Η πραγµατική ζωή δεν προσφέρει άσυλα στους κατασκόπους. Είναι σοβαρό θέµα αυτό και πρέπει να το δούνε προσεκτικά οι αρµόδιοι. Σκεφτείτε τον Τζέιµς Μποντ να κάνει κατάληψη και να πετάει από τα κάγκελα βόµβες µολότοφ.

Διαβάστε ακόμη

Ορκωμοσία Τραμπ: Ο κόσμος ελπίζει για το καλύτερο και είναι απροετοίμαστος για το χειρότερο

Παλαιό Φάληρο: Τα σενάρια για τη δολοφονία του ιδιοκτήτη πρακτορείου τυχερών παιχνιδιών - Τι βρέθηκε δίπλα του

ΗΠΑ: Ο Τραμπ πετάει κάτω τα πράγματα του Μπάιντεν - Το σκίτσο του «Time»

«Μεγάλη τιμή που μύρισα κάποια μονοπάτια σου»: Ο αποχαιρετισμός της Κλέλιας Ρένεση στην Καίτη Γκρέυ