Εθνική Ιταλίας: «Το πρόβλημά της είναι ότι υπάρχουν μόνο Ιταλοί στην ομάδα» - Άρθρο που προκάλεσε αντιδράσεις
«Το πρόβλημα με την Εθνικής Ιταλίας είναι ότι υπάρχουν πάρα πολλοί Ιταλοί σε αυτήν»! Στον «Economist» γράφτηκε ένα αμφιλεγόμενο άρθρο που συνδέει τη νίκη της Ιταλίας στο Euro 2020 με τον φασισμό, τον ρατσισμό και την ήττα της πολυπολιτισμικότητας. «Μια νίκη της ευρωπαϊκής ιδέας και της ιταλικής δεξιάς» σημειώνει ο «Economist»
Η Ιταλία νίκησε την Αγγλία με 3-2 στα πέναλτι, την Κυριακή το βράδυ, κατακτώντας το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα για πρώτη φορά από το 1968. Ωστόσο, ενώ οι Ιταλοί ξεσπούσαν σε πανηγυρισμούς , κάποιοι απογοητευμένοι οπαδοί της Αγγλίας έστρεψαν τα βέλη τους στους τρεις μαύρους παίκτες της ομάδας τους που αστόχησαν στα πέναλτι.
Πολλά έχουν γραφτεί για την επαίσχυντη ρατσιστική κακοποίηση που υπέστησαν οι Ράσφορντ, Σάκα και Σάντσο και την επομένη του τελικού, ακόμη και όταν οι Ιταλοί δέχονταν επίθεση στους βρετανικούς δρόμους από απογοητευμένους ηττημένους οπαδούς, το περιοδικό «Economist» στη διαδικτυακή του έκδοση κατάφερε να εντοπίσει μια πιο προκλητική μορφή ρατσισμού: Την ίδια την ιταλική ομάδα!
«Η πιο εντυπωσιακή πτυχή της ιταλικής ομάδας των 26 ποδοσφαιριστών ήταν ότι, στη βασική 11άδα, δεν υπήρχε ούτε ένας παίκτης έγχρωμος», αναφέρει το άρθρο, σημειώνοντας: «Αν και τρεις από τους παίκτες ήταν γεννημένοι στη Βραζιλία, είχαν ρίζες ιταλικές από τους παππούδες τους και συνεπώς ιταλική καταγωγή».
Το πώς η ομάδα της Ιταλίας κατέληξε τόσο σοκαριστικά ξέχειλη από Ιταλούς - συνεχίζει ο «Economist» - εξηγείται από τους νόμους για την ιταλική ιθαγένεια. Βασικά, η ιταλική ιθαγένεια βασίζεται στο «jus sanguinis» («δικαίωμα του αίματος»): που μεταβιβάζεται τον Ιταλό γονέα σε Ιταλό τέκνο. Πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο απονέμουν την υπηκοότητα με αυτόν τον τρόπο, από την Ιρλανδία και τη Γαλλία έως την Ιαπωνία. Το αντίθετο, το «jus soli» («δικαίωμα του εδάφους» ή «υπηκοότητα των δικαιωμάτων γέννησης»), παρέχει υπηκοότητα σε οποιονδήποτε γεννιέται στην επικράτεια ενός έθνους. Οι Ηνωμένες Πολιτείες απονέμουν την ιθαγένεια με αυτόν τον τρόπο. Τέλος πάντων το αποτέλεσμα είναι ότι αυτοί οι Ιταλοί παίζουν στην ιταλική ομάδα... Αλλά δεν είναι καθόλου Ιταλοί – συνεχίζει το άρθρο - είναι κακοί Ιταλοί που αμφιταλαντεύτηκαν στο να γονατίσουν πριν από τα παιχνίδια τους (μια πράξη που εισήχθη από τις ΗΠΑ μετά το κίνημα Black Lives Matter). Και όχι μόνο αυτό, κατακτώντας το τρόπαιο, η ιταλική ομάδα έκανε τους δεξιούς πολιτικούς στην Ιταλία χαρούμενους, κάτι εγκληματικό...
Οι αντιδράσεις ήταν έντονες
Για το άρθρο του «Economist» ο Αμερικανός συντηρητικός δημοσιογράφος Ryan Girdusky έγραψε στο Τweeter: «Θα έγραφε ποτέ ο Economist μια ιστορία ότι οι αφρικανικές ομάδες στο Παγκόσμιο Κύπελλο δεν είχαν λευκούς παίκτες ή οι ασιατικές ομάδες δεν είχαν μαύρους παίκτες;». Και οι δημογραφικές συζητήσεις άναψαν: «Η πιο εντυπωσιακή πτυχή» του άρθρου του Economist είναι ο αμερικανικός ορισμός του «έγχρωμου ανθρώπου». Ο Emerson Palmieri, ένας από τους παίκτες που έχουν γεννηθεί στη Βραζιλία, είναι πιο σκούρος από τους περισσότερους συμπαίκτες του, αλλά για τους σκοπούς του άρθρου, θεωρήθηκε λευκός.
Όπως και στις Ηνωμένες Πολιτείες, το «έγχρωμος» χρησιμοποιείται ως όρος για το… λίγο «μαύρος». Οι Ασιάτες-Αμερικανοί αποτελούν το αντικείμενο αυτής της φυλετικής εναλλαγής: Είναι έγχρωμοι άνθρωποι όταν δέχονται επίθεση στο δρόμο, και έχουν «εσωτερικευμένη λευκότητα» όταν επιτυγχάνουν στην εργασία και την εκπαίδευση!
Η ταξινόμηση είναι χωρίς νόημα και αυθαίρετη, και εξυπηρετεί μόνο έτσι ώστε ο «Economist» να μπορεί να κερδίσει αντιρατσιστικούς πόντους.
Μέσα σ’ αυτό το χάος, είναι εύκολο να παραβλέπουμε ότι αν ο Τζόρτζιο Κιελίνι, αρχηγός της ιταλικής ομάδας, εμφανιζόταν στο νησί Ellis στα τέλη του 1800, δεν θα είχε καν θεωρηθεί λευκός. Ακόμα και στην Ιταλία, οι Βόρειοι για αιώνες θεωρούσαν τους Νότιους συμπατριώτες τους, μαύρους! Ένα σχολείο στη Βρετανία, μάλιστα, κατηγορήθηκε για ρατσιστική συμπεριφορά το 2016 όταν ρώτησαν οι υπέυθυνοι τους γονείς ενός Ιταλού μαθητή εάν το παιδί τους ήταν «Ιταλό-Ναπολιτάνος» ή «Ιταλο-Σικελός»…
Η φυλετική ταυτότητα είναι ένα περίπλοκο ζήτημα και λεπτό και ο Economist δεν θα έπρεπε να σταθεί στο θέμα: «λευκοί εναντίον εγχρώμων». Το περιοδικό θα έπρεπε να αναγνωρίσει και να επικροτήσει το γεγονός ότι η Ιταλία κέρδισε το Euro παίζοντας όμορφο ποδόσφαιρο και όχι λόγω των φανταστικών φυλετικών υπερδυνάμεων της ομάδας...
Τσιόδρας: Το μήνυμα που έστειλε στους αρνητές των εμβολίων - «Με fake news αποποιούνται ευθύνες»
Κορονο-χρέη: Ρύθμιση σε έως 72 δόσεις, ποιες οφειλές εντάσσονται – Οι ανακοινώσεις Σταϊκούρα
Ανακάλυψε την φθηνότερη ασφάλεια για το αυτοκινητό σου εύκολα και γρήγορα!Gowise.gr, Κάνε σύγκριση ανμέσα απο 27 ασφαλιστικές εταιρίες
Live όλες οι εξελίξεις λεπτό προς λεπτό, με την υπογραφή του www.ethnos.gr
