Όταν η Ελλάδα ήταν ξέφραγο αμπέλι: Απόπειρα δολοφονίας του Βενιζέλου στην Κηφισίας – Οι δράστες αθωώθηκαν παμψηφεί

Μία μέρα σαν σήμερα 6 Ιουνίου του 1933, έγινε απόπειρα δολοφονίας του Βενιζέλου όταν αυτός επέστρεφε μαζί με τη γυναίκα του Έλενα από επίσκεψη στο σπίτι της Πηνελόπης Δέλτα στην Κηφισιά. Η απόπειρα είχε μελετηθεί και οργανωθεί μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, αλλά απέτυχε...

Εκείνο το βράδυ ο Βενιζέλος, μαζί με τη σύζυγό του Έλενα γευμάτιζαν στο σπίτι της Πηνελόπης Δέλτα στην Κηφισιά. Η γενική ατμόσφαιρα της εποχής ήταν δυσάρεστη, φήμες για επικείμενη δολοφονία του Βενιζέλου ακούγονταν συνεχώς, μάλιστα, όπως αναφέρει η Πηνελόπη Δέλτα στα Ημερολόγιά της, τέτοιες φήμες είχαν συζητηθεί εκείνο το βράδυ. Ο ίδιος ο Βενιζέλος ψυχραιμότατος απαντούσε στα γαλλικά αστειευόμενος: «Ce sons les risques du metier» (Αυτοί είναι οι κίνδυνοι του επαγγέλματος!) και γελούσε αδιάφορος.

Παρέμειναν εκεί μέχρι τις 10.55 μ.μ., οπότε και αναχώρησαν για να επιστρέψουν στην Αθήνα. Στο αυτοκίνητο επιβιβάστηκε ο Βενιζέλος με την Έλενα και δίπλα στον οδηγό Ιωάννη Νικολάου, κάθισε ο υπομοίραρχος Ιωάννης Κουφογιαννάκης. Το αυτοκίνητο του Βενιζέλου ακολουθούσε το αυτοκίνητο της ασφάλειάς του, στο οποίο επέβαιναν οι Ανδρέας Γυπαράκης, Ανδρέας Λεμπιδάκης και Ιωάννης Μαρκάκης.

Το αυτοκίνητο, στο οποίο επέβαινε το ζεύγος Βενιζέλου ήταν τύπου «Πακάρ» ενώ των συνοδών τύπου «Φορντ». Τα δύο αυτοκίνητα, με μέση ταχύτητα 50 χλμ. περίπου, έφτασαν στο Μαρούσι και πλησίασαν στο κέντρο «Παράδεισος». Στο σημείο αυτό οι άνδρες της ασφάλειας είδαν ένα αυτοκίνητο με σβησμένα φώτα να τους προσπερνά και να μένει μεταξύ του αυτοκινήτου του Βενιζέλου και του δικού τους. Όπως αποδείχθηκε αργότερα, επρόκειτο για την «Κάντιλακ» των δολοφόνων.

Καταδίωξη αμερικανικού τύπου!

Ταυτόχρονα, ακούστηκαν και οι πρώτοι πυροβολισμοί, που είχαν ως στόχο το αυτοκίνητο της ασφάλειας. Ένα από τα λάστιχα έσκασε και ο Ιωάννης Μαρκάκης τραυματίστηκε στο κεφάλι θανάσιμα. Οι δράστες αμέσως άρχισαν να πυροβολούν κατά του αυτοκινήτου του Βενιζέλου. Εκείνος έσπρωξε την Έλενα στο δάπεδο του αυτοκινήτου και έκανε το ίδιο. Στο ύψος της Φιλοθέης, ο Νικολάου, οδηγός του αυτοκινήτου του Βενιζέλου, κατάλαβε ότι είχε σκάσει ένα από τα λάστιχα των πίσω τροχών. Αυτό μείωσε την ταχύτητά τους με αποτέλεσμα οι δολοφόνοι να τους προσεγγίσουν πάλι και να ξαναρχίσουν οι πυροβολισμοί, ωστόσο, ο οδηγός μετά και από παρότρυνση του Βενιζέλου κατάφερε για μία ακόμη φορά να διαφύγει των δολοφόνων. Η κατεύθυνση που υπέδειξε ο Βενιζέλος στον οδηγό του ήταν ο «Ερυθρός Σταυρός», καθώς η Έλενα είχε τραυματιστεί. Ευτυχώς ο Νικολάου κατευθύνθηκε προς τον «Ευαγγελισμό», γεγονός που έσωσε τη ζωή όλων, καθώς σύμφωνα με τις καταθέσεις μαρτύρων, οι δολοφόνοι είχαν προβλέψει να τους στήσουν ενέδρα στον «Ερυθρό Σταυρό» σε περίπτωση που διέφευγαν.

Η είδηση της δολοφονικής απόπειρας έγινε αμέσως γνωστή. Όλος σχεδόν ο πολιτικός κόσμος αλλά και πλήθος πολιτών έσπευσαν στον «Ευαγγελισμό» για να εκδηλώσουν τη συμπάθειά τους προς τον Βενιζέλο και τους τραυματίες. Παρ’ όλα αυτά η κυβέρνηση απουσίασε από τις εκδηλώσεις αυτές. Στις 10 Ιουνίου 1933 ο ανακριτής Τζωρτζάκης διατάσσει τη σύλληψη του Διοικητή της Γενικής Ασφάλειας, Ιωάννη Πολυχρονόπουλου, του αδελφού τού Νικόλαου, των αστυνόμων Μαρκάκου και Τζαμαλούκα και του λήσταρχου Καραθανάση.

Ο υπεύθυνος εξέδιδε εφημερίδα από το κελί του!

Υπεύθυνος θεωρήθηκε ο διευθυντής της Ασφάλειας Ιωάννης Πολυχρονόπουλος, που συνελήφθη και φυλακίστηκε ενώ συνεχίζονταν οι ανακρίσεις για τη σύλληψη των φυσικών και ηθικών αυτουργών. Όμως οι ανακριτές βρέθηκαν αντιμέτωποι με την ουσιαστική άρνηση των σωμάτων ασφαλείας να βοηθήσουν στην αποκάλυψη των δραστών. Δύο αστυνομικοί που είχαν αντιληφθεί το αυτοκίνητο των δολοφόνων αρνήθηκαν να καταθέσουν στον ανακριτή! Άλλοι αστυνομικοί φαίνεται ότι βοήθησαν κάποιους άγνωστους να κλέψουν το αυτοκίνητο των δολοφόνων και να το κάψουν στη Μαλακάσα!

Αν υπήρχαν κάποιοι αστυνομικοί που ευσυνείδητα εργάζονταν για την ανακάλυψη των δραστών, έπαιρναν αμέσως μετάθεση και έφευγαν από την Αθήνα! Την ίδια στιγμή επιτρέπονταν στον κρατουμένο Πολυχρονόπουλο να εκδίδει μέσα από τη φυλακή μία εβδομαδιαία εφημερίδα τον «Λαϊκό Αγώνα» μέσω της οποίας έβριζε τη δικαιοσύνη, την ανάκριση, την αντιπολίτευση και κάποιες φορές την κυβέρνηση του Λαϊκού Κόμματος, όταν πίστευε ότι δεν ενεργούσε όπως έπρεπε για τη συγκάλυψη της υπόθεσης. Τέλος όταν ο ανακριτής Τζωρτζάκης ζήτησε να αρθεί η ασυλία ενός κυβερνητικού βουλευτή γιατί τον θεωρούσε ηθικό αυτουργό του εγκλήματος, η κυβέρνηση τον αντικατέστησε χρησιμοποιώντας γελοίες δικαιολογίες!

Μια πανάκριβη απόπειρα δολοφονίας!

Λέγεται ότι ξοδεύτηκαν πάνω από δύο εκατομμύρια δραχμές για εκείνη την απόπειρα. Αγοράστηκαν αυτοκίνητα και όπλα και πληρώθηκα καλά οι επίδοξοι δολοφόνοι. Ποιος ήταν τελικά ο χρηματοδότης δεν έγινε γνωστό. Η Πηνελόπη Δέλτα που έζησε τα γεγονότα από κοντά διατείνονταν ότι ήταν η Λίνα Τσαλδάρη (σύζυγος του πρωθυπουργού Παναγή Τσαλδάρη). Ο Εθνάρχης, από την πλευρά του, είχε χαρακτηρίσει πολιτικά υπεύθυνο τον πρωθυπουργό, τον Γεώργιο Κονδύλη, ενώ είχε αφήσει αιχμές και κατά του Ιωάννη Μεταξά.

Η απόπειρα είχε αποτύχει. Ένας άνθρωπος είχε χάσει τη ζωή τους και κάποιοι άλλοι οδηγήθηκαν στο δικαστήριο  φερόμενοι ως δράστες. Η δική άρχισε το Νοέμβριο του 1934 αλλά αναβλήθηκε για το Δεκέμβριο εξαιτίας ενστάσεων της Υπεράσπισης. Αναβλήθηκε για μία ακόμα φορά γιατί έλειπαν οι περισσότεροι ένορκοι και τελικά άρχισε το Φεβρουάριο του 1935, όμως πήρε διαφορετική τροπή εξαιτίας του αποτυχημένου βενιζελικού πραξικοπήματος της 1ης Μαρτίου. Οι περισσότεροι μάρτυρες κατηγορίας φοβήθηκαν και απέσυραν τις μαρτυρίες τους, ο Εισαγγελέας ζήτησε την καταδίκη κάποιων αλλά τελικά όλοι αθωώθηκαν παμψηφεί μέσα στο γενικό κλίμα του αντιβενιζελισμού που επικρατούσε.

Ελλάδα 1933: Ακόμα έρμαιο ληστοσυμμοριτών, παρακράτους και θανάσιμων πολιτικών ερίδων. Και από τότε δεν έχει αλλάξει τίποτα. Μα τίποτα!
Πηγή: ΕΘΝΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΕΡΕΥΝΩΝ & ΜΕΛΕΤΩΝ «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ Κ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ», «Όσα δεν γνωρίζατε για την περίοδο από τους Βαλκανικούς πολέμους έως την Εθνική Αντίσταση» εκδόσεις Μεταίχμιο.