Απίθανη σύμπτωση που συμβαίνει μια φορά στις 125.000 έσωσε πρόεδρο των ΗΠΑ από απόπειρα δολοφονίας

Ήταν μια σύμπτωση που θα μπορούσε να συμβεί μια φορά στις 125.000, αποφάνθηκε ειδικός επί των όπλων. Ε, αυτή η σύμπτωση έσωσε τον πρόεδρο των ΗΠΑ Άντριου Τζάκσον από απόπειρα δολοφονίας. Διαβάστε πιο κάτω…

Ο Ρίτσαρντ Λόρενς ήταν Βρετανός στην καταγωγή, που ακολούθησε στα 12 χρόνια του την οικογένειά του στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα παιδικά χρόνια του Λόρενς κύλησαν φυσιολογικά και η εφηβεία του δεν άφησε τίποτα το ενδιαφέρον πίσω της.

Όταν όμως ενηλικιώθηκε ο Λόρενς παρουσίασε ένα είδος ψυχικής αστάθειας. Ανακοίνωσε ξαφνικά στην οικογένειά του ότι θα επέστρεφε στην Αγγλία· γύρισε μετά έναν μήνα στο σπίτι του και δικαιολογήθηκε ότι έκανε κρύο και δεν μπορούσε να φύγει… Και πάλι ο Λόρενς ετοίμασε βαλίτσες για την Αγγλία, αλλά αυτή τη φορά κάποιοι «άγνωστοι», όπως προφασίστηκε τον εμπόδισαν για το ταξίδι του! Κι όσο ο Λόρενς ετοίμαζε ταξίδια, τόσο ο νους του ταξίδευε στα σκοτάδια…

Και τότε ήταν που η κατάσταση του Λόρενς ξέφυγε από τα επιτρεπτά όρια του παραλογισμού: θεωρούσε ότι ήταν ο βασιλιάς Ριχάρδος ο Γ’ και ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ Άντριου Τζάκσον ήταν αυτός που του έκλεινε το δρόμο για να αποκτήσει χρήματα, αλλά και ο άνθρωπος που είχε δολοφονήσει τον πατέρα του! Τα παιδιά τον αποκαλούσαν περιπαικτικά King Richard· ο… βασιλιάς χτυπούσε τις αδελφές του, κακομεταχειριζόταν την οικογένειά του και καθόταν με τις ώρες στο παράθυρο μελετώντας το κενό…

Πάνω στην τρέλα του...

Κι εκεί πάνω στο παραμιλητό του νου του, ο Λόρενς αποφάσισε να σκοτώσει τον άνθρωπο που τον αντιμαχόταν, όπως είχε σφηνωθεί η ιδέα στο μυαλό του: τον πρόεδρο Άντριου Τζάκσον…
Ήταν λοιπόν μια μέρα σαν σήμερα, 30 Ιανουαρίου του 1835 όταν κυβερνητικοί και άλλοι πολιτικοί συγκεντρώθηκαν στο Καπιτώλιο για την τελετή της κηδείας του γερουσιαστή της νότιας Καρολίνας, Ντέιβις Γουόρεν.

Ήταν μια μουντή, θλιβερή μέρα, γράφουν οι ιστορικοί, και οι πιο σκληροί πολιτικοί αντίπαλοι βρέθηκαν πλάι πλάι σε μια ειρηνική και συγκινητική τελετή… Ειρηνική; Για λίγο.
Ο πρόεδρος Τζάκσον που είχε επιβιώσει από μάχες, βαριές αρρώστιες και από το βόλι μιας μονομαχίας, ήταν εκεί, αγέρωχος στα 67 του, ψηλός κάπως γυρτός από τα χρόνια και αδύνατος.
Καθώς ο Πρόεδρος βάδιζε στον διάδρομο του Καπιτωλίου, τον πλησίασε ο Ρίτσαρντ Λόρενς· έβγαλε από την τσέπη του ένα πιστόλι, σημάδεψε το στήθος του Τζάκσον και πυροβόλησε. Το καψούλι έσκασε, η σφαίρα όμως δεν βγήκε από τη θαλάμη του πιστολιού!

Τότε ο Λόρενς, ατάραχος, έβγαλε ένα δεύτερο πιστόλι και το έφερε μπροστά από το στέρνο του Προέδρου. Ο Τζάκσον σήκωσε το μπαστούνι του και προσπάθησε να χτυπήσει τον Λόρενς. Ο μισότρελος δράστης πυροβόλησε και πάλι. Και την δεύτερη φορά με ένα δεύτερο περίστροφο η σφαίρα δεν βγήκε από τη θαλάμη!
Τρίτη προσπάθεια δεν έγινε. Ο Λόρενς ακινητοποιήθηκε και ο πρόεδρος Τζάκσον φυγαδεύτηκε με την άμαξά του.
Όταν λίγες ώρες αργότερα οι άνδρες της σωματοφυλακής του προέδρου εξέτασαν τα πιστόλια διαπίστωσαν ότι δεν είχαν κανένα απολύτως πρόβλημα. Πυροβόλησαν μάλιστα αρκετές φορές και πάντα οι σφαίρες έβρισκαν τον στόχο τους!

Ένας οπλουργός αργότερα, υπολόγισε ότι οι πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο, το να μην βγουν οι σφαίρες από τη θαλάμη των πιστολιών δηλαδή, θα μπορούσε να συμβεί μια φορά στις 125.000 προσπάθειες.
Τα υπόλοιπα ήταν λεπτομέρειες. Ο φτωχός παρανοϊκός Ρίτσαρντ Λόρενς, δικάστηκε και δεν χρειάστηκαν παρά ελάχιστα λεπτά για να τον κρίνουν οι δικαστές «αθώο λόγω παραφροσύνης»· κλείστηκε σε ψυχιατρείο, όπου και πέθανε 26 χρόνιας μετά. Ο πρόεδρος Τζάκσον, μέχρι τον θάνατό του από καρδιακή ανεπάρκεια στα 78 του χρόνια, δεν έπαψε να πιστεύει ότι ο Λόρενς ήταν όργανο των πολιτικών αντιπάλων του.