Μάχη της Κρήτης 82 χρόνια μετά: Αναπάντητα ερωτηματικά για τον ρόλο των Άγγλων – Η προδοσία του Τσώρτσιλ για να σώσει την Βρετανία

Η Ιστορία έχει γραφτεί, αλλά δεν έχει αποσαφηνιστεί: ποιος ο πραγματικός ρόλος των Βρετανών στη Μάχη της Κρήτης; Ο Τσώρτσιλ πρόδοσε το ελληνικό νησί για να σώσει το δικό του;

Ήταν μια μέρα σαν σήμερα, 20 Μαΐου του 1941, όταν ο ουρανός της Κρήτης σκοτείνιασε σε από γερμανούς αλεξιπτωτιστές. Έπειτα από σφοδρό βομβαρδισμό και συνεχείς βολές από τα γερμανικά αεροσκάφη άρχισε κατά κύματα η ρίψη των αλεξιπτωτιστών και η προσγείωση ανεμοπλάνων στην δυτική Κρήτη.

Στο βιβλίο του «Κρήτη 1941 - Η παράδοσή της από τον Τσώρτσιλ στον Χίτλερ», ο ερευνητής - συγγραφέας Ηλίας Φιλιππίδης είναι κατηγορηματικός: «Εξήντα χρόνια τώρα (σ.σ το βιβλίο εκδόθηκε το 2007) δεν βρέθηκε ένας Έλληνας ιστορικός και ιδιαίτερα Κρητικός, να μπει στον λαβύρινθο της Μάχης της Κρήτης και να φθάσει έως τον Μινώταυρο της αλήθειας που κρυβόταν στο Λονδίνο».

Τα ερωτήματα είναι καίρια και αμείλικτα και οι απαντήσεις που δίνει ο συγγραφέας, προβληματίζουν και προκαλούν έκπληξη και κυρίως: «Πρέπει να απασχολήσουν όχι μόνο τους Έλληνες αλλά και τους Βρετανούς, τους Νεοζηλανδούς και τους Αυστραλούς που πήραν μέρος στη Μάχη της Κρήτης όπως επίσης και τους ειδικούς και τους αναγνώστες που ενδιαφέρονται για τη σύγχρονη Ιστορία». Κάποια από τα ερωτήματα που προκύπτουν μελετώντας την Ιστορία της επικής Μάχης είναι:

1. Γιατί οι βρετανοί δεν χρησιμοποίησαν τη Μήλο ως πρώτη η εναλλακτική αμυντική θέση;
2. Γιατί οι ίδιοι κατασκεύασαν το αεροδρόμιο του Μάλεμε λίγους μήνες πριν από τη μάχη όταν γνώριζαν, όπως ισχυρίζονται, πως δεν είχαν αρκετά αεροπλάνα για να καλύψουν την Κρήτη και υπήρχαν ήδη άλλα δύο έτοιμα αεροδρόμια;
3. Αφού το κατασκεύασαν γιατί το άφησαν ανυπεράσπιστο σχεδόν, δίνοντας τη δυνατότητα στους Γερμανούς να το χρησιμοποιήσουν ως προγεφύρωμα;
4. Γιατί άλλαξαν επτά βρετανοί διοικητές μέσα σε ελάχιστους μήνες;
5. Γιατί ενώ ο τελευταίος διοικητής, ο Φράιμπεργκ (σ.σ. στρατηγός Μπέρναρντ Σίριλ Φράιμπεργκ διοικητής της Άμυνας της Κρήτης), γνώριζε από τις πληροφορίες του συστήματος αποκρυπτογράφησης μηνυμάτων «Ultra» τα σχέδια των Γερμανών, είχε προσανατολίσει την άμυνα του εναντίον αποβάσεως από τη θάλασσα;
6. Γιατί δεν χρησιμοποιήθηκαν ουσιαστικά ούτε οι ελληνικές δυνάμεις ούτε η παλλαϊκή άμυνα των κρητικών που θα έδιναν τεράστια υπεροπλία στους αμυνόμενους με σκοπό τη βέβαιη ήττα των Γερμανών;

Το απόρθητο φρούριο που παρακάμφθηκε...

Ο συγγραφέας απαντάει σε όλα αλλά εμείς ας σταθούμε στα βασικά.
«Η Μήλος θα μπορούσε και θα έπρεπε να είχε μετατραπεί από τους Βρετανούς σε απόρθητο φρούριο· μία δεύτερη Μάλτα, κάτι που θα ήταν πολύ πιο εύκολο από τη μεγαλόνησο Κρήτη. Επειδή οι Γερμανοί δεν διέθεταν στόλο στη Μεσόγειο και επειδή ο βρετανικός στόλος υπερίσχυε του ιταλικού ναυτικού, θα ήταν υποχρεωμένοι να καταλάβουν τη Μήλο επιτιθέμενοι από αέρος με βομβαρδισμούς και ρίψη αλεξιπτωτιστών. Τότε θα μιλούσαμε για τη Μάχη της Μήλου και όχι για τη Μάχη της Κρήτης και θα ήταν πολύ εύκολο για τους Άγγλους να καλύψουν με το 1/3 του αριθμού των στρατευμάτων που χρησιμοποίησαν στην Κρήτη ένα μικρό νησί όπως η Μήλος, για να μη μείνει ούτε τετραγωνικό μέτρο χωρίς κάλυψη πυρός. Έτσι ουδείς αλεξιπτωτιστής θα προλάβαινε να φτάσει στο έδαφος. Το τέλος του σώματος των αλεξιπτωτιστών τον Ναζί θα είχε γραφτεί στη Μήλο! Κι αν ακόμη οι Γερμανοί επιχειρούσαν μία δεύτερη προσπάθεια στην Κρήτη ή και ταυτόχρονα με τη Μήλο, ένα σημαντικό μέρος της ορμητικότητάς τους θα είχε αχρηστευθεί και θα απέμενε για αυτούς η χαριστική βολή. Το συμπέρασμα μας είναι λοιπόν ότι, οι Βρετανοί είχαν περισσότερους τρόπους να δράσουν, αν ήθελαν να κρατήσουν την Κρήτη ακόμη και χωρίς αεροπορική υποστήριξη».

Εδώ να σημειώσουμε τα εξής ενδιαφέροντα: 

1. Η ελληνική κυβέρνηση παρέλειψε σκόπιμα να επιστρατεύσει τον πληθυσμό της Κρήτης και να τον εξοπλίσει, με αποτέλεσμα, οι Κρήτες που συνελήφθησαν απ' τους Γερμανούς, να μη θεωρηθούνται αιχμάλωτοι πολέμου, αλλά ελεύθεροι σκοπευτές και να εκτελούνται άμεσα!

2. Η μεγάλη μάζα των κρητών φαντάρων παγιδεύτηκε σκόπιμα στην ηπειρωτική Ελλάδα για να πεθάνει το μεγαλύτερο μέρος της είτε από την πείνα είτε από τον εγκλεισμό σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Λάρισα. 

3. Όταν, στις 27 Μαΐου του '41 μεταδόθηκε από το ραδιόφωνο η εκκένωση της Κρήτης και η διακοπή των μαχών, οι Κρήτες φώναζαν μ' ένα στόμα: «προδοσία» και βρίζανε τους Αγγλους. 

4. Οταν τα πρώτα αεραγήματα των γερμανών αλεξιπτωτιστών εμφανίστηκαν στον ουρανό της Κρήτης, νωρίς το πρωί της 20ης Μαΐου, ο διοικητής των βρετανικών δυνάμεων στο νησί, στρατηγός Φράιμπεργκ απολάμβανε το παραδοσιακό «μπρέκφαστ» του πλάι στον αξιωματικό Κρις Γουντχάουζ (θα λάβει μέρος την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου έξι μήνες μετά). Οπως έχει γραφτεί ο Γουντχάουζ, βλέποντας τα χιτλερικά αγήματα, κοίταξε το ρολόι του και είπε: «Ηρθαν ακριβώς στην ώρα τους». Οι Βρετανοί γνώριζαν ακριβώς τη μέρα, την ώρα και τα σημεία της επίθεσης. αλλά...

Η ευθύνη της ήττας

Η Μάχη της Κρήτης χάθηκε με ευθύνη κυρίως των Βρετανών, για την προώθηση των πολιτικών τους επιλογών, αλλά και των ελληνικών κυβερνήσεων. Οι Γερμανοί είχαν απωλέσει το στοιχείο του αιφνιδιασμού και ασφαλώς ούτε και οι αμυνόμενοι μπορούσε να επικαλεστούν τον αιφνιδιασμό ως δικαιολογία.

Ιστορικοί, διατείνονται ότι οι Βρετανοί ήθελαν - ουσιαστικά - να καταληφθεί εύκολα η Κρήτη από τους Ναζί, για να στραφούν απερίσοαστοι στην Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα και να εγκαταλείψουν οριστικά το σχέδιο «Θαλάσσιος Λέων», που προέβλεπε εισβολή στα Βρετανικά Νησιά· όπως και έγινε. 

Η Μάχη της Κρήτης ήταν η μεγαλύτερη αεραποβατική επιχείρηση της Ιστορίας και παραμένει μέχρι και σήμερα μοναδική, από το γεγονός ότι ο Αντικειμενικός Σκοπός κατελήφθη εξ ολοκλήρου από αέρος! Ωστόσο αυτή η επιτυχία κόστισε τόσο πολύ στους Ναζί, ώστε να μην επιχειρήσουν ξανά άλλη ανάλογη αεροπορική έφοδο. Από πολλούς ιστορικούς, η Μάχη της Κρήτης χαρακτηρίζεται ως Πύρρειος Νίκη των Γερμανών λόγω των σημαντικών απωλειών τους. Ας δούμε τον σχετικό πίνακα. 

Ελληνικές Απώλειες: Νεκροί 426 και μεγάλος αριθμός τραυματιών και αιχμαλώτων
Βρετανικές απώλειες: Νεκροί 1.742, τραυματίες 1.737 και αιχμάλωτοι 11.835, 2 καταδρομικά, 6 αντιτορπιλικά, 2.000 αξιωματικοί και ναύτες.
Γερμανικής απώλειες: Νεκροί 1.990, αγνοούμενοι 1.995 και μεγάλος αριθμός τραυματιών. Συνολικά οι απώλειες του επίλεκτου σώματος των Γερμανών αλεξιπτωτιστών ξεπέρασαν τους 8.000 άνδρες. 

Η Μάχη της Κρήτης ή η επιχείρηση «Unternehmen Merkur» ολοκληρώθηκε μέχρι την 1η Ιουνίου, δηλαδή 10 ημέρες μετά, με την κατάληψη του νησιού, την αποχώρηση των βρετανικών δυνάμεων και της ελληνικής κυβέρνησης με επικεφαλής τον βασιλιά Γεώργιο Β'.