Αννα Αδριανού στο ethnos.gr «Η τηλεόραση μπορεί να είναι παιδαγωγός αλλά και επικίνδυνη πλανεύτρα»

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 10 λεπτά ┋ 🗣️ Ανοικτό για σχολιασμό

Η Αννα Αδριανού ξεχωρίζει ως μία από τις πλέον καταξιωμένες ηθοποιούς και σεναριογράφους στον χώρο της Τέχνης. Όχι μόνο έχει δώσει ζωή σε σενάρια σε μερικές από τις πιο επιτυχημένες σειρές στην ελληνική τηλεόραση, αλλά έχει επίσης αφήσει το αποτύπωμα του υποκριτικού της ταλέντου στις καρδιές του κοινού από τα πρώτα βήματα της καριέρας της. Πιστεύει ότι η ευτυχία συνδέεται στενά με την αρμονία και την καλοσύνη που καλλιεργούμε μέσα μας, ενώ ταυτόχρονα, φοβάται και προσέχει να μην πάει η ζωή της χαμένη. Να είναι η κάθε μέρα σημαντική και να προσφέρει κάτι θαυμαστό, αλλά και βοήθεια στους άλλους. Η διαδρομή που έχει κάνει μέχρι σήμερα, την έχει διδάξει ότι ο καθένας κάνει ό,τι μπορεί σε κάθε στάδιο της ζωής του, ενώ το σύμπαν πάντα προσφέρει τις ευκαιρίες που αξίζουμε. Συμπεραίνει ότι η πραγματική αξία της ζωής εντοπίζεται στην εξέλιξη της ψυχής μας, με όλα τα υπόλοιπα να αποτελούν στάδια και προκλήσεις σε αυτό το ταξίδι.

Φέτος, πρωταγωνιστεί στην επιτυχημένη σειρά «Ερωτας Φυγάς» του OPEN και υποδύεται την Ουρανία Πετροπούλου, ή αλλιώς Πέτρα. Μια γοητευτική γυναίκα που έχει γνωρίσει τη δόξα, τον έρωτα, αλλά και τον πόλεμο και τον ξεριζωμό. Διάσημη τραγουδίστρια στο παρελθόν, έζησε μια ταραγμένη και περιπετειώδη ζωή, αλλά κάποια στιγμή έφτασε στη δύση της καριέρας της. «Αυτό που με παρακίνησε για ν' αποδεχθώ την πρόταση του καναλιού ήταν αναμφίβολα η ποιότητα της σειράς, την οποία παρακολουθούσα από τον πρώτο κύκλο και μου άρεσε, όπως και σε τόσο κόσμο. Οι ιστορίες, η σωστή αναπαράσταση της ταραγμένης μετεμφυλιακής εποχής, φυσικά η σκηνοθεσία του Βασίλη Τσελεμένγκου με τον οποίο μας δένει η παλιά επιτυχία μας των «Επιθυμιών», αλλά και του Παναγιώτη Πορτοκαλάκη και οι υπέροχες ερμηνείες τόσων καλών και ποιοτικών ηθοποιών. Και φυσικά ο ρόλος της Ουρανίας» αναφέρει, χαρακτηριστικά, η Άννα Αδριανού στο ethnos.gr

Πώς προσεγγίσατε τον ρόλο σας και τι προκλήσεις αντιμετωπίσατε;

Έναν ρόλο τον αντιμετωπίζω πάντα με πολλή μελέτη πάνω στο κείμενο, και τις πληροφορίες που έχω γι’ αυτόν, μέχρι να τον κατανοήσω και να τον φανταστώ πλήρως και μετά προσπαθώ να βρω τις αντιστοιχίες με δικές μου εμπειρίες και να τον ζωντανέψω ξυπνώντας μέσα μου τ' ανάλογα συναισθήματα, αλλά ψάχνοντας και τις αντιθέσεις μας για να τον δω ταυτόχρονα μέσα κι έξω από μένα. Μέσα από αυτή τη δουλειά γεννιέται σιγά σιγά η ηρωίδα που τη νιώθω να ζωντανεύει και να διεισδύει μέσα μου, μπολιάζοντας την ψυχολογία μου με τη δική της, Το τελικό αποτέλεσμα είναι να γίνω εκείνη, ζωντας τις εμπειρίες και τα συναισθήματα της και να «ντυθώ» τη δική της μοναδική συμπεριφορά.

Η Ουρανία Πετροπούλου φαίνεται να έχει μια πολύπλοκη προσωπική ιστορία. Πώς αντιλαμβάνεστε την εξέλιξη του χαρακτήρα της και τη σχέση της με τους άλλους χαρακτήρες στη σειρά;

Η Ουρανία είναι μεστή κι ανθρώπινη, γλυκιά αλλά και αυστηρή στις αρχές της, ώριμη χωρίς να χάνει την αθωότητά της, μια παρουσία φωτεινή ηθικά και ψυχολογικά που έρχεται μέσα σ' ένα περιβάλλον που γίνεται όλο και πιο σκοτεινό και που αρχικά τη βλέπει εχθρικά και με προκατάληψη. Μια γυναίκα με πονεμένο παρελθόν, (έχει ζήσει τον πόλεμο, έχει βιαστεί αλλά κι έχει χάσει τον μεγάλο της έρωτα) που έχει βαθιά συμπόνια κι ενσυναίσθηση για τους ανθρώπους και τις αδυναμίες τους. Καλεσμένη του Ιάσωνα που αγαπάει σαν γιό της, μπαίνει στο Κιάρι, και προσπαθεί ν' αποκαταστήσει τις διαταραγμένες ισορροπίες και να διδάξει αγάπη και ήθος στον Ιάσωνα και να βοηθησει κι όλους τους γύρω. Ταυτόχρονα, αντιμετωπίζει ένα οδυνηρό παρελθόν και πολλές δικές της δύσκολες προκλήσεις.

Η Ουρανία είχε μια διάσημη καριέρα ως τραγουδίστρια στο παρελθόν. Πώς η προηγούμενη δόξα και επιτυχία της επηρεάζουν τον τρόπο που αντιμετωπίζει τη ζωή της τώρα;

Η δόξα και επιτυχία που έζησε δεν τη ζάλισαν, ούτε της πήραν τα μυαλά, αλλά αντίθετα την έκαναν να καταλάβει ότι τα σημαντικά της ζωής είναι άλλα και βρίσκονται μακριά από τα φώτα της όποιας καριέρας. Εχει ανακαλύψει τον πλούτο της ψυχής και την αγνή χαρά που δίνει στον άνθρωπο η γενναιοδωρία, η αγάπη για τους άλλους και το δόσιμο. Είναι καρτερική και υπομονετική, το αντίθετο της Μαριέτας κι έχει μια ενστικτώδη σοφία, που δεν της στερεί ωστόσο τη δροσιά και τον ενθουσιασμό του χαρακτήρα της.

Το μυστικό που κουβαλά η Ουρανία προσφέρει ανατροπές και αποκαλύψεις στη σειρά. Πώς αισθάνεστε για την εξέλιξη της ιστορίας και τον ρόλο της Ουρανίας σε αυτήν;

Η ιστορίας της είναι συγκλονιστική και στο παρελθόν αλλά και στο μέλλον, στο οποίο θ' αποκαλυφθεί ένα μεγάλο μυστικό που καθορίζει τη ζωή της και τη βασανίζει μέσα της. Υπάρχει ένα πρόσωπο που αγαπάει και για εκείνην είναι το παν, αλλά οι συνθήκες το κρατούν μακριά της, ξένο κι εχθρικό. Ετσι θα δούμε μια ιστορία, στην οποία θα δοκιμαστεί σκληρά γι' ακόμα μια φορά στη ζωή της. Δεν μπορώ να πω περισσότερα γι’ αυτό…

Μετράτε αρκετά χρόνια στη μικρή οθόνη. Τι λατρεύετε και τι μισείτε σε αυτή;

Η τηλεόραση είναι ένα παντοδύναμο μέσον, που τρυπώνει στα σπίτια και στις ζωές των ανθρώπων, επηρεάζοντας τον νου, την ψυχή και την αισθητική τους. Την αγαπώ κάθε φορά που προσφέρει κάτι όμορφο, βαθύ και αληθινό, που κάνει τους άλλους να σκεφτούν και να ανοίξουν τους ορίζοντες και τις καρδιές τους. Τη μισώ κάθε φορά που το σύστημα εκμεταλλεύεται τη δύναμή της για να αποπροσανατολίσει το κοινό, να μεγαλώσει τους φόβους του και να το οδηγήσει σε πνευματικό σκοτάδι.

Με την άνθηση της μυθοπλασίας στην τηλεόραση τα τελευταία χρόνια, η κωμωδία έχει χάσει τη θέση της. Γιατί πιστεύετε ότι συμβαίνει αυτό;

Μάλλον είναι συμπτωματικό. Μετά από την επιτυχία συγκεκριμένων δραματικών σειρών τα κανάλια αλλά και οι εταιρίες παραγωγής, στράφηκαν σ’ αυτό το είδος πιστεύοντας ότι είναι το κλειδί που ανοίγει την πόρτα της επιτυχίας. Αλλά τέτοιο κλειδί δεν υπάρχει. Ο κόσμος έχει ανάγκη να συγκινηθεί αλλά και να γελάσει. Πιστεύω ότι η επιλογή ενός προγράμματος πρέπει να γίνεται με γνώμονα την ποιότητά του γενικά. Και αυτή είναι ανεξάρτητη από το δράμα ή την κωμωδία.

Ντάνη Γιαννακοπούλου, Αννα Αδριανού και Αντώνης Καρυστινός

Σε ποιο βαθμό πιστεύετε ότι η τηλεόραση και η μυθοπλασία μπορούν να επηρεάσουν την κοινωνία και ν’ αναδείξουν σημαντικά κοινωνικά ή πολιτικά μηνύματα;

Όπως απάντησα και πιο πάνω, νομίζω ότι μπορούν σε μεγάλο βαθμό. Χωρίς να φαίνεται η τηλεόραση μπορεί να είναι παιδαγωγός αλλά και επικίνδυνη πλανεύτρα. Γι' αυτό η ευθύνη είναι τεράστια. Χρειάζεται συνειδητοποίηση κοινωνική, πνευματική, ηθική, αισθητική… όχι μόνο από εκείνους που προσφέρουν θέματα η ενημέρωση, αλλά κι από τους ίδιους τους θεατές.

Θεατρικά σας συναντάμε στο θέατρο Αλκμήνη και στην παράσταση «Θα σε δω στον παράδεισο». Τι κάνει αυτό το έργο επίκαιρο στην ελληνική πραγματικότητα;

Η μεταφυσική προσέγγιση του συγγραφέα, που ήταν ένας από τους μεγαλύτερους αμερικάνους σύγχρονους συγγραφείς. Ο Νήλ Σάιμον. Το έργο, αν και κομεντί που εξελίσσεται σε συγκινητική dramedie αφορά θέματα πανανθρώπινα που μας αγγίζουν πάντα. Δείχνει μια γυναίκα που συνεχίζει να επικοινωνεί και να ζει με τον αγαπημένο της άντρα… χρόνια μετά τον θάνατό του. Όλο αυτό είναι άραγε στο κεφάλι της, μια απελπισμένη η και γενναία αντίδραση απέναντι στην απώλεια; Είναι μια τρέλα, ή μια απόλυτη αγάπη που σπάει τα σύνορα ανάμεσα στην ζωή και στον θάνατο; Είναι παραλογισμός; Αλλά και ποιος μεγάλος έρωτας δεν είναι παράλογος; Κι ένας τέτοιος απόλυτος έρωτας πόσο επηρεάζει ένα άλλο νεότερο ζευγάρι που αναζητεί την αγάπη; Παίζεται στο θέατρο Αλκμήνη με εμένα, τον μοναδικό Γιώργη Κοντοπόδη, και δυο νέους υπέροχους την Δανάη Καλοπητα και τον Νίκο Καραγιαννίδη. Οι κριτικές και η αγάπη του κοινού σ’ αυτή την παράσταση τη δικαίωσαν από την πρώτη στιγμή.

Τι σας οδήγησε στην υποκριτική;

Μεγάλωσα στο θέατρο μιας και είμαι κόρη του Νίκου Βασταρδή κι από παιδί έβλεπα εξαιρετικές παραστάσεις. Το θέατρο ήταν για μένα ένας μαγικός κόσμος και η υποκριτική ένας τρόπος να ζήσω κι άλλες ζωές εκτός από τη δική μου. Ν' αποκτήσω εμπειρίες που δεν θα είχα αλλιώς.

Υπήρχαν στιγμές που μετανιώσατε ή που σκεφτήκατε ότι θέλετε ν' ασχοληθείτε επαγγελματικά με κάτι άλλο;

Όχι ποτέ. Όταν ερμηνεύω έναν ρόλο νοιώθω πιο ζωντανή από ποτέ.

«Θα σε δω στον παράδεισο» στο θέατρο Αλκμήνη. Πρόκειται για το τελευταίο έργο του Νιλ Σάιμον που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε μετάφραση - απόδοση της Ρένας Ρίγγα, σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Λιακόπουλου και με πρωταγωνιστές την Άννα Αδριανού και τον Γιώργη Κοντοπόδη

Πώς αντιλαμβάνεστε την τρέχουσα κατάσταση στη χώρα μας, με τα καταστροφικά γεγονότα και τις τραγωδίες, καθώς και τις μαύρες επετείους δολοφονιών με ρατσιστικό κίνητρο; Ποιες είναι οι προσωπικές σας σκέψεις και συναισθήματα για αυτά τα γεγονότα;

Πιστεύω ότι περνάμε μια μαύρη καμπή, αλλά σαν άνθρωπος πιστεύω αυτό που έλεγε ο Κομφούκιος κι άλλοι μεγάλοι πνευματικοί δάσκαλοι. Όταν μια κατάσταση δυναμώνει πολύ και μοιάζει να γιγαντωνεται, μπαίνει στην τροχιά της πτώσης του. Ακόμα κι αν δεν διαφαίνεται ακόμα. Το σκοτάδι φέρνει πάντα το ξημέρωμα. Όλα ρέουν κι εναλλάσσονται. Και οι εποχές, αν σκεφτούμε βλέποντας προς τα πίσω την ιστορία ανα τους αιώνες προχωρούν έστω και σιγά προς κάτι καλύτερο. Απλά γίνεται με βήματα μπρος και πίσω. Κάθε φορά που η αδικία κι ο ρατσισμός θριαμβεύουν, δημιουργούν μια μεγαλύτερη ανάγκη για κοινωνική δικαιοσύνη και ισότητα. Αλλιώς θα βρισκόμασταν ακόμα στον μεσαίωνα. Πονάω πολύ για όσα συμβαίνουν σήμερα, αγωνίζομαι για κάποια ιδανικά και πιστεύω στο αύριο. Φτάνει να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε όλοι Ένα κι αυτό που απειλεί και σκοτώνει τους άλλους, στην πραγματικότητα απειλεί και σκοτώνει κι εμάς. Καποιες φορές η αδικία μας οδηγεί να βγούμε από την απάθεια και το εγώ μας.

Ποια εποχή της ζωής σας νοσταλγείτε περισσότερο;

Η πιο αγαπημένη μου εποχή είναι πάντα το τώρα.

Τι έχετε μάθει από τα σκοτάδια σας;

Ότι υπάρχει πάντα φως, φτάνει να το αναζητήσουμε, να πολεμήσουμε γι αυτό και πάνω απ’ όλα να το πιστέψουμε με πάθος.

Αν θα μπορούσατε ν' αλλάξετε κάτι στον εαυτό σας τι θα ήταν αυτό;

Προσπαθώ γενικά να γίνομαι καλύτερη. Σε ότι κάνω, σε ότι αγαπώ, για όσους αγαπώ… Καλύτερος άνθρωπος. Είναι ένας καθημερινός αγώνας!