Έχασε τη μάχη με τον κορονοϊό ο Δημήτρης Κρεμαστινός

Είχε διατελέσει επί σειρά ετών υπουργός Υγείας επί ΠΑΣΟΚ και ήταν προσωπικός γιατρός και στενός φίλος του Ανδρέα Παπανδρέου

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 4 λεπτά ┋

Ο Δημήτρης Κρεμαστινός ήταν αποδεκτός από το ευρύτερο πολιτικό πεδίο λόγω και της ιδιότητάς του ως γιατρός (eurokinissi)

Μετά από περίπου 1,5 μήνα νοσηλείας στον Ευαγγελισμό και σκληρή μάχη για τη ζωή του, έφυγε τελικώς κοντά στις 7 το πρωί ο Δημήτρης Κρεμαστινός επί σειρά ετών υπουργός και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ σε ηλικία 78 ετών. Τις τελευταίες εβδομάδες έδινε σκληρή μάχη με τον κορονοϊό στον Ευαγγελισμό αφού βρισκόταν στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας στον ειδικό θάλαμο για τον ιό.

Είχε διασωληνωθεί εδώ και αρκετό καιρό ώστε να μπορέσει να κρατηθεί στη ζωή, αλλά τελικώς νικήθηκε από τον αόρατο εχθρό που έχει κυριεύσει όλο τον πλανήτη. Τα θύματα του κορονοϊού στη χώρα μας, ανέρχονται πλέον σε 149.

Ο Δημήτρης Κρεμαστινός είχε διατελέσει υπουργός Υγείας επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, ενώ είχε γίνει ευρύτερα γνωστός στο πανελλήνιο από τη στενή του σχέση με τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Παπανδρέου του οποίου υπήρξε και προσωπικός ιατρός. Ο πρώην υπουργός ήταν διασωληνωμένος, αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας και τελικά τα ξημερώματα της Παρασκευής (8/5) πέθανε σκορπώντας θλίψη στον ευρύτερο χώρο του ΠΑΣΟΚ, της ιατρικής και ακαδημαϊκής κοινότητας, αλλά και της πολιτικής σκηνής του τόπου.

Το βιογραφικό του Δημήτρη Κρεμαστινού

O Δημήτριος Θ. Κρεμαστινός διετέλεσε υπουργός σε κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, βουλευτής Δωδεκανήσου με το ΠΑΣΟΚ και τη Δημοκρατική Συμπαράταξη. Επίσης, ομότιμος καθηγητής Καρδιολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών, διευθυντής του Ελληνικού Κολλεγίου Καρδιολογίας, εκλεγμένο μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών, πρόεδρος της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας και του Ελληνικού Κολλεγίου Καρδιολογίας, διευθυντής Καρδιολογικών Κλινικών σε μεγάλα νοσοκομεία της Αττικής.

Γεννήθηκε την 1η Μαΐου του 1942 στη Χάλκη Δωδεκανήσου και μεγάλωσε στον Αρχάγγελο Ρόδου. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και με υποτροφία σύγχρονη Καρδιολογία στο Λονδίνο.

Ακολούθησε ακαδημαϊκή σταδιοδρομία. Ως πανεπιστημιακός γιατρός δημιούργησε στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο τη Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Εμφράγματος και Στεφανιαίας Νόσου. Συνέγραψε σημαντικά επιστημονικά συγγράμματα, πάνω από 2.500 επιστημονικές εργασίες, ενώ διετέλεσε επί χρόνια αρθρογράφος στην εφημερίδα τα ΝΕΑ για θέματα Καρδιολογίας.

Ανήλθε όλες τις βαθμίδες της πανεπιστημιακής ιεραρχίας με συνεχές ερευνητικό και διδακτικό έργο επί 35 χρόνια. Μετά το τέλος της υπουργικής του θητείας επέστρεψε κανονικά στο Πανεπιστήμιο. Υπήρξε διευθυντής στις μεγαλύτερες Καρδιολογικές Κλινικές της χώρας (Νοσοκομείο "Γ.Γεννηματάς", Β' Καρδιολογική Κλινική "Ωνασείου") ενώ εκ του μηδενός δημιούργησε την Β' Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική του Νοσοκομείου "Αττικόν", της οποίας υπήρξε ο πρώτος διευθυντής.

Το 1993 ορκίσθηκε εξωκοινοβουλευτικός υπουργός Υγείας, Πρόνοιας & Κοινωνικών Ασφαλίσεων ύστερα από πρόταση του τότε πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, του οποίου υπήρξε προσωπικός ιατρός.

Ως υπουργός Υγείας, Πρόνοιας & Κοινωνικών Ασφαλίσεων:

Επεξέτεινε το ΕΚΑΒ σε όλη τη χώρα με ιατρούς καρδιολόγους και αναισθησιολόγους μέσα στις νοσοκομειακές μονάδες για πρώτη φορά. Μέχρι τότε τα ασθενοφόρα κυκλοφορούσαν μόνο με νοσηλευτές.

Δημιούργησε στη χώρα μονάδες αεροπλάνων του ΕΚΑΒ για τη διακομιδή αρρώστων από τα νησιά και τις απομακρυσμένες περιοχές, με πλήρωμα εξειδικευμένο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.

Δημιούργησε και λειτούργησε για πρώτη φορά τον Οργανισμό Κατά των Ναρκωτικών (ΟΚΑΝΑ) με επέκτασή του σε όλη τη χώρα και εισήγαγε για τους χρήστες ναρκωτικών τη θεραπεία με μεθαδόνη.

Εισήγαγε την τηλεϊατρική στη χώρα και εγκατέστησε τους πρώτους σταθμούς στα νησιά.

Αναμόρφωσε την ψυχική υγεία με πρότυπο το ψυχιατρείο Λέρου που από κοινωνικό όνειδος όπως το χαρακτήριζε τότε ο διεθνής Τύπος αναγνωρίστηκε ως πρότυπο ψυχιατρικό κέντρο.

Δημιούργησε την επιτροπή των 7 ξένων εμπειρογνωμόνων από καθηγητές των μεγαλύτερων Πανεπιστημίων της Ευρώπης, με επικεφαλής τον πρύτανη του London School of Economics, η οποία εισηγήθηκε το νόμο για την ανασυγκρότηση του Εθνικού Συστήματος Υγείας με βάση κυρίως το σκανδιναβικό πρότυπο. Το έργο ωστόσο δεν υλοποιήθηκε λόγω της αποχωρήσεως του από το υπουργείο ως αποτέλεσμα της παραίτησης του Ανδρέα Παπανδρέου από τη θέση του πρωθυπουργού για λόγους υγείας.

Από το 2009 εξελέγη συνεχώς Βουλευτής Δωδεκανήσου με το ΠΑΣΟΚ.

Διετέλεσε πρόεδρος Διαρκούς Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής από το 2009 έως και το 2014.

Εξελέγη αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων από τον Οκτώβριο του 2015 έως τις τελευταίες εκλογές, τον Ιούλιο του 2019, όπου ήταν εκ νέου υποψήφιος βουλευτής στα Δωδεκάνησα με το Κίνημα Αλλαγής αλλά δεν εξελέγη.

Ήταν παντρεμένος με την καθηγήτρια Δημόσιας Υγείας Τζένη Κουρέα.