Αλέξης Τσίπρας: Ο «χρησμός» για την ενότητα και την ανασύνθεση του προοδευτικού χώρου

Εδώ και εβδομάδες στη δημόσια συζήτηση διεξάγονται συζητήσεις, κυκλοφορούν φήμες και γράφονται αναλύσεις για το ποιες θα είναι οι επόμενες κινήσεις του Αλέξη Τσίπρα.

Η σχετική συζήτηση έχει μεν πολιτικό ενδιαφέρον, καθώς οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως ο προοδευτικός χώρος είναι πολυδιασπασμένος και δεν μπορεί να κοντράρει «στα ίσα» την ήδη αποδυναμωμένη Νέα Δημοκρατία. Παράλληλα όμως μπερδεύει έτι περαιτέρω τα πράγματα σε ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά, καθώς ένα τμήμα της πολιτικής τους δραστηριότητας βρίσκεται μετέωρο, λόγω της επιρροής που θα ασκήσει μια πολιτική κίνηση από τον πρώην πρωθυπουργό.

Τα κόμματα και η συνεργασία τους

Σε αυτό το σκηνικό ο Αλέξης Τσίπρας από το βήμα ομιλίας του στη Σορβόννη ρωτήθηκε από φοιτητή για το αν θα πάρει μια ανάλογη πρωτοβουλία. Ο πρώην πρωθυπουργός απάντησε μεν πως «αυτή η συζήτηση για ένα νέο κόμμα διεξάγεται έντονα είναι η αλήθεια στα ΜΜΕ της χώρας αλλά ερήμην μου», επισήμανε όμως και πως τα κόμματα «δεν δημιουργούνται από τα πάνω αλλά από τα κάτω». Σημείωσε δε πως στην παρούσα φάση να συνομιλεί και να αφουγκραστεί τις ανάγκες της κοινωνίας.

Στο ερώτημα, δε, για το πώς θα επιτευχθεί η πολιτική αλλαγή, ο Αλέξης Τσίπρας επισήμανε πως υπάρχουν δύο τρόποι: Είτε με το συνειδητοποιήσουν οι ηγεσίες των σημερινών κομμάτων της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς ότι «οφείλουν να παραμερίσουν τους εγωισμούς τους και να άρουν τον σημερινό κατακερματισμό», ειδάλλως «με μια συνολική ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού που θα τους ξεπεράσει».

Συνεργασία ή ανασύνθεση

Η τοποθέτηση του πρώην πρωθυπουργού ξεδιάλυνε μόνο εν μέρει τα πράγματα για τα σχέδιά του. Αφενός αποσαφήνισε πως η όλη συζήτηση δεν προέρχεται από τον ίδιο και δεν λαμβάνει υπόψη τις σκέψεις και τους προβληματισμούς του. Αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα πως ο Αλέξης Τσίπρας δεν προτίθεται τώρα να κάνει κάποια πολιτική κίνηση. Τα σενάρια, δε, που έχουν δει το φως της δημοσιότητας ότι εξετάζει να παραιτηθεί από βουλευτής όχι μόνο δεν αφορούν το άμεσο μέλλον, αλλά διαψεύδονται επίμονα από τους συνεργάτες του, παρά τα επαναλαμβανόμενα σχετικά δημοσιεύματα.

Ο Αλέξης Τσίπρας, ωστόσο, με την πολιτική αξιακού τύπου τοποθέτησή του για τα κόμματα, το πώς δημιουργούνται και τι πρέπει να πράξουν, αφήνει ανοικτά ενδεχόμενα για την επόμενη φάση. Πράγματι, ο πρώην πρωθυπουργός θεωρεί και το έχει πει ξανά στο παρελθόν πως τα κόμματα δεν δημιουργούνται από τα πάνω. Στην πραγματικότητα οι μη θνησιγενείς πολιτικοί σχηματισμοί εξυπηρετούν μια κοινωνική ανάγκη, εκφράζουν αγωνίες των πολιτών ή συμπληρώνουν πολιτικά «κενά».

Με τις αποστροφές του, ο Αλέξης Τσίπρας δείχνει επ΄ αυτού να αναγνωρίζει την ανάγκη να δημιουργεί μια ευθέως ανταγωνιστική δύναμη στην Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Και αυτή, είπε, θα δημιουργεί είτε αν συμπράξουν ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά και άλλοι σχηματισμοί, είτε με την ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού.

Ο ρόλος του Τσίπρα και τα ανοικτά ενδεχόμενα

Τι σημαίνει όμως «ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού»; Στην τρέχουσα περίοδο είναι αμφίβολο αν μια κίνηση από τις ηγεσίες κάποιων εκ των προοδευτικών κομμάτων ή από στελέχη τους έχει τη δυνατότητα να «ξεπεράσει» τα υπάρχοντα κόμματα. Η επιτυχία ενός τέτοιου εγχειρήματος απαιτεί κοινωνική δυναμική, εναλλακτικό πολιτικό και προγραμματικό πλαίσιο και, τέλος, μια ηγετική προσωπικότητα που θα ελκύει ευρύτερα ακροατήρια.

Από τις τρεις αυτές προϋποθέσεις σήμερα δεν ικανοποιείται καμία. Το όποιο εγχείρημα είναι πολύ πιθανό να αποδειχτεί αδύναμο ή θνησιγενές, ακόμα και αν μια ισχυρή προσωπικότητα όπως ο Αλέξης Τσίπρας επιλέξει να «αφουγκραστεί» την κοινωνία και να κάνει μια δική του κίνηση (είτε με κάλεσμα στις υπάρχουσες δυνάμεις, είτε με τη δημιουργία ενός νέου φορέα). Χωρίς το ουσιαστικό περιεχόμενο της κοινωνικής στήριξης και του εναλλακτικού προοδευτικού λόγου υπάρχει ο κίνδυνος να οδηγηθεί το προοδευτικό στρατόπεδο σε ακόμα πιο έντονη πολυδιάσπαση και σε διαλυτικούς εσωτερικούς ανταγωνισμούς.

Ο Αλέξης Τσίπρας φαίνεται να γνωρίζει αυτά τα εμπόδια και προϋποθέσεις. Γι αυτό και έδωσε ένα άτυπο «τελεσίγραφο» στα υπάρχοντα κόμματα ώστε να ξεκινήσουν συζητήσεις. Αν τα καταφέρουν, καλώς. Αν όχι, υπάρχει η «απειλή» της ανασύνθεσης, την οποία ο πρώην πρωθυπουργός θα παρακολουθεί καθώς όπως είπε ο ίδιος, αφουγκράζεται την κοινωνία.

Το πότε θα πραγματοποιηθεί η ανασύνθεση, πριν ή μετά τις εθνικές κάλπες, είναι ζήτημα που δεν έχει αυτή τη στιγμή απάντηση. Και ούτε ο Αλέξης Τσίπρας δείχνει να γνωρίζει την απάντησή σε αυτό το κομβικό ερώτημα.

Κάλεσμα σε δύσβατο δρόμο

Ο ΣΥΡΙΖΑ, πάντως, είναι η μοναδική πολιτική δύναμη του χώρου που έχει αποφασίσει καθαρά να επιδιώξει τη συνεργασία των προοδευτικών κομμάτων. Η συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής, μιας συνεδρίαση που χαρακτηρίστηκε από χαμηλούς τόνους και συμφωνία επί της ανάγκης συμμαχιών και εκλογικών συνεργασιών, κατέδειξε πως στην Κουμουνδούρου υπάρχει αγωνία πολιτικής επιβίωσης.

Γι αυτό και ο Σωκράτης Φάμελλος ζήτησε όχι μόνο να ξεκινήσουν άμεσα οι συνεννοήσεις και ο διάλογος με άλλες δυνάμεις, αλλά και να πάψουν οι τοξικές αναφορές κατά πρώην και νυν «συντρόφων». Το αν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ καταφέρει να οδηγήσει τις εξελίξεις θα φανεί το επόμενο διάστημα.

Το ΠΑΣΟΚ πάντως δεν φαίνεται αυτή τη στιγμή να συζητά ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Είναι ισχυρή η άποψη στο στελεχικό δυναμικό της ηγεσίας του πως «συνεργασίες είναι εφικτές μόνο μέσα από την ένταξη άλλων δυνάμεων στο ΠΑΣΟΚ», ωστόσο η σκληρή πραγματικότητα κάνει την ηγεσία να αναζητά άλλους δρόμους και συνομιλητές. Από την άλλη πλευρά η Νέα Αριστερά, υπό το βάρος της διαφαινόμενης αποτυχίας της να εκφράσεις ευρύτερες δυνάμεις, φαίνεται να βρίσκεται σε διχασμό, με ορισμένα στελέχη να κοιτούν προς τον ΣΥΡΙΖΑ και άλλα να κοιτούν στα «αριστερά» της Πατησίων.

Διαβάστε ακόμη

Επεισόδια με μολότοφ και χημικά στο κέντρο της Αθήνας στην πορεία στη μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου

Τραγωδία ανοιχτά της Κρήτης: Ναυάγιο με 18 νεκρούς μετανάστες

«Η ΕΕ πρέπει να καταργηθεί»: Ο Έλον Μάσκ εκτοξεύει απειλές προς την Ευρώπη μετά το πρόστιμο μαμούθ στο Χ

Όταν μια cult μπύρα γίνεται ακριβή συνήθεια: Το φαινόμενο Guinness και ο παράγοντας Gen Z