Οι νικημένοι του 2021: Ο Τραμπ αγκάλιασε τον Λοβέρδο και τον Γιώργο κι ο Τσιτσιπάς έκλαψε με τους Αρβύλες για όλους εμάς τους δήθεν νικητές…

Ο χρόνος έχει ήδη παλιώσει στη συνείδησή μας, να μην σας πω κι από την 1η του Γενάρη του 2021 που είχε μπει ενώ ήτο ήδη κεκμηκώς (μια ωραία λέξη του Ομήρου που χρησιμοποιούσε κι ο Παπαδιαμάντης…).

Κι αυτό είναι το θέμα μας σήμερα: Vae victis που θα πει Ουαί τοις ηττημένοις. Οι ηττημένοι της χρονιάς που μας αφήνει και την αφήνουμε να φύγει δίχως καλό κατευόδιο. Να πάει κι αυτή και να μην έρθει.

Κι αν έτσι σκεπτόμαστε εμείς οι ταπεινοί, οι θεατές των παρελάσεων, τι να πουν οι πραγματικά ηττημένοι από στον χρόνο που αποχαιρετάει; Κι από πού να αρχίσουμε; Από την πολιτική, όπως επιβάλλει το πρωτόκολλο των ανασκοπήσεων; Γιατί όχι;

Πολιτική: Το Βατερλώ του Αντρέα και η ήττα του Γιώργου

Κι ας μην πάμε μακριά. Στο ΚΙΝΑΛ, ανοίγουμε την πόρτα και μέσα βρίσκουμε έναν στο καναβάτσο νοκ άουτ κι έναν με το κεφάλι κάτω - φιγούρα του ζεϊμπέκικου να ‘ναι; - ηττημένο στα σημεία… Ποια σημεία δηλαδή, αφού το 32,1% του Γιώργου Α. Παπανδρέου ήταν συντριβή. Κι ακολούθησε η Συννεφιασμένη Κυριακή του Τσιτσάνη και Κυριακές ασυννέφιαστες για τον Νίκο Ανδρουλάκη. Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι ένας από τους ηττημένους της χρονιάς, αναμφισβήτητα, όμως τι να πει κι ο Ανδρέας Λοβέρδος που είδε την πλάτη του Πρωθυπουργού του Καστελόριζου και του «Λεφτά υπάρχουν»;

Τρίτος (και ευτυχής να 'ναι) ο Λοβέρδος, που οι δημοσκοπήσεις έδειχναν νικητή στις εκλογές του ΚΙΝΑΛ και: «Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου τους 270.000 πολίτες, που με ανεξάντλητη υπομονή κατάφεραν να ψηφίσουν και μετέβαλαν την 5η Δεκεμβρίου σε γιορτή της Δημοκρατίας». Όταν η δημοκρατία γιορτάζει πενθεί ο λαός τελικά… Και κάτι ακόμα αν ο Λοβέρδος δεν κατάφερε να νικήσει έναν φθαρμένο πρώην πρωθυπουργό και έμεινε στο «…σέβομαι την πλειοψηφία της 5ης Δεκεμβρίου» καταλαβαίνετε πόσο πιο πολύ φθαρμένος είναι στη συνείδηση των ψηφοφόρων που είχαν ανεξάντλητη υπομονή να τον ακούνε… Άρα ο Ανδρέας Λοβέρδος: «Ο Ηττημένος» της χρονιάς και συζήτηση δεν χωράει!

Όταν ο Τραμπ μάζεψε τα πράγματά του από τον... πλανήτη

Και ας αφήσουμε τον δύστυχο τόπο μας κι ας ταξιδέψουμε χίλια μύρια κύματα μακριά στον Ατλαντικό, στου Βάσιγκντον τη γη, τις ΗΠΑ… Εκεί στη χώρα του american dream κάποιος ξύπνησε με εφιάλτη. Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι πια... Χαλίφης και στη θέση του Χαλίφη κάθισε ένας που σε λίγες μέρες θα πατήσει τα 80 του χρόνια: Ο πλανητάρχης Τζο Μπάιντεν. Κι ο Ντόναλντ Τραμπ δεν το πίστεψε ότι ηττήθηκε, ούτε κι οι οπαδοί του το πίστεψαν και πήγαν να γκρεμίσουν το Καπιτώλιο και οι Ηνωμένες Πολιτείες κάθε άλλο παρά ηνωμένες είναι και όπως έχει ορθώς γραφτεί τα Κάστρα πέφτουν από μέσα, έτσι και η υπερδύναμη από μέσα σιγά σιγά καταρρέει.

Ο Ντόναλντ που είχε για μια τετραετία τη χρυσή δεκάρα του Θείου Σκρουτζ, έχασε και τη δεκάρα και τον θρόνο και μίλησε για νοθεία και καθόλου δεν είπε το γνωστό «νίκησε η δημοκρατία» γιατί στο σπίτι της απόλυτης δικτατορίας αν μιλήσεις για δημοκρατία θα πέσει να σε πλακώσει. Και ο πρώην ισχυρός της Γης εκδιώχτηκε σαν troll από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης κι από τον Λευκό Οίκο και ακούστηκε ότι θα σχολιάζει αγώνες πυγμαχίας… Αν ο Τραμπ δεν ξέρει από «νοκ άουτ» ποιος ξέρει τότε;

Θέατρο: Δεν είναι έτσι επειδή έτσι νομίζετε 

Κι αφήνουμε τη ροκ σκηνή της πολιτικής και πάμε στη θεατρική. Εκεί φέτος είχαμε ήττες συντριπτικές. Ο Δημήτρης Λιγνάδης από καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου βρέθηκε (και ακόμα βρίσκεται) στη φυλακή! Ο Πέτρος Φιλιππίδης από αγαπητός και δημοφιλής ηθοποιός βρέθηκε (κι ακόμα βρίσκεται) στη φυλακή. Ο συμπαθής (μέχρι πρότινος) Παύλος Χαϊκάλης στιγματίστηκε από τα «κατηγορώ» και όλα στον χώρο του θεάτρου, από μαγικά έγιναν ξαφνικά δυσώδη και βορβορώδη από τις ομοβροντίες καταγγελιών, που διαδέχονταν η μια την άλλη.

Κι έτσι σε δίκη με την κατηγορία του βιασμού τεσσάρων ανηλίκων ή νεαρών ανδρών θα οδηγηθεί ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Δημήτρης Λιγνάδης, σύμφωνα με το ομόφωνο βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών και αναμένεται πλέον ο προσδιορισμός της ημερομηνίας της δίκης του. Και ο Πέτρος Φιλιππίδης θα καθίσει στο εδώλιο του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Αθήνας στις 18 Μαρτίου 2022, κατηγορούμενος για βιασμό κατ’ εξακολούθηση και για δύο απόπειρες βιασμού. Οι δύο προφυλακισμένοι θεατράνθρωποι κατηγορούνται ότι ασέλγησαν, λερώνοντας κυρίως στον ιερό χώρο τους. Τα υπόλοια θα τα βρει και θα τα αναλύσει η δικαιοσύνη. Σίγουρα!

Τηλεόραση: Οι Αρβύλες τρύπησαν; Στα σκουπίδια!

Και μια και βρεθήκαμε στον πάμφωτο χώρο του θεάματος του θεατρικού σανιδιού ας πεταχτούμε στο κλέος της Μικρής Οθόνης. Οι μεγάλοι ηττημένοι της χρονιάς, με αυτογκόλ μάλιστα είναι δίχως αμφιβολία οι «Ράδιο Αρβύλα». Μετά την αποκάλυψη της υπόθεσης με τα ροζ βίντεο και τις λοιπές ελεεινές πράξεις του 1/4 των μεσηλικομπεμπέδων, Στάθη Παναγιωτόπουλου, τίποτα δεν θα είναι όπως πριν.

Ούτε τα νηπιακού επιπέδου αστεία θα μας κάνουν να χαμογελάσουμε αμήχανα, ούτε οι ηθικολογία θα μας σταματήσει από το να πούμε: «Κοίτα ποιοι μιλάνε». Οι Αρβύλες που τρύπησαν, πετάγονται και οι «Ράδιο Αρβύλες» είναι πλέον διάτρητες πανταχόθεν. Δεν γνώριζαν, δεν κατάλαβαν, δεν έπεσε στην αντίληψή τους. Δεκτόν. Η ομάδα των τιμητών της κοινωνικής και πολιτικής ζωής του τόπου είναι πια περισσότερο ευάλωτη στα χοντροκομμένα αστεία του Σεφερλή από οποιονδήποτε άλλον. Κι αυτό τους καθιστά παρελθόν άσφαιρους και γυμνούς στο πεδίο της αυστηρής κριτικής των πάντων! Οι Αρβύλες τρύπησαν; Στα σκουπίδια!

Οικογενειακά: Εγώ χωρίζω και αλλάζει η ζωή μου...

Θέαμα τέλος και προχωρούμε σε μια προσωπική υπόθεση, που αν δεν έβγαινε στα κανάλια - πρόγραμμα, θα έμενε μια υπόθεση οικογενειακή σαν όλες τις υπόλοιπες του είδους. Ένας χωρισμός και η ήττα της αξιότιμης κυρίας Μαρίνας Πατούλη.

«Βίωσα έναν ζωντανό θάνατο. Ένα βαρύτατο πένθος. Ήταν κάτι που ουσιαστικά μου ανέτρεψε όλο το ρου της ζωής μου. Τέθηκαν σε κίνδυνο όλες μου οι ισορροπίες», είπε πρόσφατα η τέως κυρία Περιφεριάρχου. Και μετά το πένθος είπε να να το ρίξει έξω και να μας δείξει τις φωνητικές αρετές της. Και τι θα μας ένοιαζε αν δεν κοινοποιούσαν οι Πατούληδες το πρόβλημά που συνήθως περιορίζεται εν οίκω και ουχί εν δήμω; Μα καθόλου! Όμως...

«Ποτέ δεν θα γίνει επανασύνδεση με τον Γιώργο. Όταν κλείνει ένας κύκλος ζωής, κλείνει οριστικά. Η αγάπη μου και ο σεβασμός μου για τον Γιώργο είναι κάτι αδιαπραγμάτευτο. Ο πόνος του χωρισμού ήταν πολύ μεγάλος, ο θάνατος ήταν θάνατος και δεν θα κάνουμε νεκρανάσταση. Δεν μπαίνω στη διαδικασία της συγχώρεσης. Από μία θεία δίκη και δύναμη όλα αυτά έρχονται μόνα τους», είπε η κυρία Πατούλη που για να γιορτάσει την ήττα της – όπως ο Γιώργος Παπανδρεόυ – δεν αρκέστηκε σ’ ένα βαρύ ζεϊμπέκικο, αλλά πήγε στο τηλεοπτικό Κοκλώνειο άγος «J2US» και μετέφερε στους τηλεθεατές την χαρά της… Στη νίκη αξίζουμε σαμπάνια, στην ήττα την χρειαζόμαστε είχε πει ο Μέγας Ναπολέων και η κυρία Πατούλη την ήπιε μέχρι που στράγγισε το ποτήρι. Την χρειαζόταν!

Αθλητισμός: Μια Μπάρτσα, τρία Λιοντάρια κι ένας Έλληνας

Κι αν σε έναν χώρο έχει βαρύνουσα σημασία από οπουδήποτε αλλού η νίκη και η ήττα αυτός είναι ο ποδοσφαιρικός. Τσεκάρουμε το εισιτήριο και μπαίνουμε. Πού; Μα στο Camp Nou, το σπίτι της Μπαρτσελόνα. Κι αν όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος.

Εδώ όλος ο κόσμος ξέρει όσα ο νοικοκύρης προσπάθησε να κρύψει… Η άλλοτε κραταιά Μπαρτσελόνα που την τρόμαζαν εχθροί και φίλοι εφέτος έγινε Αετός Ζοφριάς… Έφυγε ο Μέσι κι όσοι έμειναν δεν μπόρεσαν να την συγκρατήσουν από τον κατήφορο μιας κατατρεγμένης.
Η βαθμολογία της LaLiga προκαλεί θλίψη στους οπαδούς της Μπάρτσα: 7η θέση κάτω από Ράγιο Βαγιεκάνο και Μαρκόπουλο Ωρωπού… Τρώει η σκουριά το σίδερο και η θλίψη την καρδιά μας… Όμως Μπαρτσελόνα είναι αυτή, πάλι με χρόνους με καιρούς, πάλι θα αναστηθεί!

Και ας ξεχάσουμε την Μπαρτεσλόνα που δίχως Μέσι μπήκε στην άκρη κι ας γυρίσουμε στο καλοκαιρινό Euro. Εκεί, τα Τρία Λιοντάρια που περίμεναν στο Γουέμπλεϊ να κατασπαράξουν το Τρόπαιο, έμειναν με... τα κόκκαλα της Βασίλισσα στο θρόνο να περιμένουν κι εκείνα.  Ήταν εθνική ντροπή εκείνη η ομάδα της Εθνικής Αγγλίας, που παραδόθηκε στους Ιταλούς κι από το 1966 δεν έχει δει χαρά στα χέρια της. Και οι αγώνες έγιναν για να χάνονται, οι πανηγυρισμοί για να σωπαίνουν και οι Άγγλοι για να προσφέρουν χαρά στον αντίπαλό τους. Τέλος.

Θα το κάψουμε απόψε κυρ Στέφανε, ναι θα το κάψουμε...

Κι ας περάσουμε σε ατομικό επίπεδο. Ο Στέφανος Τσιτσιπάς πιστεύει ότι είναι νικητής; Πού; Στο Ρολάν Γκαρός; Στην υπόθεση του εμβολιασμού; Στις δηλώσεις και τις απόψεις του; Ως πάρτι άνιμαλ στα Ντουμπάγια και στα Μόντε Κάρλα; Ηττημένος κι αυτός! Μπορεί να έγινε πλουσιότερος κατά 3.107.812,53 ευρώ μέσα στο 2021 από τις νίκες και τις κατακτήσεις στο μονό, αλλά στη συνείδηση των φιλάθλων είναι φτωχότερος!

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες ταξίδεψε, είδε λίγο από Τόκιο και γύρισε, με τα εμβόλια τα μπέρδεψε, ο Μάρεϊ έχασε κάθε σεβασμό γι’ αυτόν και πολλοί ακόμα μετά τον Μάρεϊ… Και τα χρόνια περνούν και τα Tesla παλιώνουν και τα Gran Slam απομακρύνονται κι ο Στέφανος τα βλέπει. Κι αν εισπράττει δεν μας καίγεται καρφί, εμείς τρόπαια θέλουμε κι όχι από τουρνουά του Σινσινάτι. Μας άνοιξες την όρεξη για τένις κυρ Στέφανε και… ζαμπόν δεν είδαμε.

Κοινωνία: Οι νικημένοι είμαστ’ εμείς

Καλά τα είπαμε για τους άλλους, άλλα δεν κοιτάμε τα δικά μας χάλια. Πάμε για... 40ο κύμα πανδημίας, ακόμα πολλοί δεν πείστηκαν ότι πρέπει να εμβολιαστούν, ακόμα τα νοσοκομεία στενάζουν από τις οιμογές των ασθενών, ακόμα η Εστίαση λιμοκτονεί, ακόμα οι υγειονομικοί σχοινοβατούν, ακόμα δεν έχουν πέσει οι μάσκες και κάποιοι μιλούν για νίκη; Ποια νίκη; Ένα ακόμη lockdown σκοτεινιάζει τη σκέψη όλων και το μέλλον δείχνει σαν τα δελτία καιρού του Μαρουσάκη: Επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα...

Ας μιλήσουμε για τα ράπιντ τεστ που γίνονται σελφ τεστ σε ένα βράδυ, ας μιλήσουμε για Εκθέσεις που γίνονται χαρτοπόλεμος, για εμβόλια που θα λαμβάνουμε σε άτοκες δόσεις κάθε μήνα, για αντιεμβολιαστές παραμορφωμένους από τον διαδικτυακό κυκεώνα, για εμβολιασμένους που δεν νοιώθουν και πολύ καλά τελευταία, για γιατρούς χωρίς άδειες που ξεσηκώνουν ανοήτους, για γιατρούς με άδειες που σκοτώνουν έξυπνους…

Ας μιλήσουμε για όλα τούτα, ας κοιταχτούμε στον καθρέφτη κι ας παραδεχτούμε την ήττα μας.

Να μιλήσουμε «…για τις ατέλειωτες νύχτες όταν το φως λιγοστεύει τα ξημερώματα, για τις φλεγόμενες πόλεις τα σωριασμένα κουφάρια στους δρόμους, για τα λουλούδια που μαραθήκανε στους τάφους και τα σαπίζει η βροχή».

Γι’ αυτά να μιλήσουμε κι όχι για τον βλάχικο στολισμό της Αθήνας από το... Θείο Βρέφος, ούτε για το GNTM και για τον Πανίκα της Φάρμας, ούτε για το σκοτάδι της τηλεψυχαγωγίας ή της καθημερινότητάς μας την ακριβή ηλεκτρική ενέργεια. Ας μην μιλήσουμε γι αυτά γιατί αν το κάνουμε, όχι ηττημένοι, αλλά συντρίμμια θα νοιώσουμε.

Και κάποιοι θα τον νικήσουν τον κορονοϊό, να 'στε σίγουροι, όμως 20.000+ άνθρωποι νικήθηκαν! Κι ακόμα κάποιοι συζητούν αν είναι πανδημία ή επιδημία αν το εμβόλιο θα μας σκοτώσει κι αν η μάσκα κρύβει το παγωμένο μας χαμόγελος. Κι αν αυτό δεν είναι ήττα τότε ποιο είναι; Και θέλει ακόμη πολύ φως να ξημερώσει...