Οι Γάλλοι, έχουν έναν παράδοξο τρόπο να ξετυλίγουν τον μίτο της Ιστορίας, να τον φθάνουν μέχρι τέλους και ξαφνικά να ανακαλύπτουν ότι βρέθηκαν εκεί από όπου ξεκίνησαν…
Ο συγγραφέας Γιώργος Χαρβαλιάς, αρδεύει με ξεχωριστό τρόπο τον αύχμηρό τόπο της γνώσης γύρω από το σοβαρό θέμα και φωτίζει αθέατες πλευρές των σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας από την εποχή του βασιλιά Όθωνα μέχρι τις μέρες μας.
Η φράση του Νίκου Αλέφαντου, που έδωσε έπειτα και τον τίτλο στο βιβλίου του συμπαθούς – γραφικού ποδοσφαιράνθρωπου: «Τα Πάντα Όλα» είναι από μόνη της μια μπούρδα ολκής, μια αδόκιμη έκφραση...
Τούτες τις μέρες, λοιπόν, πλάι στο συναίσθημα της θλίψης έχει θρονιαστεί κι εκείνο της οργής κι αντιπαλεύουν αναμεταξύ τους ποιο θα σε ξεσηκώσει πρώτο.
Αν οι προλήψεις είναι ο τρόπος να ερμηνεύουμε τις συμπτώσεις, βρείτε τον τρόπο και αποκρυπτογραφείστε τις τραγικές συμπτώσεις που στιγμάτισαν την διάσημη ναυτιλιακή εταιρεία White Star Line κι’ έπειτα πείτε «δεν είμαι προληπτικός και θα ταξίδευα χωρίς φόβο με τα πλοία της»…
«Συνεχίστε να μιλάτε. Μην σταματάτε πολιτικοί και στρατευμένοι δημοσιογράφοι. Μόνον έτσι (ίσως) θα καταλάβει ο κόσμος και θα σας αποκηρύξει».
Όλοι αυτοί, όσα χρόνια κι αν περάσουν θα ανασαίνουν απλά· θα τους παίρνουν κάθε τόσο τα τρένα και θα τους γυρίζουν «εκεί», σαν τους εξόριστους...
Αυτό που ζούμε τις μέρες αυτές που νύχτες μοιάζουν, με τον θρήνο, τους σπαραγμούς και τα τηλεοπτικά δικαστήρια για το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, οι Αμερικάνοι το είχαν για να ξεδίνουν!
Στην χώρα της φιλοσοφίας του: «πάμε και όπου βγει», συνήθως δεν βγαίνει πουθενά…
Η δράση της φασιστικής οργάνωση ΕΕΕ της Θεσσαλονίκης που ιδρύθηκε από πρόσφυγες και κυνήγησε απηνώς τους Εβραίους!
Καθώς η σύγκρουση στην Ουκρανία κλείνει τα πρώτα της γενέθλια, όλα δείχνουν εκείνο που δεν διαφαινόταν στην αρχή: οι δύο πλευρές έχουν μακρύ πόλεμο να διανύσουν ακόμα...
Η σύγχρονη τεχνολογία έχει προσφέρει στους στρατούς ολόκληρου του κόσμου ένα ατελείωτο οπλοστάσιο από μηχανές εξόντωσης, οχήματα και αεροσκάφη. Ωστόσο, ουσιαστικά, οι περισσότερες συγκρούσεις σήμερα είναι παρόμοιες με εκείνες που συνέβαιναν πριν από 100 χρόνια και βάλε.
Ήταν μια μέρα σαν σήμερα όταν «έκλεισε τα μάτια» ο μέγας θεατράνθρωπος του τόπου μας και - ευτυχώς - δεν πρόλαβε να δει τα μελλούμενα…
Ο σεισμός παραμένει στο επίκεντρο των ειδήσεων από την περασμένη Δευτέρα. Και πώς να μην μονοπωλεί την επικαιρότητα το χτύπημα στην Ανατολική Τουρκία, όταν καθημερινά μας στοιχειώνουν εικόνες από τις διασώσεις ανθρώπων που πάσχιζαν για μια ανάσα ζωής κάτω από τόνους ερειπίων;
Ήταν 1999 όταν ο Ερντογάν σκαρφαλώνοντας στα ερείπια και στα πτώματα που άφησε πίσω του ο σεισμός, αναρριχήθηκε στην κορυφή της εξουσίας! Σήμερα, 24 χρόνια μετά, ένας σεισμός απειλεί τον θρόνο του Σουλτάνου!
