Βορίζια και όπλα στην Κρήτη: Μια παλιά (και δυστυχώς παρούσα) ιστορία…

Στην «προηγούμενη ζωή» μου, υπήρξα βουλευτής για «τρία φεγγάρια». Από το 1989 ως το 1993. Γράφω τα παρακάτω ως «αυτόπτης μάρτυς».

Κάποια στιγμή, 1990 ή 1991 ίσως, ήρθε στη Βουλή ένα νομοσχέδιο για την εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με την ευρωπαϊκή, σε ό,τι αφορά τα όπλα και τη χρήση τους. Ήταν ένα τυπικό νομοσχέδιο, όπου κανονικά στη Βουλή θα βρίσκονταν οι εισηγητές και οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι των τότε τριών κομμάτων που συναπάρτιζαν τη Βουλή. Της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου. Το μικρότερο κόμμα για λόγους οικονομίας δυνάμεων δήλωνε συνήθως έναν βουλευτή του και με τους δύο ρόλους, του εισηγητή και του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου.

Σε εκείνο το νομοσχέδιο, όπου υπήρχε επί της ουσίας, συμφωνία των κομμάτων, κανονικά θα υπήρχε μία απλή διαδικασία, όπου θα μιλούσαν οι εισηγητές των κομμάτων, άντε και οι εκπρόσωποι, θα συμφωνούσαν, θα υπερψήφιζαν και θα εναρμονιζόταν το ελληνικό δίκαιο με το ευρωπαϊκό κεκτημένο.

Στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο όμως, αντί τριών ή πέντε το πολύ ομιλητών, παρέστησαν και μίλησαν όλοι οι Κρήτες βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Στην αρχή δεν συνειδητοποίησα τι συμβαίνει και νόμιζα ότι υπήρχε ένα ενδιαφέρον… Μετά όμως έγινε σαφές ότι όλοι γράφτηκαν για να μιλήσουν… Κι ήταν όλοι βουλευτές από την Κρήτη και μόνον από κεί. Οι ομιλίες τους πανομοιότυπες, με την απόχρωση του καθενός. Έλεγαν λίγο πολύ: «βεβαίως πρέπει να εναρμονιστεί η ελληνική νομοθεσία με την ευρωπαϊκή, βεβαίως πρέπει να γίνει αυτό, αλλά πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και η τοπική ιδιαιτερότητα, τα έθιμα που υπάρχουν σε έναν τόπο και τα λοιπά και τα λοιπά…».

Δίπλα μου στα έδρανα του ΠΑΣΟΚ καθόταν ο Κώστας Μπαντουβάς. Βρε Κώστα -του λέω- τι είναι αυτά που λέτε τώρα; Για ποιο λόγο γίνεται όλη αυτή η ιστορία; Είναι δυνατόν να μην είστε ξεκάθαροι; Θυμάμαι ακόμη την απάντησή του. «Μιλάμε όλοι, για να πάρουμε από τα πρακτικά τις ομιλίες μας και να τις δώσουμε να δημοσιευθούν στα τοπικά μέσα. Ώστε όταν πάμε στα καφενεία και μας κατηγορήσουν ότι ψηφίσαμε το νόμο, να δείξουμε τι είπαμε και να επικαλεστούμε απλώς την κομματική πειθαρχία για την ψήφο μας. Αλλιώς δεν θα μπορούμε να κυκλοφορήσουμε στο νησί…».

Δυστυχώς και μετά 30 - 35 χρόνια, η ίδια φιλοσοφία επικρατεί. Δεν υπάρχει πολιτική βούληση ώστε να αφοπλιστεί η Κρήτη. Το αφοπλιστεί εκτός εισαγωγικών. Και εδώ, δεν υπάρχει επίκληση της τάδε Τροπολογίας του Συντάγματος, όπως στις ΗΠΑ… Απλώς δεν εφαρμόζεται ο νόμος, δεν κατάσχονται τα όπλα, θεωρείται «παλικαριά» και «μαγκιά» η οπλοκατοχή και άρα η χρήση του όπλου κάποια στιγμή, κατά το δοκούν. Συνεπώς μην πέφτουμε από τα σύννεφα για όσα έγιναν στα Βορίζια. Με μαθηματική ακρίβεια θα υπάρξουν κι άλλα «Βορίζια».

Διαβάστε ακόμη

Το δόγμα Τραμπ αναδιατάσσει την Ανατολική Μεσόγειο: Πώς επηρεάζονται Αθήνα και Λευκωσία

«Μυστήριο τρένο» ο σιδηρόδρομος: Ζητήματα ασφαλείας και στον σταθμό Λαρίσης εξαιτίας της χρόνιας εγκατάλειψης

«Δεν θέλω άλλα πρόβατα, θέλω τα δικά μου»: Συγκλονίζει ο κτηνοτρόφος που χάνει το κοπάδι του λόγω ευλογιάς

Όργιο αστυνομικής βίας σε άλλη μια πορεία για τον Αλέξη - Κι όμως, κόσμος έσπασε τον αποκλεισμό και τραγούδησε στο μνημείο