«Ο Κουρέας της Σεβίλλης» του Τζοακίνο Ροσσίνι επιστρέφει στο Ολύμπια

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 4 λεπτά ┋ 🗣️ Ανοικτό για σχολιασμό

Μετά τη μεγάλη επιτυχία των παραστάσεων του Οκτωβρίου, η αγαπημένη κωμική όπερα του Τζοακίνο Ροσσίνι, «Ο Κουρέας της Σεβίλλης», επιστρέφει στο Ολύμπια, Δημοτικό Μουσικό Θέατρο «Μαρία Κάλλας» για τρεις μοναδικές παραστάσεις στις 5, 7 και 9 Φεβρουαρίου.

Σε μουσική διεύθυνση Γιώργου Ζιάβρα, και την αναβίωση της σκηνοθεσίας των Βασίλη Παπαβασιλείου - Νικολέτας Φιλόσογλου από τον Ίωνα Κεσούλη, η παράσταση προσφέρει στο κοινό, την κλασική γοητεία και το διαχρονικό χιούμορ της δημοφιλούς όπερας, που αποτελεί ορόσημο του ρεπερτορίου του Ροσσίνι.

Στο ρόλο του Φίγκαρο ο Γιώργος Ιατρού τον οποίο πλαισιώνουν οι: Βασίλη Καβάγιας (Κόμης Αλμαβίβα), Μάρθα Σωτηρίου (Ροζίνα), Μάριος Σαραντίδης (Μπάρτολο), Χριστόφορος Σταμπόγλης (Μπαζίλιο), Μίνα Πολυχρόνου (Μπέρτα), Νίκος Μασουράκης (Φιορέλλο).

Συμμετέχoυν η Συμφωνική Ορχήστρα και η Χορωδία του Δήμου Αθηναίων

«Γράφοντας τον Κουρέα, διασκέδασα όσο ποτέ άλλοτε στη ζωή μου» αναφέρει ο Ροσσίνι σε μια επιστολή του προς τον Παγκανίνι. Στο απόγειο της δόξας του, ο 24χρονος συνθέτης ολοκληρώνει μέσα σε μόλις τρεις εβδομάδες την πιο διάσημη κωμική όπερα όλων των εποχών. Ίντριγκες, μεταμφιέσεις και τεχνάσματα αποτελούν οικείες καταστάσεις για τον Φίγκαρο, τον πολυμήχανο κουρέα της Σεβίλλης, που κινεί τα νήματα μιας ξεκαρδιστικής πλεκτάνης για χάρη του έρωτα.

Η όμορφη Ροζίνα ζει υπό την ασφυκτική παρακολούθηση του ηλικιωμένου κηδεμόνα της Δον Μπάρτολο, ο οποίος σκοπεύει να την παντρευτεί με την ενηλικίωσή της. Ωστόσο, τη νεαρή κοπέλα θα ερωτευτεί ο κόμης Αλμαβίβα και μεταμφιεσμένος στον φτωχό φοιτητή Λιντόρο θα τη διεκδικήσει με τη βοήθεια του Φίγκαρο.

«Ο δικός μας "Κουρέας της Σεβίλλης" επιδιώκει να εστιάσει στο διαχρονικό αίτημα της κοινωνικής ανέλιξης. Ο κουρέας του Ροσσίνι, αυτός ο ακούραστος και πολυμήχανος καταφερτζής, μοιάζει με κάθε μικρομεσαίο που παλεύει να διακριθεί και να προοδεύσει, όχι μόνο στη Σεβίλλη του 18ου αιώνα, αλλά και στην Αθήνα του σήμερα. Η ανάγκη για κοινωνική ανέλιξη παραμένει κεντρικό ζήτημα, ακουμπώντας όχι μόνο την επιθυμία για οικονομική ή μορφωτική άνοδο, αλλά και την προσπάθεια να μετακινηθούν άνθρωποι και κοινότητες από την περιφέρεια προς το κέντρο της κοινωνικής ζωής» αναφέρει ο μαέστρος της παράστασης Γιώργος Ζιάβρας.

Και συνεχίζει: Ωστόσο, το έργο του Ροσσίνι δεν μένει μόνο εκεί. Ένας εξίσου σημαντικός παραλληλισμός μπορεί να γίνει με το γυναικείο ζήτημα. Παρότι η "Ροζίνα" που έγραψαν ο Ροσσίνι και ο Μπομαρσέ είναι προϊόν της εποχής τους, τα διαχρονικά ζητήματα που αφορούν τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία παραμένουν εξαιρετικά επίκαιρα. Αν και οι όροι έχουν αλλάξει ριζικά από την εποχή που γράφτηκε το έργο, παρατηρούμε ότι οι κοινωνικές δομές που συχνά περιορίζουν τις γυναίκες εξακολουθούν να υπάρχουν. Η γυναικεία χειραφέτηση είναι ένα αίτημα που θα παραμένει ζωντανό όσο δεν γίνονται ριζικές τομές στην κοινωνία.

Αυτό που κάνει το έργο του Ροσσίνι ακόμα πιο μαγευτικό είναι η μουσική του. Είναι εντυπωσιακό πώς, τόσους αιώνες μετά τη σύνθεσή της, η μουσική αυτή συνεχίζει να συγκινεί και να κινητοποιεί. Και το σημαντικότερο, αυτή η δύναμη της μουσικής του απευθύνεται σε εξαιρετικά διαφορετικά και πολυπολιτισμικά ακροατήρια. Εκεί που άλλα οπερατικά έργα συχνά δυσκολεύονται να αποκτήσουν καθολική αποδοχή, ο "Κουρέας της Σεβίλλης" του Ροσσίνι επαναλαμβάνει την επιτυχία του με τρόπο σχεδόν αβίαστο. Κάθε ακροατής που θα βρεθεί σε μια παράσταση του "Κουρέα" κινητοποιείται και συγκινείται από τη μουσική του Ροσσίνι. Αυτή η μοναδική ικανότητα του συνθέτη να συνδέεται με τα κοινά είναι σπάνια και αξίζει ιδιαίτερης προσοχής. Ο Ροσσίνι, με την πηγαία ευκολία της γραφής του, καταφέρνει να δημιουργεί έργα που γίνονται προσιτά και αγαπητά χωρίς να χάνουν την ποιότητά τους. Αυτή η αυθεντική, άμεση σύνδεση με το κοινό είναι κάτι που μόνο οι σπουδαίοι δημιουργοί μπορούν να πετύχουν».