Πώς ξεχάστηκε η αντιστασιακή πράξη του δάσκαλου που υπέστειλε τη βουλγαρική σημαία στη Μακεδονία εν μέσω Κατοχής

Κι όμως ξεχάστηκε η αντιστασιακή πράξη του δάσκαλου στην Προσοτσάνη Δράμας που υπέστειλε τη βουλγαρική σημαία εν μέσω Κατοχής!

Καμιά φορά και η Ιστορία κάνει διακρίσεις… Κι ενώ λίγοι είναι εκείνοι που δεν γνωρίζουν τους Λάκη Σάντα και Μανώλη Γλέζο και το κατόρθωμα που τους δαφνοστεφάνωσε, πολλοί είναι οι άλλοι που δεν έχουν ακούσει ποτέ για τον δάσκαλο Κωνσταντίνο Καζάνα και την πράξη αντίστασης εν μέσω βουλγαρικής κατοχής.

Τι έκαναν ο Γλέζος και ο Σάντας; Πασίγνωστο: υπέστειλαν- βράδυ- την ναζιστική σημαία από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης και ύψωσαν την Ελληνική! Τι έκανε ο Κωνσταντίνος Καζάνας; Υπέστειλε με την αρωγή του Αστέριου Αστεριάδη- υπό το φως της ημέρας- τη βουλγαρική σημαία από την κεντρική πλατεία της Προσοτσάνης στη Δράμα και ύψωσαν τη Γαλανόλευκη κάτω από τις απειλές για τη ζωή τους από στρατιώτες των κατακτητών!

Ήταν μια μέρα σαν σήμερα, 4 Σεπτεμβρίου του 1944, όταν ο μικρασιάτης δάσκαλος Κωνσταντίνος Καζάνας με τον Αστέριο Αστεριάδη αψήφησαν τις απειλές των Βουλγάρων, που κατείχαν την Ανατολική Μακεδονία, πήγαν στην κεντρική πλατεία της Προσοτσάνης κατέβασαν από τον ιστό της την βουλγαρική σημαία και ύψωσαν την ελληνική!
Ο Κώστας Καζάνας συνελήφθη άμεσα και οδηγήθηκε σε φυλακές στη Σόφιας όπου υπέστη κακουχίες και βασανιστήρια. Ο Καζάνας δραπέτευσε λίγους μήνες μετά και επέστρεψε μετά πολλές ημέρες πεζοπορίας στη Δράμα.

Ως δημοδιδάσκαλος, ο Κωνσταντίνος Καζάνας μετέβαινε πεζή στον οικισμό του Μεγαλόκαμπου, που απείχε εννέα και πλέον χιλιόμετρα από την κατοικία του, για να διδάξει εθελοντικά στους μαθητές του Σχολείου!

Ο Κωνσταντίνος Καζάνας, μετά την απελευθέρωση, διετέλεσε υπεύθυνος οικονομικών της Συνεταιριστικής Ένωσης Καπνοπαραγωγών Ελλάδας στη Δράμα, όμως απολύθηκε από τους απριλιανούς δικτάτορες· πέθανε το 1982 στη Θεσσαλονίκη και ενταφιάστηκε στο κοιμητήριο της Προσοτσάνης.

Ο Μανώλης Γλέζος και ο Λάκης Σάντας κέρδισαν θέση πρωταγωνιστών στα κεφάλαια της Ελληνικής Ιστορίας με την υποστολή της ναζιστικής σημαίας τον Μάιο του 1941. Ήταν και ο Ιερός Βράχος της Ακρόπολης, ήταν και το Κομμουνιστικό Κόμμα που πρόβαλλε την αντιστασιακή τους πράξη…

Ο Κωνσταντίνος Καζάνας μνημονεύεται ακόμα μοναχά από τους συγγενείς που απέμειναν να τον θυμούνται και από κάποιους κατοίκους της Προσοτσάνης. Για τον Αστέριο Αστεριάδη; Ούτε αράδα στο «σοφό» διαδίκτυο… Κι ας ήταν η «αποκοτιά» και των δυο τους ανάλογη με εκείνη του Γλέζου και του Σάντα. Καμιά φορά και η Ιστορία γράφεται με διαφορετική μελάνη, εκείνη την υγρή της μεροληψίας…