Οι σφαίρες των Μαυρομιχάληδων, δεν είχαν σκοτώσει έναν άνθρωπο μονάχα είχαν ξεσηκώσει καταιγίδα που οδηγούσε την Ελλάδα στην καταστροφή. Ο τόπος γέμισε ερείπια και οι δρόμοι πτώματα.
«Μονάχα αν βάλει κανείς στο νου του τις χειρότερες βιβλικές καταστροφές όπου σφάζανε ακόμη και τα κατοικίδια ζώα, θα έχει μια πιο πιστή εικόνα της σφαγής της Τριπολιτσάς»...
Εμφυλιοπολεμικό κλίμα στην Ελλάδα του 1825 και «τα ξένα έθνη αληθινά (θα σκέφτηκαν): Εάν μισούνται ανάμεσό τους δεν τους πρέπει ελευθεριά». Τότε είναι που «έφθασε εις τα παράλια της Μεσσηνίας από την Αίγυπτο, ο Ιμπραήμ πασάς. Και όλα γίναν αίμα και φωτιά...
Κάποιοι από τους Άγιους του ’21 θα ‘πρεπε να ‘ναι στην Κόλαση της συνείδησης εκείνων που ακολούθησαν. Κάποιοι αποκαλύφθηκαν, κάποιοι άλλοι παραμένουν (ακόμη) με το οξειδωμένο από τη νοτιά της Ιστορίας φωτοστέφανό τους, που όμως κι αυτό ολοένα αποσυντίθεται...
Ο Ιωάννης Καποδίστριας, ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας σκοτώθηκε νωρίς, δίχως να προλάβει να δει τα αίσχη που ακολούθησαν και λέρωσαν την Επανάσταση...
Κάθε χρόνο, λένε, εκεί πάνω στο έβγα του Μαγιού, τις ώρες που ξημερώνει, παρουσιάζονται οι Δροσουλίτες· καβαλάρηδες νεκροί πολεμιστές που καλπάζουν κραδαίνοντας τις σπάθες τους προς τη θάλασσα πάνω από το Φραγκοκάστελο.
